Η «ΕΠΙΘΕΣΗ» ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΓΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ -- τοῦ κ. Ἰωάννου Δρούγκα, Ἀντιστρατήγου ἐ.ἀ.

Το Ἰσλάμ δέν εἶναι θρησκεία εἰρήνης καί ἀγάπης. Ἡ ἵδρυσή του συνοδεύτηκε ἀπό ἐξοντωτικούς ἐπεκτατικούς πολέμους καί ἡ παρουσία του στόν κόσμο οἰκοδομήθηκε πάνω στά ἐρείπια τῶν κατακτήσεών του καί τό αἷμα τῶν ἀντιπάλων. Τό 600 μ.Χ. δέν ὑπῆρχαν πουθενά μουσουλμάνοι. Τό 632 μ.Χ. πεθαίνει, ὁ προφήτης γι᾽ αὐτούς, Μωάμεθ. Μέσα σέ λίγα χρόνια τό 641 μ.Χ., οἱ μουσουλμανικοί στρατοί ἔχουν κυριεύσει τή Συρία, τήν Παλαιστίνη, τήν Αἴγυπτο, τό Ἰράκ καί τούς Ἁγίους Τόπους. Τό 700 μ.Χ. ὁλόκληρη τήν Ἱσπανία, τό Πακιστάν καί τό μεγαλύτερο μέρος τῆς κεντρικῆς Ἀσίας. Ἡ Εὐρώπη ὁλόκληρη γλύτωσε τόν ἐξισλαμισμό λόγῳ ἱστορικῶν συγκυριῶν καί κάποιων σημαντικοῦ μεγέθους προσωπικοτήτων.

Ἡ Γαλλία καί ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη σώθηκε ἀπό τήν ἰσλαμική κατάκτηση, ὅταν ὁ Κάρολος Μαρτέλ τούς ἀπέκρουσε στήν περίφημη μάχη τοῦ Πουατιέ τῆς Γαλλίας (732 μ.Χ.) (γνωστή καί ὡς μάχη τῆς Τούρ). Τό 1480 μ.Χ. οἱ ὀθωμανοί ἐπιτέθηκαν στό λιμάνι τοῦ Ὀντράντο τῆς Ἰταλίας. Ὁ πάπας Σίξτος ὁ 4ος κήρυξε ἀμέσως Σταυροφορία καί τό 1481 μ.Χ. οἱ ὀθωμανικές δυνάμεις γνώρισαν τήν ἧττα. Τό 1529 μ.Χ. εἰσέβαλαν στήν Αὐστρία καί πολιόρκησαν τή Βιέννη, ἡττήθηκαν ὅμως στή μάχη τῆς Παβίας τῆς Ἰταλίας. Τό 1565 μ.Χ. πολιόρκησαν τή Μάλτα. Οἱ ἱππότες τοῦ τάγματος τοῦ Νοσοκομείου τοῦ Ἁγ. Ἰωάννη κατόρθωσαν νά τούς ἀποκρούσουν. Οἱ βλέψεις τῶν μουσουλμάνων ὀθωμανῶν κατά τῆς Εὐρώπης ποτέ δέν κόπασαν, μέ κορύφωση τήν ἑπόμενη μεγάλη ἐπίθεση κατά τῆς Βιέννης τό 1683 μ.Χ. Οἱ ἑνωμένες χριστιανικές δυνάμεις τῶν Ἁψβούργων, τῆς Γερμανίας, τῆς Πολωνίας, Λιθουανίας καί ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ Βασιλιᾶ Ἰωάννη τοῦ 3ου Σομπιέσκι, τούς ἐνίκησαν. Τό ὅραμα γιά τήν τελική ἐπέκταση τοῦ ἰσλάμ, σέ ὁλόκληρη τή Δύση καί σέ ὅλο τόν ὑπόλοιπο κόσμο, πού ἀποτελεῖ οὐσιαστικά τήν καρδιά τῆς μουσουλμανικῆς πίστης καί προπαγανδίζεται μέσα ἀπό τό κοράνι, ποτέ δέν ἔπαψε νά ποδηγετεῖ τίς σκέψεις καί τίς διαθέσεις των. Μέσα ἀπό τά γραπτά τῶν «Ἀδελφῶν Μουσουλμάνων» καί τίς διδασκαλίες ἄλλων γενικῆς ἀποδοχῆς θεωρητικῶν τοῦ ἰσλάμ, ἡ ἐμμονή τῆς κυριαρχίας τῆς ἰσλαμικῆς πίστης στόν κόσμο ὁλόκληρο, ποτέ δέν ἔχει ἐκλείψει. Πρόκειται γιά πραγματική κήρυξη τοῦ πολέμου τῶν πολιτισμῶν, ὅπως τόν ἔχει εὐαγγελιστεῖ ἀπό τό 1993 ὁ Σάμουελ Χάντιγκτον (Ἀμερικανός καθηγητής τοῦ πανεπιστημίου Ἴτον καί τοῦ Χάρβαρντ καί σύμβουλος Ἀσφαλείας τῶν Προέδρων τῶν ΗΠΑ, μέ ἕνα συγκλονιστικό ἄρθρο στό Foreign Affairs (Ἀμερικανικό περιοδικό γιά θέματα ἐξωτερικῆς πολιτικῆς). Ἀναφέρει μεταξύ τῶν ἄλλων:

«Ἡ σύγκρουση τῶν πολιτισμῶν θά δεσπόσει στήν παγκόσμια πολιτική. Τό ἰσλάμ ἔχει ματωμένα σύνορα». Ἀπαντώντας μάλιστα σέ ἐπικριτές του, ὁ Χάντιγκτον προειδοποιεῖ μέ ἐξαφάνιση τῶν ΗΠΑ, ἄν δέν διατηρήσουν τό σημερινό πολιτισμικό τους χαρακτήρα. «Ἄν οἱ ΗΠΑ γίνουν πραγματικά πολυπολιτισμική χώρα καί διαπεραστοῦν ἀπό ἐσωτερική σύγκρουση πολιτισμῶν, θά ἐπιβιώσουν ὡς φιλελεύθερη δημοκρατία;». Ἐρωτᾶ καί ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος: «Οἱ ΗΠΑ, ὅπως τίς γνωρίζετε, θά πάψουν νά ὑπάρχουν καί θά ἀκολουθήσουν τήν ἄλλη ἰδεολογικά προσδιορισμένη ὑπερδύναμη (ἐννοεῖ τήν Σοβιετική ῞Ενωση πού εἶχε διαλυθεῖ τό 1989) στόν σκουπιδοτενεκέ τῆς ἱστορίας». (Foreign Affairs τ. 72., ἀρ. 5, 1993). «Ἡ Εὐρώπη Ἑάλω» εἶναι τό μήνυμα πού ἐξέπεμπε μιά ἀξιόλογη ἔκθεση τοῦ «Βασιλικοῦ Ἰνστιτούτου Διεθνῶν Ὑποθέσεων» τοῦ Λονδίνου, ἕνα χρόνο πρίν ἀπό τό ἄρθρο τοῦ Χάντιγκτον. «Γιά τούς Εὐρωπαίους τό ἰσλάμ πάντα ἦταν αἰτία ἀνησυχίας. Ἤδη συνιστᾶ μέρος μιᾶς πολιτισμικῆς πραγματικότητας πού χαρακτηρίζει τίς πιό φτωχές συνοικίες ἀρκετῶν πόλεων τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Ὁ παλαιός ἐχθρός γλίστρησε μέσα ἀπό τήν πίσω πόρτα». (Λονδίνο 1992). «Ἀπειλή» χαρακτηρίζεται ἀπό τό ΝΑΤΟ τό ἰσλάμ, σέ ἔκθεσή Του τό 1994 στήν κοινοβουλευτική του συνέλευση, «λόγῳ τῆς ἐχθρότητας τῶν ἰσλαμιστικῶν κινημάτων, ἀπέναντι στίς δυτικές ἀξίες». (ἔγγραφο AL 73, /MB (94), 2 Μαΐου 1994). ᾽Αλλά καί κατά τό Εὐρωκοινοβούλιο «ἡ ἐξάπλωση τοῦ ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ» εἶναι ἡ πρώτη ἀπό τίς αἰτίες πού «ἐπιδείνωσαν τήν ἀποσταθεροποίηση τῆς Νότιας καί τῆς Νοτιοανατολικῆς Μεσογείου» (Resolution on the role of Europe in relation to security in the Mediterranean). Ἄν περάσουμε στήν ἀπέναντι ὄχθη, θά γνωρίσουμε τήν πολιτική σκέψη κορυφαίων ἐκπροσώπων τοῦ πολιτικοῦ ἰσλάμ, μέσα ἀπό ἐνδεικτικά, ἀλλά χαρακτηριστικά ἀποσπάσματα δικῶν τους κειμένων. Ὁ Ρασίντ Γκανουσί, ἡγέτης τῶν ἰσλαμιστῶν τῆς Τυνησίας, πολιτικός πρόσφυγας ἀπό τό 1993 στό Λονδίνο, –καθώς τοῦ ἔχει ἀπαγορευτεῖ ἡ παραμονή του στή Γαλλία καί Γερμανία– γράφει στήν Γερμανική Die Zeit καί μέ σαφήνεια καθορίζει τούς στόχους τοῦ ἰσλαμικοῦ κινήματος. «Ἡ ἐπανάκτηση τῆς ταυτότητας τοῦ ἰσλάμ ὡς κοινότητας - φορέα μιᾶς αἰώνιας παγκόσμιας ἀποστολῆς. Ἀπαιτεῖται ἡ ἀφύπνιση τῆς πολιτιστικῆς καί πολιτικῆς ταυτότητας τῆς ἰσλαμικῆς κοινότητας. Θέτει θέμα τῆς ἰσλαμικῆς ἀντεπίθεσης γιά ριζική ἀλλαγή τοῦ συσχετισμοῦ δυνάμεων. Σκοπός τῆς ἀποστολῆς μας στήν Δύση εἶναι ὁ ἐξισλαμισμός της». Ὁ Φαχμί Χοβεϊντί, ἕνας ἄλλος κορυφαῖος ἀναλυτής ἰσλαμιστής ἀπό τήν Αἴγυπτο, πού ζεῖ στό Λονδίνο, σέ ἕνα ἄρθρο στή Σαουδαραβική ἐφημερίδα  Ἄλ-Ματζαλά, πού ἐκδίδεται στό Λονδίνο, γράφει: «Οἱ ὁμάδες τῆς Ἰσλαμικῆς ἄνθησης τρέφουν τήν ἐλπίδα τῆς οἰκοδόμησης ἑνός ἀνεξάρτητου μοντέλου πολιτισμοῦ, τό ὁποῖο θά βασίζεται στίς ἀρχές τοῦ ἰσλάμ. Καί συνεχίζει: «Πρέπει νά ἀναγνωρίσουμε ὅτι ἡ μουσουλμανική συνείδηση εἶναι ἰδιαίτερα εὐαίσθητη στό θέμα τῆς ἡγεμονίας». Ὁ Μπασάμ Τιμπί, Ἰρανός πού ζεῖ στή Γερμανία, γνώστης καί τῶν δύο κόσμων, τῆς Δύσης καί τοῦ ἰσλάμ, προσεγγίζει τό θέμα τῆς σύγκρουσής τους μέ διεισδυτική θεωρητική. «Ὁ μουσουλμανικός πολιτισμός σίγουρα μπόρεσε νά ἐξισλαμίσει τεράστια τμήματα τοῦ κόσμου, ὅμως δέν κατόρθωσε νά ξεδιπλώσει ἕνα τόσο παγκόσμιο πλαίσιο ἀναφορᾶς». Στό διαδίκτυο ἀνέβηκε συνέντευξη τοῦ προέδρου τῶν μουσουλμάνων Ἑλλάδος (δέν περιλαμβάνονται οἱ μουσουλμάνοι τῆς Δυτ. Θράκης). Εἶναι Αἰγύπτιος στή καταγωγή, ζεῖ στήν Ἀθήνα δέκα χρόνια περίπου, ἔχει ὀκτώ παιδιά καί ἀσχολεῖται μέ τό ἐμπόριο. «Στήν Ἑλλάδα δέν ἤλθαμε γιά ἕνα μεροκάματο. Σκοπός μας εἶναι νά ἐπανέλθει ἡ Ἑλλάδα ἐκεῖ πού ἀνῆκε, στό ἰσλάμ». Ὅσα δέν κατόρθωσε τό ἰσλάμ μέ τούς πολέμους θά τά πετύχει, τώρα μέ τήν ὑπεργεννητικότητα τῶν μουσουλμάνων καί τήν ὑπογεννητικότητα τῶν Εὐρωπαίων, ἀργά-ἀργά καί μεθοδικά. Ὁ Λίβανος τό 1932 εἶχε ἀναλογικά στούς 15 κατοίκους: ἕξι (6) χριστιανούς, πέντε (5) μουσουλμάνους καί τέσσερις (4) λοιπῶν δογμάτων. Τό 1986 (πενήντα περίπου χρόνια μετά) ὑπῆρχαν 70% μουσουλμάνοι, 9% Χριστιανοί καί 21% ἄλλα δόγματα (ἔρευνα CIA / Πηγή: Βιβλιοθήκη Ἀμερικανικοῦ Κογκρέσου). Σήμερα: Στή Σουηδία ὑπάρχουν 57 περιοχές γκέτο (No Pass area). Ὑπάρχουν μουσουλμανικές οἰκογένειες μέ 6-8 παιδιά πού ἀπό τούς δύο γονεῖς κανείς δέν ἐργάζεται. Ἀμφότεροι οἱ γονεῖς λαμβάνουν ἐπιδόματα λόγω παιδιῶν. Στήν Ἀγγλία ἐννέα (9) μεγάλοι δῆμοι ἔχουν μουσουλμάνους δημάρχους (London, Birmingham, Leeds, Sheffield, Oxford, Luton, Oldhan, Pochdale, Black -burn). Ὑπάρχουν 3.000 τζαμιά, 130 δικαστήρια Σαρίας, 50 μουσουλμανικά συμβούλια Σαρίας. Τό 78% τῶν γυναικῶν καί τό 63% τῶν ἀνδρῶν δέν ἐργάζονται, γιατί ἔχοντας 6-8 παιδιά λαμβάνουν ἀνάλογο ἐπίδομα. Στή Βιέννη, ἀρχές Σεπτεμβρίου τοῦ 2017, πού ἄρχισαν τά μαθήματα, στά σχολεῖα, οἱ μουσουλμάνοι μαθητές ξεπέρασαν σέ ἀριθμό τούς καθολικούς. Ἡ Βιέννη ἀντιστάθηκε μέ ἐπιτυχία τό 1683 μ.Χ. καί ἔπεσε τώρα μέ μιά ἁπλή ἀλλά μελετημένη μέθοδο. Ἀπό τά μέσα τοῦ 2010 ἕως τά μέσα τοῦ 2016 στήν Εὐρώπη οἱ μουσουλμάνοι ἀπό 19,5 ἑκατομμύρια αὐξήθηκαν σέ 25,8 ἑκατομμύρια. Αὐξήθηκαν ἀπό 3,8% σέ 4,9 %. Τό 2050 ἐκτιμᾶται ὅτι θά ξεπεράσουν τό 11,2%. Καί ἄν ἀκόμη σήμερα μπεῖ φραγμός σέ ἀφίξεις μουσουλμάνων καί σταματήσει ἡ μετανάστευση (πρᾶγμα ἀπίθανο), ὁ μουσουλμανικός πληθυσμός θά ἀνέλθει πάνω ἀπό τό 7,4%, λόγῳ ὑπεργεννητικότητας τῶν μωαμεθανῶν καί ὑπογεννητικότητας τῶν Εὐρωπαίων. Οἱ μουσουλμάνοι εἶναι πολύ νεότεροι ἀπό τούς ἄλλους Εὐρωπαίους. Τό 2016 ἡ μέση ἡλικία τῶν μουσουλμάνων σέ ὅλη τήν Εὐρώπη ἦταν 30,4. Δεκατρία (13) χρόνια μικρότερη ἀπό τή μέση τιμή για τούς Εὐρωπαίους (43,8). Βλέποντάς το μέ ἄλλο μάτι τό 50 % ὅλων τῶν Εὐρωπαίων μουσουλμάνων εἶναι κάτω τῶν 30 ἐτῶν, σέ σύγκριση μέ τό 32% τῶν μή μουσουλμάνων στήν Εὐρώπη. Ἐπί πλέον ἡ μέση μουσουλμάνα γυναίκα στήν Εὐρώπη ἀναμένεται νά ἔχει 2,6 παιδιά ἐνῶ ἡ μή μουσουλμάνα 1,3 παιδιά. Οἱ μεγάλες χῶρες λόγῳ δεκάδων καί ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων γηγενῶν κατοίκων θά καθυστερήσουν νά αὐτοδιαλυθοῦν. Ἡ Ἑλλάδα ὅμως, λόγῳ τοῦ μονοψήφιου ἀριθμοῦ ἑκατομμυρίων γηγενῶν κατοίκων, τῆς ὑπογεννητικότητας, τῆς μετανάστευσης τῶν νέων τῆς χώρας στό ἐξωτερικό, τῆς εἰσόδου ἀνεξέλεγκτου ἀριθμοῦ μουσουλμάνων μέ κλειστά τά βόρεια σύνορα (ἄρα ἀπαγόρευση μετακίνησης ἐκτός Ἑλλάδος), καί τῆς ὑπεργεννητικότητας τῶν μεταναστῶν- λαθρομεταναστῶν πολύ σύντομα θά ἐξαφανισθεῖ! Ἐπιστήμονες πού παρακολουθοῦν τό ὅλο θέμα ἀνακοίνωσαν ὅτι τό 2050 ἡ Ἑλλάδα θά ἔχει 15 ἑκατομμύρια κατοίκους, ἐκ τῶν ὁποίων 2 ἑκατομμύρια θα ἶναι γηγενεῖς Ἕλληνες καί τά 13 ἑκατομμύρια κυρίως μουσουλμάνοι. Ὡς ἐκ τούτου θά ἔχουν τή δυνατότητα νά ἐκλέγουν μουσουλμανική κυβέρνηση μέ ἀπόλυτη πλειοψηφία στήν ἑλληνική Βουλή καί ἄρα τή δυνατότητα νά ἀλλάξουν, τό σύνταγμα, τό ὄνομα, νά ἐπιβάλλουν τή Σαρία κλπ. κλπ. Τόν ἑπόμενο αἰώνα θά διδάσκεται στίς μεγάλες χῶρες τῆς γῆς «ὅτι σέ αὐτή τήν περιοχή ὑπῆρχε κάποτε ἡ Ἑλλάδα καί ὁ ἑλληνοχριστιανικός πολιτισμός». Νά σᾶς θυμίσω, μετά τή Γερμανική - Ἰταλική - Βουλγαρική κατοχή τῆς Ἑλλάδος, στήν Κρήτη ὑπῆρχε μία πινακίδα πού ἔγραφε «Ἐδῶ ὑπῆρχε ἡ Κάνδανος». Εἶχε ἐξαφανισθεῖ ἀπό τόν Γερμανό κατακτητή. Ἡ ὅλη αὐτή αὔξηση τῶν εἰσερχομένων στήν Εὐρώπη μουσουλμάνων βασίζεται σέ συγκεκριμένο σχέδιο καί χρηματοδότηση τῶν Ἀραβικῶν σουνιτικῶν χωρῶν (Σαουδική Ἀραβία, Κατάρ, Ἑνωμένα Ἀραβικά Ἐμιράτα), τῆς Τουρκίας ἀλλά καί τῶν ἀνθρώπων πού προσπαθοῦν νά ἐπιβάλουν τή Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ἡ παγκοσμιοποίηση εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένη μέ τή μετανάστευση. Λένε «οἱ εἰδήμονες» ὅτι ἡ φτώχεια καί οἱ πόλεμοι σπρώχνουν ὅλα αὐτά τά στίφη πρός τήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη. Αὐτό δέν στέκει. Ἡ μεγαλύτερη δυστυχία ὑπάρχει στήν Ἰνδία. Γιατί οἱ Ἰνδοί δέν ἔρχονται ὀργανωμένα στήν Εὐρώπη; Ἁπλούστατα γιατί δέν εἶναι μουσουλμάνοι. Ἀπεναντίας ἔρχονται Ἀφγανοί, Πακιστανοί, Σύριοι, Τυνήσιοι, Μαροκινοί. Γιατί δέν ἔρχονται οἱ ταλαίπωροι Αἰθίοπες; Ἁπλούστατα γιατί εἶναι Κόπτες. Αὐτοί πού ἔρχονται εἶναι κυρίως φανατικοί σουνίτες καί πολύ ὀλίγοι σιίτες. Ἡ προώθησή τους γίνεται μέ σχέδιο καί χρηματοδότηση καί ἀποσκοπεῖ στήν ἀποχριστιανοποίηση τῆς Εὐρώπης. Γιατί οἱ Σύριοι, Ἀλεβίτες καί Χριστιανοί δέν φεύγουν ἀπό τή Συρία; Μόνο σουνίτες φεύγουν. Γιατί οἱ Σύριοι σουνίτες δέν πᾶνε στά ὁμόθρησκα σουνιτικά Ἀραβικά κράτη καί μέ ἀρκετούς κινδύνους φεύγουν γιά τήν Εὐρώπη; Γιατί οἱ χῶρες Σαουδική Ἀραβία, Κατάρ καί Ἑνωμένα Ἀραβικά Ἐμιράτα δέν τούς τό ἐπιτρέπουν. Ἔχουν δαπανήσει δισεκατομμυρία δολάρια γιά νά φτιάξουν τά στρατόπεδα στό Λίβανο καί Ἰορδανία, ἀλλά δέν τούς ἐπιτρέπουν νά εἰσέλθουν στίς χῶρες τους. Ὁ Καντάφι, πρίν τόν «βγάλουν ἀπό τή μέση», εἶχε δηλώσει ὅτι θά κατακτήσουμε τήν Εὐρώπη χωρίς ἅρματα καί ἀεροπλάνα. Ὁ πανέξυπνος Τοῦρκος πολιτικός Ὀζάλ εἶχε δηλώσει: «Θά κατακτήσουμε τήν Ἑλλάδα πληθυσμιακά». Ἤδη στή Δυτική Θράκη ἔχει ἐπέλθει πληθυσμιακή ἀνατροπή. Τώρα αὐτή ἐπεκτείνεται στά νησιά τοῦ Αἰγαίου καί στήν Ἀθήνα. Μέ ἀπόλυτη ἀδιαφορία τῶν ἑλληνικῶν κυβερνήσεων, γιά νά λάβουν τίς ψήφους τῶν μουσουλμάνων, ἄφησαν τή Θράκη μας στά χέρια τοῦ Τούρκου Προξένου, ὁ ὁποῖος διά τοῦ ψευδομουφτῆ ἐλέγχει καί κατευθύνει στά τζαμιά τήν τελευταία Παρασκευή πρίν τίς ἐκλογές τίς ψήφους τῶν ἀγράμματων καί φανατικῶν μουσουλμάνων. Σέ ἐρώτηση κάποιου μουσουλμάνου ἀπό Ἕλληνα φίλο του, γιατί ἐκτελοῦν τίς ἐντολές τοῦ μουφτῆ, ἡ ἀπάντηση ἦταν: «Τί λές, Κώστα, νά πεθάνει ἡ γυναίκα μου καί νά ψοφήσουν οἱ ἀγελάδες μου»; Ὁ Νταβούτογλου, στό περίφημο «Στρατηγικό βάθος» ὁρίζει τό μοντέλο ὀργάνωσης τῶν Βαλκανίων, τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς Βορείου Ἀφρικῆς στά πλαίσια τῆς ἀνασύστασης τῆς Οθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας (Paxottomanica). Στήν Εὐρώπη οἱ μουσουλμάνοι μέ χρήματα τῶν Ἀραβικῶν κρατῶν, καί ἐνῶ ἔχουν οἰκόπεδα, ἀγοράζουν ἕτοιμες Χριστιανικές Ἐκκλησίες (κυρίως Προτεσταντῶν) πετυχαίνοντας ἔτσι διπλό σκοπό τήν αὔξηση τῶν μουσουλμάνων καί τήν ἐλαχιστοποίηση τῶν χριστιανῶν. Οἱ ἰσλαμιστές ἐπιδιώκουν μέ ποικίλους τρόπους νά προσηλυτίσουν ἄτομα καί ὁμάδες. Οἱ μέθοδοι πού χρησιμοποιοῦνται ποικίλλουν, παραπλανοῦν καί πολλές φορές γοητεύουν τούς Εὐρωπαίους πού ἔχασαν τόν πνευματικό τους προσανατολισμό καί ψάχνουν νά βροῦν τό νόημα τῆς ζωῆς μέ βάση τήν ὑλιστική ἀντίληψη πού ἔχουν περί τῆς ζωῆς. Εὔστοχη ἡ παρατήρηση τοῦ Γέροντος Παϊσίου: «Στή Γαλλία, παρ᾽ ὅλο πού εἶναι κράτος προοδευτικό, ἔγιναν τελευταῖα ὀγδόντα χιλιάδες μουσουλμάνοι (σήμερα εἶναι περίπου πέντε ἑκατομμύρια). Γιατί; Γιατί ἔχουν κάνει τήν ἁμαρτία μόδα. Ἐλέγχονται ὅμως καί θέλησαν νά ἀναπαύσουν τή συνείδησή τους... Ὁ μουσουλμανισμός κατά κάποιο τρόπο τούς ἐξυπηρετεῖ. Ἐπιτρέπει νά πάρουν ὅσες γυναῖκες θέλουν, ὑπόσχεται στήν ἄλλη ζωή ἕνα βουνό πιλάφι, μιά λίμνη γιαούρτι, ἕνα ποτάμι μέλι. Καί ὅσες ἁμαρτίες καί ἄν ἔχουν, ἅμα τούς λούσουν μέ ζεστό νερό, ὅταν πεθάνουν, καθαρίζονται. Πᾶνε στόν Ἀλλάχ καθαροί, τί ἄλλο θέλουν; Ὅλα εἶναι βολικά». (Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α´, Μέ πόνο καί ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, σ. 45). Δέν θά ἐπεκταθοῦμε περισσότερο μέ τίς δοξασίες καί τίς ἐπιδιώξεις τοῦ Ἰσλάμ. Ὁ Ἑλληνισμός ἔχει ἀποδείξει ὅτι στά δύσκολα συσπειρώνεται μέ ἑνοποιητική δύναμη τήν Ὀρθοδοξία, τήν Ἱστορία, τήν Ἐθνική του ταυτότητα, μά πάνω ἀπό ὅλα Προσευχόμενος, ἐλπίζοντας στή Χάρη τοῦ ἑνός καί μοναδικοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, Πατρός, Υἱοῦ καί Πνεύματος Ἁγίου καί ἔχοντας πάντοτε ὑπ᾽ ὄψιν τό «Ἄλλαι μέν βουλαί ἀνθρώπων, ἄλλα δέ Θεός κελεύει». Θά κλείσω μέ τό λεχθέν ἀπό τόν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στήν Πνύκα στίς 7 Ὀκτωβρίου 1838 σέ παράφραση «Ὁ Θεός ἔδωσε τήν ὑπόσχεσή του ὅτι ἡ Ἑλλάδα θά εἶναι ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ καί δέν τήν παίρνει πίσω».