Το ζητούμενο, πάντοτε μετά το πέρας των εορτών είναι να μην υφίσταται το συναίσθημα της απαγοήτευσης, το οποίο πηγάζει, ιδίως εφέτος από ένα αίσθημα μελαγχολίας, όχι επειδή βιώνουμε ιδιαζόντως πρωτόγνωρες εποχές, εξαιτίας και συνεπεία της συγχρόνου μάστιγας του ιού, αλλά ακριβώς επειδή, προφανώς αφήσαμε το πέρας των Χριστουγέννων να παρέλθει ανεπιστρεπτί, άνευ ουδεμίας, πνευματικής ανάνηψης εκδεχόμενοι το ζήτημα των «μαγικών εορτών», ως μία καταναλωτική ανακωχή καθώς και ως μία φαντασμαγορική καταναλωτική εορτή, αφιονισμένοι εκόντες άκοντες εις την πλάνη του τηλεοπτικού καταναλωτισμού.
Η πνευματική μας ανάνηψη, καθίσταται το ζητούμενο, τούτο όμως απαιτεί, πίστη και μετωπική ρήξη με την εαυτό μας, αναζητώντας δια των Μυστηρίων της Εκκλησίας και την αρωγής της Θείας Χάρις να ανακαινιστούμε , προεχόντως και κυρίως ένδον.
Παρά
τον εξοντωτικό εγκλεισμό μας, την
επιβολή μίας ιδιότυπης ειρκτής δια της φαλκιδεύσεως των ατομικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων, παρά την σύγχρονη
μάστιγα του ιού αλλά και της φιλολογίας περί της υποχρεωτικότητας ή άλλως την υπό προϋποθέσεις επιβολή του
εμβολίου, λίαν τεχνηέντως, οι μηχανισμοί, εμπαίζοντας μας, διαλαλούσαν παραμονή
των Χριστουγέννων, το περίφημο «ρεβεγιόν», εορτασμός αλλότριος προς τις αξίες
και τις παραδόσεις μας, παντελώς απάδουσες με την έννοια της ολονυχτίας της
αγρυπνίας και εν γένει, της προσήκουσας προπαρασκευής μας ενόψει της του
χαρμόσυνου γεγονότος της οντολογικής μας εξυψώσεως «Δεύτε προσκυνήσωμεν και
προσπέσωμεν αυτώ Χριστώ τω Βασιλεί και Θεώ Ημών».
Είμεθα
μία χώρα Ορθόδοξη όπου οι πρόγονοι μας, ίδρυσαν κράτος υπέρ Πίστεως και
Πατρίδας και σήμερον η ωσεί «μαγιά», ο πυρήνας δυνάμει του οποίου,
αναπτυχθήκαμε και οριοθετηθήκαμε ως έθνος κράτος, ήτοι η ζώσα Ορθόδοξη
παράδοση, περιφρονείται ιταμώς, μολονότι διαποτίζει συλλήβδην το υπέρτατο Νόμου
του Κράτους μας, ήτοι το Ιερό μας Ευαγγέλιο.
Εν
τοιαύτη περιπτώσει, φρονώ ότι είμεθα άξιοι της μοίρας μας, πλανημένοι εκ των
εξωνημένων Μ.Μ.Ε τα οποία κατατείνουν εις το να εξυπηρετήσουν αμιγώς τα
συμφέροντα της παγκοσμιοποιήσεως καταλύοντας την εθνική μας ταυτότητας, εξ
αυτού του λόγου πολεμούν την έννοια της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας.
Παραλλήλως,
δια της τηλοψίας, της σύγχρονη μορφής λογοκρισίας και παραποιήσεως της
πραγματικότητας, χειραγωγούν το θυμικό του κόσμου, αγάγοντας τον νομοτελειακά
προς την κατάθλιψη και την έλλειψη εναλλακτικής ελπίδας, ούτως ώστε ο εκάστοτε
πολίτης, αφενός οικονομικά καταβαραθρωμένος και εξ ετέρου ηθικά παρηκμασμένος, πνευματικά ανερμάτιστος
και έωλος να καθίσταται ευχερώς θύμα προς τις κίβδηλες εντολές των εκάστοτε
ταγών.
Είθε
το νυν διαδραμών έτος να μας φωτίζει πνευματικά ούτως ώστε να λάβουμε τις
κατάλληλες επιλογές και να προλειάνουμε το έδαφος, ενόψει μία καλύτερης και
ποιοτικής ζωής προϊόντος του Χρόνου, συν Θεώ.
Χαράλαμπος
Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου