Ερωτήματα προς τους υπογράψαντες την «ομολογία πίστεως κατά του οικουμενισμού» . -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Χριστός Ανέστη!

Επειδή, αγαπητοί αναγνώστες της «ορθοδόξου φωνής», υπάρχουν αρκετοί ιερωμένοι, που πιστεύουν ότι οι οικουμενιστές μασσώνοι αρχιερείς μολύνουν μεν δια της αιρέσεώς των, αλλά παρ΄όλα αυτά έχουν έγκυρα μυστήρια  και, συνεπώς, λένε στα πνευματικά τους τέκνα να εκκλησιάζονται και να κοινωνούν μαζί τους, θα ήθελα μέσα από το βήμα αυτό, να τους απευθύνω μερικά ερωτήματα.

Ερώτημα πρώτον. Οι οικουμενιστές μασσώνοι αρχιερείς έχουν δαιμόνιο ή όχι;

Ερώτημα δεύτερον. Τα δαιμόνια της αιρέσεως  του οικουμενισμού και της μασσωνίας μεταδίδεται δια των αρχιερέων αυτών ή όχι;

Ερώτημα τρίτον. Η κοινωνία με οικουμενιστές αρχιερείς  οδηγεί σε πραγματική   μόλυνση  του σώματος και της  ψυχής του ανθρώπου  απο το δαιμόνιο του οικουμενισμού ή απλώς είναι μία «ιδεολογική μόλυνση», όπως, ας πούμε, η πλύση εγκεφάλου από  μια πολιτική προπαγάνδα ενός κόμματος, που μπορεί να εξουδετερωθεί με λογικά και όχι  ΜΕ πνευματικά μέσα;

Ερώτημα τέταρτον. Στα οράματά τους ο Άγιος Αντώνιος, ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης και ο Μοτοβίλωφ, πνευματικό τέκνο του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ είδαν αιρετικούς αρχιερείς σαν μουλάρια, γουρούνια και ασπρόμαυρες «ζέβρες» να μολύνουν την Αγία Τράπεζα. Ερωτώ, οι «ζέβρες», τα μουλάρια και τα γουρούνια έχουν έγκυρα μυστήρια;

Ερώτημα πέμπτον. Εσείς οι ιερωμένοι ισχυρίζεσθε ότι τα μυστήρια των οικουμενιστών μασσώνων αρχιερέων είναι έγκυρα. Αν όμως οι απλοί πιστοί, που δεν ξέρουν τίποτε από οικουμενισμό και μασσωνία, κοινωνούν εγκύρων μυστηρίων, δεν θα έπρεπε να φωτισθούν από το Άγιο Πνεύμα και να τους πετάξουν τους οικουμενιστές έξω από τις εκκλησίες; Γιατί όμως οι πιστοί σκοτίζονται όλο και πιο πολύ και η αίρεση του οικουμενισμού γιγαντώνεται;  

Ερώτημα έκτον. Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει ότι όσοι κοινωνούν αναξίως σώματος και αίματος Χριστού πεθαίνουν αιφνιδίως και πρόωρα,  ενώ άλλοι αρρωσταίνουν βαριά. Οι οικουμενιστές και μασσώνοι αρχιερείς όμως ζούν πολλά χρόνια και είναι γεροί σαν ταύροι. Εσείς τι λέτε, κοινωνούν πραγματικού σώματος και αίματος Χριστού ή μόνον άρτου και οίνου;

Ερώτημα έβδομον. Όταν ένας αιρετικός αρχιερεύς μετανοήσει δημόσια και ζητήσει το έλεος μιάς ορθοδόξου συνόδου, η επιστροφή του στην εκκλησία γίνεται με επαναμύρωση ή όχι; Και αν ναι, τότε γιατί να  επαναμυρώνεται αφού, για εσάς, η αρχιερωσύνη του είναι έγκυρη και έχει έγκυρα μυστήρια; Μήπως επειδή η αρχιερωσύνη του είχε πέσει σε αργία ήδη  από την στιγμή που έγινε αιρετικός;

Ερώτημα όγδοον. Ο Αθηναγόρας «λειτουργούσε» σε εβραϊκές συναγωγές και κοινωνούσε τον πάπα Ρώμης. Ο Βαρθολομαίος λειτουργεί σε ναούς παπικών και λουθηροκαλβίνων και κοινωνεί παπικούς δημόσια. Το Άγιον Όρος συντάσσεται με την αίρεση και μνημονεύει τον Βαρθολομαίο, οπότε   το άγιον Πνεύμα βλασφημείται. Όταν στα ιερά μυστήρια  γίνεται επίκληση προς τον Παράκλητον, που βλασφημείται  από αιρετικά χείλη, είναι δυνατόν να επέρχεται καθαγιασμός των τιμίων δώρων, του ύδατος, του ελαίου;

Ερώτημα ένατον. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης ποτέ δεν δέχτηκε κοινωνία με ιερέα που είχε χειροτονηθεί από αιρετικόν αρχιερέα, ούτε λειτούργησε σε ναό που είχε «καθιερωθεί» από τέτοιον. Ερωτώ, επίστευε ο Άγιος Θεόδωρος   ότι τα μυστήρια των αιρετικών έχουν Χάριν ή «δηλητήριον»; Επίστευε ο Άγιος ότι οι αιρετικοί στις λειτουργίες τους «έθυον κύνα», θυσίαζαν σκύλους στον Κύριο;

Ερώτημα δέκατον. Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας και ο ορθόδοξος πάπας Ρώμης Κελεστίνος είχαν κοινωνία με ιερείς της Κωνσταντινουπόλεως, που καθαιρέθηκαν από τον αιρετικό πατριάρχη Νεστόριον. Αυτό το έκαναν ο Άγιος και ο πάπας, επειδή επίστευαν ότι ο αιρετικός Νεστόριος, παρόλο που δεν είχε καταδικαστεί ονομαστικώς από σύνοδον,   είχε  αργόν   το αξίωμα της αρχιερωσύνης. Ερωτώ λοιπόν, ο αιρετικός Νεστόριος , πριν καταδικαστεί ονομαστικώς από σύνοδο, τελούσε έγκυρα ή άκυρα μυστήρια;

 Ερώτημα ενδέκατον. Επανέρχομαι στον Άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη επειδή μερικοί λόγιοι και  ιερωμένοι έχουν κάνει και …διατριβές πάνω στον Άγιο Θεόδωρο και παρόλα αυτά κοινωνούν αφόβως με τους μασσώνους οικουμενιστές αρχιερείς  και πατριάρχες με συλλείτουργα, ανταλλαγή δώρων, ευχών κλπ. Ερωτά, λοιπόν ο Άγιος Θεόδωρος τον μοναχό Ιάκωβο: «πως μου λέγεις ότι δεν είναι κοινωνία με αιρετικούς, όταν κάθεσαι μαζί τους και τρωγοπίνεις μαζί τους; Δεν λέγει ο Απόστολος στην προς Φιλιππησίους επιστολή του , ότι οι Φιλιππήσιοι κοινώνησαν μαζί του όταν τον βοήθησαν στις ανάγκες του μια και δυό φορές; Εάν λοιπόν το άπαξ και δις λαβείν αποτελεί κοινωνία, το να τα παίρνεις  (λαμβάνεις ευλογίες,’κονομάς)  διαρκώς από αιρετικούς τι  άλλο είναι παρά κοινωνία με την αίρεση;»

Ερωτώ λοιπόν τους ιερωμένους αυτούς, που «τα παίρνουν» από αιρετικούς οικουμενιστές, μασσώνους αρχιερείς και πατριάρχες. Είστε σίγουροι ότι δεν έχει φύγει ο Άγγελος από τις εκκλησίες που λειτουργείτε;