Και μη δυνάμενος να καθίση στο κελλί του,
έφυγε και εξομολογήθηκε τους λογισμούς του στον Αββά Ισίδωρο. Ο Γέροντας τον
παρεκάλεσε να επιστρέψη στο κελλί του. Εκείνος όμως δεν ήθελε να ακούση την
σύσταση απαντώντας στον Αββά Ισίδωρο. «Δεν αντέχω πλέον, Αββά». Τότε ο Αββάς
Ισίδωρος τον πήρε κοντά του και ανέβηκε στην στέγη του κελλιού και του λέγει:
– Κοίταξε προς
δυσμάς.
Πράγματι
εκοίταξε με προσοχή προς τα εκεί και είδε πλήθος δαιμόνων να προκαλούν ταραχή
και να θορυβούν με το να κάνουν πόλεμο.
Του
λέγει ο Αββάς Ισίδωρος.
– Τώρα κοίταξε προς Ανατολάς.
Όταν
εστράφη προς ανατολάς ο Αββάς Μωϋσής είδε αναρίθμητα πλήθη αγίων Αγγέλων, που
περιεβάλλοντο με δόξα.
Είπε
τότε προς τον Μωϋσήν ο Γέροντας.
– Να! αυτούς που βλέπεις είναι εκείνοι, που στέλνει ο Κύριος να
βοηθήσουν τους αγίους που αγωνίζονται. Αυτοί προς δυσμάς είναι αυτοί που μας
πολεμούν. Περισσότεροι είναι οι σύμμαχοί μας. Γι’ αυτό έχε θάρρος.
Τότε ο
Αββάς Μωϋσής γύρισε στο κελλί του ευχαριστώντας τον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου