Ἐλᾶτε,
ἀγαπητοί,
ἂς
βαδίσουμε
στὸν
δρόμο
ποὺ μᾶς ἔδειξε ὁ Κύριος, γιὰ νὰ
φθάσουμε μὲ χαρὰ στὴν βασιλεία του. Ἂς πάρουμε
προμήθειες καὶ λάδι στὰ ἀγγεῖα μας, διότι τὸ μάκρος ἐκείνου τοῦ δρόμου δὲν
εἶναι μικρό. Ἂς ζώσουμε λοιπὸν τὴν μέση μας μὲ ζώνη τὴν εἰλικρίνεια καὶ τὴν ἀλήθεια,
περιμένοντας νὰ ὑποδεχθοῦμε, ὡς ἄνθρωποι καὶ πιστοὶ δοῦλοι, τὸν προσωπικό μας
Δεσπότη. Ἂς ἀνάψουμε τὰ λυχνάρια μας καὶ ἂς ἀγρυπνοῦμε μὲ ἀνδρεία… Νά, καὶ ἡ
μητέρα μας Ἱερουσαλὴμ λέει σὲ ἐμᾶς “Ποθῆστε με, παιδιά μου, ὅπως ἀκριβῶς σᾶς
ποθῶ ἐγώ· τίποτε νὰ μὴ ἀποκτήσετε πάνω στὴ γῆ· γιὰ τίποτε νὰ μὴ μεριμνήσετε. Διότι,
νά, ὁ Νυμφίος εἶναι ἕτοιμος νὰ παρουσιασθεῖ μέσα στὶς νεφέλες τοῦ οὐρανοῦ μὲ τὴν δόξα τοῦ
εὐλογημένου Πατρός, καὶ θὰ καλέσει τὸν καθένα ἀπὸ ἐσᾶς μὲ τὸ ὄνομά του, καὶ θὰ
τὸν βάλει νὰ καθίσει στὸ τραπέζι μὲ τὴν παράταξη τῶν ἁγίων ἐκείνων ποὺ ζοῦν
μέσα σὲ ἐκεῖνο τὸ ἀνέκφραστο φῶς, στὴν ἄφθαρτη καὶ ἀθάνατη καὶ αἰώνια ζωή,
σύμφωνα μὲ τοὺς κόπους του”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου