Ωδή δ΄ . Ο Ειρμός.
Γένους βροτείου, την ανάπλασιν πάλαι, Άδων Προφήτης,
Αββακούμ προμηνύει, Ιδείν αφράστως, αξιωθείς τον τύπον· Νέον βρέφος, γαρ εξ
όρους της Παρθένου, Εξήλθε λαών εις ανάπλασιν Λόγος.
Ερμηνεία.
Ο Προφήτης, λέγει, και θεοπτικός Αββακούμ, άδων την
ιδικήν του τετάρτην ταύτην ωδήν, προμηνύει και προφητεύει με αυτήν την
ανάπλασιν του ανθρωπίνου γένους· επειδή ως Προφήτης Θεού ηξιώθη να προθεωρήση
αφράστως: ήτοι με τρόπον άρρητον, και με νοερούς οφθαλμούς και προφητικούς, τον
τύπον του Μυστηρίου της τοιαύτης αναπλάσεως. Ποίος δε ήτον ο τύπος αυτός; Ποίος
άλλος, πάρεξ το όρος το δασύ και κατάσκιον, και ο εκ του όρους εκείνου εξελθών;
Και τη αληθεία κατά την πρόρρησιν του Προφήτου τούτου, όρος μεν δασύ και
κατάσκιον από τας αρετάς και τας του Θεού χάριτας, ήτον η Παρθένος και Θεοτόκος
Μαρία· ο δε εκ του όρους τούτου εξελθών, ήτον ο ενυπόστατος και ομοούσιος Λόγος
του Θεού, όστις βρέφος νέον εγεννήθη από το κατάσκιον αυτό όρος της Θεομήτορος.
Διατί τέλος; Δια να αναπλάση και σώση ημάς τους πιστεύοντας εις Αυτόν. Εξήλθε
μεν γαρ και κατά τον Προφήτην Δανιήλ, από όρος ο Κύριος, και εκόπη ως λίθος από
αυτό, χωρίς κανένα χέρι ανθρώπου· αλλά δια να συντρίψη και να αφανίση τας
Βασιλείας, αι οποίαι εφάνησαν κατ΄ όναρ εις τον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ· «Ον
τρόπον, φησίν, είδες, ότι από όρους ετμήθη λίθος άνευ χειρών, και ελέπτυνε τον
όστρακον, τον σίδηρον, τον χαλκόν, τον άργυρον, τον χρυσόν» (Δαν. β:45). Εξήλθε δε και κατά τον Αββακούμ από το
όρος το δασύ και κατάσκιον ο αυτός Κύριος· «ο Θεός, φησίν, από Θαιμάν ήξει, και
ο Άγιος εξ όρους κατασκίου δασέος» (Αβ. γ:3)· όχι όμως δια συντριβήν και
αφανισμόν, αλλά δι΄ ανάπλασιν ημών και σωτηρίαν: ήτοι ίνα ημάς αναπλάση
δεύτερον δια της εκ Παρθένου Γεννήσεώς Του, οίτινες συνετρίβημεν και εφθάρθημεν
από την παράβασιν και αμαρτίαν του Αδάμ.
1 σχόλιο:
Αυτό είναι χριστουγεννιάτικο καλέ μου άνθρωπε. Τι το βάζεις πασχαλιάτικα;
Δημοσίευση σχολίου