Ωδή δ΄ . Ο Ειρμός.
Γένους βροτείου, την ανάπλασιν πάλαι, Άδων Προφήτης,
Αββακούμ προμηνύει, Ιδείν αφράστως, αξιωθείς τον τύπον· Νέον βρέφος, γαρ εξ
όρους της Παρθένου, Εξήλθε λαών εις ανάπλασιν Λόγος.
Ερμηνεία.
Ο Προφήτης, λέγει, και θεοπτικός Αββακούμ, άδων την
ιδικήν του τετάρτην ταύτην ωδήν, προμηνύει και προφητεύει με αυτήν την
ανάπλασιν του ανθρωπίνου γένους· επειδή ως Προφήτης Θεού ηξιώθη να προθεωρήση
αφράστως: ήτοι με τρόπον άρρητον, και με νοερούς οφθαλμούς και προφητικούς, τον
τύπον του Μυστηρίου της τοιαύτης αναπλάσεως. Ποίος δε ήτον ο τύπος αυτός; Ποίος
άλλος, πάρεξ το όρος το δασύ και κατάσκιον, και ο εκ του όρους εκείνου εξελθών;
Και τη αληθεία κατά την πρόρρησιν του Προφήτου τούτου, όρος μεν δασύ και
κατάσκιον από τας αρετάς και τας του Θεού χάριτας, ήτον η Παρθένος και Θεοτόκος
Μαρία· ο δε εκ του όρους τούτου εξελθών, ήτον ο ενυπόστατος και ομοούσιος Λόγος
του Θεού, όστις βρέφος νέον εγεννήθη από το κατάσκιον αυτό όρος της Θεομήτορος.
Διατί τέλος; Δια να αναπλάση και σώση ημάς τους πιστεύοντας εις Αυτόν. Εξήλθε
μεν γαρ και κατά τον Προφήτην Δανιήλ, από όρος ο Κύριος, και εκόπη ως λίθος από
αυτό, χωρίς κανένα χέρι ανθρώπου· αλλά δια να συντρίψη και να αφανίση τας
Βασιλείας, αι οποίαι εφάνησαν κατ΄ όναρ εις τον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ· «Ον
τρόπον, φησίν, είδες, ότι από όρους ετμήθη λίθος άνευ χειρών, και ελέπτυνε τον
όστρακον, τον σίδηρον, τον χαλκόν, τον άργυρον, τον χρυσόν» (Δαν. β:45). Εξήλθε δε και κατά τον Αββακούμ από το
όρος το δασύ και κατάσκιον ο αυτός Κύριος· «ο Θεός, φησίν, από Θαιμάν ήξει, και
ο Άγιος εξ όρους κατασκίου δασέος» (Αβ. γ:3)· όχι όμως δια συντριβήν και
αφανισμόν, αλλά δι΄ ανάπλασιν ημών και σωτηρίαν: ήτοι ίνα ημάς αναπλάση
δεύτερον δια της εκ Παρθένου Γεννήσεώς Του, οίτινες συνετρίβημεν και εφθάρθημεν
από την παράβασιν και αμαρτίαν του Αδάμ.
Αυτό είναι χριστουγεννιάτικο καλέ μου άνθρωπε. Τι το βάζεις πασχαλιάτικα;
ΑπάντησηΔιαγραφή