Όλοι οι ευρωπαϊκοί ανθρωπισμοί, από του πλέον πρωτογόνου μέχρι του πλέον
λεπτού, από του φετιχιστικού μέχρι του παπικού, βασίζονται επί της πίστεως εις
τον άνθρωπον, όπως είναι αυτός μέσα εις την δεδομένην ψυχοφυσικήν του
εμπειρικήν κατάστασιν και ιστορικότητα. Πράγματι, όλη η ουσία του κάθε
ουμανισμού είναι ο άνθρωπος=homo. Συνοψιζόμενος εις την οντολογίαν του κάθε
ουμανισμός δεν είναι άλλο τι παρά χομινισμός (homo-hominis). Ο άνθρωπος είναι η
ανωτάτη αξία, η παναξία, ο άνθρωπος είναι το ύψιστον κριτήριον, το
παγκριτήριον: «μέτρον πάντων άνθρωπος». Αυτό είναι, in nuce, κάθε ουμανισμός,
κάθε χομινισμός. Εντεύθεν όλοι οι ουμανισμοί, όλοι οι χομινισμοί, εν τελευταία
αναλύσει, είναι ειδωλολατρικής, πολυθεϊστικής προελεύσεως. Όλοι οι ευρωπαϊκοί
ουμανισμοί, από τους προ της Αναγεννήσεως, της Αναγεννήσεως και περαιτέρω, οι
προτεσταντικοί, φιλοσοφικοί, θρησκευτικοί, κοινωνικοί, επιστημονικοί, πολιτιστικοί
και πολιτικοί, επεδίωκον εν γνώσει ή εν αγνοία και αδιακόπως επιδιώκουν, ένα
πράγμα: να αντικαταστήσουν την πίστιν εις τον Θεάνθρωπον με την πίστιν εις τον
άνθρωπον, να αντικαταστήσουν το Ευαγγέλιον του Θεανθρώπου με το ευαγγέλιον κατ΄
άνθρωπον, την φιλοσοφίαν κατά Θεάνθρωπον με την φιλοσοφίαν κατ΄ άνθρωπον, την
κουλτούραν κατά Θεάνθρωπον με την κουλτούραν κατ΄ άνθρωπον, με μίαν λέξιν, να
αντικαταστήσουν την ζωήν κατά Θεάνθρωπον με την ζωήν κατ΄ άνθρωπον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου