Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

 Και ως οργανισμός και ως οργάνωσις η Εκκλησία κατά πάντα είναι ένα μοναδικόν γεγονός εις τον επίγειον κόσμον μας. Ως οργανισμός η Εκκλησία είναι θεανθρώπινος οργανισμός, δηλαδή αυτός ο Χριστός παρατεινόμενος εις όλους τους αιώνας και εις όλην την αιωνιότητα. Αλλά και ως οργάνωσις η Εκκλησία είναι επίσης θεανθρωπίνη οργάνωσις του κλήρου και του λαού και των άλλων επιγείων στοιχείων. Εις όλα αυτά όμως ο Θεάνθρωπος είναι τα πάντα εν πάσι, ώστε Αυτός να είναι πάντοτε η μόνη Κεφαλή και της Εκκλησιαστικής οργανώσεως. Εκεί όπου αντικαθιστούν Αυτόν με άνθρωπον, έστω με τον λεγόμενον αλάθητον, εκεί αποκόπτεται το σώμα από την Κεφαλήν και ως εκ τούτου εκεί εξαφανίζεται η Εκκλησία, και επομένως χάνεται και η αποστολική θεανθρωπίνη Ιεραρχία και η αποστολική ιερατική διαδοχή.                                                                                             
Εις όλην την καθολικότητα και πληρότητά της η Ιερά Παράδοσις της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι αυτός ούτος ο Θεάνθρωπος Χριστός. Δια τούτο Αυτός είναι η πηγή, το κέντρον και το περιεχόμενον και της Ιερωσύνης και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας. Ουσιαστικώς η ιερωσύνη Του ως Αιωνίου Αρχιερέως είναι η ιερωσύνη της Εκκλησίας και η θεανθρωπίνη εξουσία Του είναι η ιεραρχική εξουσία της Εκκλησίας. Δια τούτο η Ορθόδοξος Εκκλησία ως το Σώμα Του, ως και η ιερατική και ιεραρχική εξουσία εν αυτή, λειτουργεί πάντοτε «εν τω ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και τη δυνάμει του Κυρίου Ιησού Χριστού» (πρβλ. Α’ Κορ. 5, 4).