Οι «50 ομιλίες» του Αββά Μακαρίου του Αιγυπτίου.

Μελέτημα  6^ον .

1. Ο Θείος Απόστολος διδάσκει να προσευχόμαστε αδιαλείπτως και να επιμένουμε στην προσευχή. Ο Κύριος επίσης μ΄ εκείνο που είπε: «Πόσο περισσότερο ο Θεός θ΄ αποδώσει το δίκαιο σ΄ εκείνους που Τον παρακαλού νύχτα-μέρα;». Και με το: «Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε». Πρέπει λοιπόν πάντοτε να προσευχόμαστε και να μη ραθυμούμε. Πρέπει να ξέρουμε όμως, ότι ο πονηρός φέρνει πολλά εμπόδια στην επίμονη προσευχή. Δηλαδή ύπνο, ακηδία, βάρος του σώματος, εκτροπή λογισμών, ακαταστασία νου, ατονία κ.λ.π. Έπειτα θλίψεις και εξεγέρσεις των πονηρών πνευμάτων, που πολεμούν σφοδρά εναντίον μας και εμποδίζουν να πλησιάσει το Θεό η Θεοφιλής ψυχή, που Τον ζητάει ακατάπαυστα…                                                                                       2. Πολύ λίγο μπορεί να μας ωφελήσει η προσευχή, που δεν στολίζεται με την ταπεινοφροσύνη, την αγάπη, την απλότητα και την αγαθότητα. Το ίδιο ισχύει και για κάθε εργασία και κόπο, που κάνομε για χάρη της αρετής. Αν δεν δούμε, ότι έχομε μέσα μας τους καρπούς της αγάπης, της ειρήνης, της χαράς, της απλότητας, της ταπεινοφροσύνης, της πραότητας, της απουσίας προσποιήσεως, της ορθής πίστεως, της μακροθυμίας, της ευπροσηγορίας, δεν ωφεληθήκαμε διόλου από τους κόπους, που κάνομε για κάθε αρετή. Ώστε αυτοί, που δεν βλέπουν μέσα τους αυτούς τους καρπούς, δεν διαφέρουν διόλου από τις πέντε μωρές παρθένες. Οι οποίες, επειδή δεν είχαν απ΄ αυτόν τον κόσμο μέσα στις καρδιές τους το πνευματικό λάδι, δηλαδή τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ονομάστηκαν μωρές και αποκλείσθηκαν με αξιοθρήνητο τρόπο απ΄ τον βασιλικό νυμφώνα, χωρίς να ωφεληθούν καθόλου από τον κόπο της παρθενίας. Όπως όταν καλλιεργούμε το αμπέλι, όλη η επιμέλεια και ο κόπος γίνεται για να πάρουμε σταφύλια. Έτσι, αν με την ενέργεια του Πνεύματος δε δούμε μέσα μας καρπούς αγάπης, ειρήνης, χαράς κλπ., τότε αποδεικνύεται περιττός ο κόπος της παρθενίας, της προσευχής, της ψαλμωδίας, της νηστείας και της αγρυπνίας. Αν τώρα κάποιος, από έλλειψη γνώσεως, την εργασία και τον κόπο του τα νομίζει καρπούς του Πνεύματος, ας ξέρει ότι εξαπατάει και παραπλανάει τον εαυτό του. Και έτσι τον στερεί από τους μεγάλους πράγματι καρπούς του Αγίου Πνεύματος.