3. Στη συνέχεια ο άγιος Μάξιμος, με τους δύο
μαθητές του, τους Αναστάσιους, εξορίζεται στη Βιζύη.
Εκεί τον επισκέπτονται ο Μονοθελήτης επίσκοπος Καισάρειας Θεοδόσιος, απεσταλμένος του Πατριάρχη Πέτρου, και δύο ύπατοι, οι οποίοι σε συζήτηση, που είχαν μαζί του, τον ρώτησαν:
- Μεταφέρουμε παράκληση του βασιλιά και του Πατριάρχη να μάθουν
από σένα, για ποιά αιτία δεν θέλεις να έχεις κοινωνία με το θρόνο της Κωνσταντινούπολης;
- ΜΑΞΙΜΟΣ: ...Άλλοι ίσως θα μπορούσαν να με ρωτήσουν την αιτία,
αλλά εσείς δεν έχετε το δικαίωμα, γιατί γνωρίζετε την αιτία καλύτερα από εμένα.
Γνωρίζετε τους νεωτερισμούς, που άρχισαν από την Αλεξάνδρεια, με τα εννέα κεφάλαια, που ανέπτυξε ο Κύρος και βεβαιώθηκαν από τον θρόνο της Κων/πολης, καθώς και τις αλλοιώσεις, προσθήκες και αφαιρέσεις, που έγιναν σε σύνοδο από τους Προέδρους της Εκκλησίας των Βυζαντίων, εννοώ τον Σέργιο, τον Πύρρο και τον Παύλο, τις οποίες καινοτομίες γνωρίζει όλη η οικουμένη.
Γι’ αυτήν την αιτία δεν έχω κοινωνία με την Εκκλησία της Κων/πολης. Ας αρθούν τα εμπόδια που έβαλαν αυτοί, που ανέφερα, και αυτοί οι ίδιοι μαζί με τα εμπόδια, και βαδίζω την ελεύθερη από τα αγκάθια κάθε αιρετικής πλάνης οδό του Ευαγγελίου.
4. Στη συνέχεια μετέφεραν τον άγιο Μάξιμο στο Ρήγιο, όπου τον
επισκέφτηκαν οι πατρίκιοι Επιφάνιος και Τρωΐλος, μαζί με τον επίσκοπο Καισαρείας Θεοδόσιο.
- Σε μεταξύ τους συζήτηση ο πατρίκιος Επιφάνιος του είπε:
Επειδή όλη η Δύση και όλοι όσοι ζούνε στην Ανατολή προσβλέπουν σε εσένα και όλοι στασιάζουν εξ αιτίας σου και δεν θέλουν να συμβιβαστούν μαζί μας εξ αιτίας της πίστεως, να σου δώσει ο Θεός την καλή διάθεση ν’ αποδεχθείς από κοινού με εμάς τον Τύπο που εκδώσαμε και ερχόμαστε και σε ασπαζόμαστε και σου δίνομε το χέρι και με κάθε τιμή και δόξα σε εισάγομαι στη μεγάλη Εκκλησία και σε βάζομε μαζί μας, εκεί όπου συνηθίζεται να στέκονται οι βασιλείς, και κοινωνούμε τα άχραντα μυστήρια και σε ανακηρύττουμε πατέρα μας, και θα γίνει χαρά όχι μόνο στη πόλη μας, αλλά σε όλη την οικουμένη. Γιατί είμαστε βέβαιοι, ότι όταν κοινωνήσεις εσύ με τον άγιο θρόνο των εδώ, θα ενωθούν όλοι μαζί μας, όσοι εξαιτίας σου και της διδασκαλίας σου αποσχίστηκαν από την κοινωνία μας.
Του λέγει τότε ο Μάξιμος:
- Όλη η δύναμη των ουρανών, δεν με πείθε να το δεχθώ αυτό.
Με αυτό το λόγο σηκώθηκαν, και όλους αυτούς τους κυβερνούσε ο θυμός. Του τραβούσαν τα μαλλιά, τον έσπρωχναν, τον χτυπούσαν, τον παρέλυσαν κυριολεκτικά και από τον κορφή ως τα νύχια τον γέμισαν φτυσίματα.... Μόλις τους έπεισε ο επίσκοπος να ησυχάσουν, κάθισαν πάλι και αφού τον έψεξαν, περιλούζοντάς τον με μύριες βρισιές και κατάρες, που δεν τις βάζει ο νους, με θυμό τότε και αγριότητα ο Επιφάνιος είπε:
- Πες μας, του κακού κατακάθι, παλιόσκυλο. Τα είπες αυτά τα λόγια,
θεωρώντας αιρετικούς εμάς και την πόλη μας και το βασιλιά μας. Είμαστε στην πραγματικότητα πιό Χριστιανοί από εσένα και ορθόδοξοι και ομολογούμε....
Ο αββάς Μάξιμος αποκρίθηκε τότε και είπε:
- Αν πιστεύετε έτσι, όπως οι νοερές φύσεις και η Εκκλησία του Θεού, πως
με αναγκάζετε να κοινωνήσω με τον Τύπο, που περιέχει μόνο την αναίρεση αυτών;
Ο ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ:
- Αυτό έγινε για λόγους οικονομίας, για να μην υποστούν βλάβη τα πλήθη
με τέτοιες λεπτομερείς διακρίσεις.
Απαντώντας τότε ο Μάξιμος είπε:
- Αντίθετα κάθε άνθρωπος αγιάζεται με την ακριβή ομολογία της πίστεως,
και όχι με την αναίρεση, που υπάρχει στον Τύπο».
( βλ. Φιλοκαλία 15Γ, Μαξίμου Ομολογητού, Θεσ/κη 1995, σ. 53- 57)
Έπειτα από αυτά τους μετέφεραν στην Κων/πολη και αφού τους αναθεμάτισαν και καταράστηκαν, τους παρέδωκαν στους άρχοντες.
Εκεί τον επισκέπτονται ο Μονοθελήτης επίσκοπος Καισάρειας Θεοδόσιος, απεσταλμένος του Πατριάρχη Πέτρου, και δύο ύπατοι, οι οποίοι σε συζήτηση, που είχαν μαζί του, τον ρώτησαν:
- Μεταφέρουμε παράκληση του βασιλιά και του Πατριάρχη να μάθουν
από σένα, για ποιά αιτία δεν θέλεις να έχεις κοινωνία με το θρόνο της Κωνσταντινούπολης;
- ΜΑΞΙΜΟΣ: ...Άλλοι ίσως θα μπορούσαν να με ρωτήσουν την αιτία,
αλλά εσείς δεν έχετε το δικαίωμα, γιατί γνωρίζετε την αιτία καλύτερα από εμένα.
Γνωρίζετε τους νεωτερισμούς, που άρχισαν από την Αλεξάνδρεια, με τα εννέα κεφάλαια, που ανέπτυξε ο Κύρος και βεβαιώθηκαν από τον θρόνο της Κων/πολης, καθώς και τις αλλοιώσεις, προσθήκες και αφαιρέσεις, που έγιναν σε σύνοδο από τους Προέδρους της Εκκλησίας των Βυζαντίων, εννοώ τον Σέργιο, τον Πύρρο και τον Παύλο, τις οποίες καινοτομίες γνωρίζει όλη η οικουμένη.
Γι’ αυτήν την αιτία δεν έχω κοινωνία με την Εκκλησία της Κων/πολης. Ας αρθούν τα εμπόδια που έβαλαν αυτοί, που ανέφερα, και αυτοί οι ίδιοι μαζί με τα εμπόδια, και βαδίζω την ελεύθερη από τα αγκάθια κάθε αιρετικής πλάνης οδό του Ευαγγελίου.
4. Στη συνέχεια μετέφεραν τον άγιο Μάξιμο στο Ρήγιο, όπου τον
επισκέφτηκαν οι πατρίκιοι Επιφάνιος και Τρωΐλος, μαζί με τον επίσκοπο Καισαρείας Θεοδόσιο.
- Σε μεταξύ τους συζήτηση ο πατρίκιος Επιφάνιος του είπε:
Επειδή όλη η Δύση και όλοι όσοι ζούνε στην Ανατολή προσβλέπουν σε εσένα και όλοι στασιάζουν εξ αιτίας σου και δεν θέλουν να συμβιβαστούν μαζί μας εξ αιτίας της πίστεως, να σου δώσει ο Θεός την καλή διάθεση ν’ αποδεχθείς από κοινού με εμάς τον Τύπο που εκδώσαμε και ερχόμαστε και σε ασπαζόμαστε και σου δίνομε το χέρι και με κάθε τιμή και δόξα σε εισάγομαι στη μεγάλη Εκκλησία και σε βάζομε μαζί μας, εκεί όπου συνηθίζεται να στέκονται οι βασιλείς, και κοινωνούμε τα άχραντα μυστήρια και σε ανακηρύττουμε πατέρα μας, και θα γίνει χαρά όχι μόνο στη πόλη μας, αλλά σε όλη την οικουμένη. Γιατί είμαστε βέβαιοι, ότι όταν κοινωνήσεις εσύ με τον άγιο θρόνο των εδώ, θα ενωθούν όλοι μαζί μας, όσοι εξαιτίας σου και της διδασκαλίας σου αποσχίστηκαν από την κοινωνία μας.
Του λέγει τότε ο Μάξιμος:
- Όλη η δύναμη των ουρανών, δεν με πείθε να το δεχθώ αυτό.
Με αυτό το λόγο σηκώθηκαν, και όλους αυτούς τους κυβερνούσε ο θυμός. Του τραβούσαν τα μαλλιά, τον έσπρωχναν, τον χτυπούσαν, τον παρέλυσαν κυριολεκτικά και από τον κορφή ως τα νύχια τον γέμισαν φτυσίματα.... Μόλις τους έπεισε ο επίσκοπος να ησυχάσουν, κάθισαν πάλι και αφού τον έψεξαν, περιλούζοντάς τον με μύριες βρισιές και κατάρες, που δεν τις βάζει ο νους, με θυμό τότε και αγριότητα ο Επιφάνιος είπε:
- Πες μας, του κακού κατακάθι, παλιόσκυλο. Τα είπες αυτά τα λόγια,
θεωρώντας αιρετικούς εμάς και την πόλη μας και το βασιλιά μας. Είμαστε στην πραγματικότητα πιό Χριστιανοί από εσένα και ορθόδοξοι και ομολογούμε....
Ο αββάς Μάξιμος αποκρίθηκε τότε και είπε:
- Αν πιστεύετε έτσι, όπως οι νοερές φύσεις και η Εκκλησία του Θεού, πως
με αναγκάζετε να κοινωνήσω με τον Τύπο, που περιέχει μόνο την αναίρεση αυτών;
Ο ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ:
- Αυτό έγινε για λόγους οικονομίας, για να μην υποστούν βλάβη τα πλήθη
με τέτοιες λεπτομερείς διακρίσεις.
Απαντώντας τότε ο Μάξιμος είπε:
- Αντίθετα κάθε άνθρωπος αγιάζεται με την ακριβή ομολογία της πίστεως,
και όχι με την αναίρεση, που υπάρχει στον Τύπο».
( βλ. Φιλοκαλία 15Γ, Μαξίμου Ομολογητού, Θεσ/κη 1995, σ. 53- 57)
Έπειτα από αυτά τους μετέφεραν στην Κων/πολη και αφού τους αναθεμάτισαν και καταράστηκαν, τους παρέδωκαν στους άρχοντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου