«Ετι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης
Βενεδίκτου…».
Η παταγώδης αύτη κατάπτωσις της εκκλησιαστικής ημών
Ηγεσίας, δέον να σημειωθή ότι ουδέν άλλο διαδηλοί, ειμή σαφεστάτην αθέτησιν του
θεμελιώδους Δόγματος της απολυτρωτικής μοναδικότητος της ορθοδόξου υποστάσεως
της αγίας ημών Εκκλησίας και Πίστεως. Κατ΄ ακολουθείαν είναι ανάγκη, όπως γίνη
επίσης αντιληπτόν και καταστή συνείδησις εκάστου πιστού και ιδίως των Επισκόπων
και των Αγιορειτών, ότι η ανωτέρω διακηρυχθείσα αίρεσις και βλασφημία, τους
υιοθετούντας ή τους κατά διάφορον τρόπον κοινωνούντας προς αυτήν, ως π.χ. δια
της διαμνημονεύσεως του διακηρύξαντος ταύτην και των μετ΄ αυτού κοινωνούντων,
καθιστά τούτους «συναπολλυμένους» τη
ούτω κοινωνούση αιρέσει, ότε πλέον, «Χριστός ημάς ουδέν ωφελήσει»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου