2. Ἡ συμφωνία τῶν ἀποστολικῶν Πατέρων διά τήν ἀπομάκρυνσι ἀπό αἱρετικούς ψευδοποιμένες
Ἀπολύτως σύμφωνες μέ τήν ἁγ. Γραφή εἶναι και οἱ Ἀποστολικές Διαταγές. Εἰς τό δέκατο ἔνατο κεφάλαιο τοῦ δευτέρου βιβλίου ὁρίζουν τά ἑξῆς: «ἵνα μήποτε εἴπῃ ὁ λαϊκός, ὅτι ἐγώ πρόβατόν εἰμι καί οὐ ποιμήν · καί οὐδένα λόγον ἐμαυτοῦ πεποίημαι · ὁ ποιμήν ὄψεται, καί αὐτός μόνος εἰσπραχθήσεται τήν ὑπέρ ἐμοῦ δίκην· ὥσπερ γάρ τῷ καλῷ ποιμένι τό μή ἀκολουθοῦν πρόβατον λύκοις ἔκειται εἰς διαφθοράν, οὕτῳ τῷ πονηρῷ ποιμένι το ἀκολουθοῦν πρόδηλον ἔχει τόν θάνατον, ὅτι κατατρώξεται αὐτό! διό φευκτέον ἀπό τῶν φθορέων ποιμένων». Δηλαδή οἱ Χριστιανοί πρέπει ἀμέσως νά ἀπομακρυνθοῦν ἐκκλησιαστικῶς ἀπό τόν διεφθαρμένο ποιμένα, διότι ὁ ἴδιος ὡς λύκος θά τούς κατασπαράξη. Εἶναι ἄραγε δυνατόν νά περιμένη ἀπόφασι Συνόδου τό πρόβατο διά νά ἀπομακρυνθῆ ἀπό τόν λύκο; Καί εἶναι δυνατόν νά μή βλαφθῆ παραμένοντας ἐκκλησιαστικά κοντά του, σύμφωνα μέ τήν δυνητική ἑρμηνεία τοῦ ὑπό ἐξέτασι Κανόνος; Περιττό νά ἀναφερθῆ ὅτι πρόβατα θεωροῦνται ὄχι μόνον οἱ λαϊκοί ἀλλά καί οἱ κληρικοί ἐν σχέσει μέ τόν Ἐπίσκοπο. Οἱ ἀποστολικοί ἐπίσης ἱεροί Κανόνες εἶναι ἀπόλυτα σύμφωνοι μέ τήν ἁγ. Γραφή καί ἀπαγορεύουν κάθε ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ τούς αἱρετικούς καί κάθε ἀναγνώρισι εἰς αὐτούς οἱασδήποτε ἐκκλησιαστικῆς πράξεως ἤ μυστηρίου (Κανών Ι΄, ΛΑ΄, ΛΓ΄, ΜΕ΄, ΜΣ΄, ΜΖ΄, ΞΕ΄, ΞΗ΄, Ο΄).
Εἰς ὅλους αὐτούς τούς ἀποστολικούς Κανόνες οἱ αἱρετικοί ἀναφέρονται γενικά καί προφανῶς δέν εἶχαν καταδικασθῆ ἀπό κάποια Σύνοδο. Οἱ ἀποστολικοί Πατέρες εἶναι καί αὐτοί σύμφωνοι εἰς τό σημεῖο αὐτό μέ τήν ἁγ. Γραφή καί τήν ἀποστολική Παράδοσι. Ὁ ἅγ. Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος λέγει τά ἑξῆς: «εἰ δέ οἱ τούς ἀνθρωπίνους οἴκους διαφθείροντες θανάτῳ καταδικάζονται πόσῳ μᾶλλον οἱ τήν Χριστοῦ Ἐκκλησίαν
νοθεύειν ἐπιχειροῦντες, αἰωνίαν τίσσουσιν δίκην... Ὁμοίως δέ καί πᾶς ἄνθρωπος ὁ τό διακρίνειν παρά θεοῦ εἰληφώς, κολασθήσεται, ἀπείρῳ ποιμένι ἐξακολουθήσας καί ψευδῆ δόξαν ὡς ἀληθῆ δεξάμενος» (πρός Ἐφεσίους ΒΕΠΕΣ 2,291) · καί ἐπίσης «πᾶς ὁ λέγων παρά τά διατεταγμένα, κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῆ, κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω, ἐν προβάτου δορᾷ, προβάτων φθοράν κατεργαζόμενος» Ἁγ. Ἰγνατίου Θεοφόρου πρός Ἥρωνα, ΒΕΠΕΣ 2,330). Δηλαδή ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ἀκολουθῶν τήν ἀποστολικήν Παράδοσιν διδάσκει τήν ἀπομάκρυνσι ἀπό κάθε ποιμένα, ὁ ὁποῖος νοθεύει τήν πίστιν, ἔστω καί ἄν τόν ἰδοῦμε νά εἶναι ἀσκητής καί να κάνη θαύματα. Μέ τήν ὑπερβολήν αὐτή θέλει προφανῶς νά δείξη τήν ἀναγκαιότητα πρός σωτηρίαν τῆς ἀνοθεύτου ὀρθοδόξου πίστεως. Πουθενά ἐπίσης δέν ἀναφέρει ὁ ἅγιος ἀπόφασι Συνόδου, προκειμένου νά ἀπομακρυνθῆ κάποιος ἀπό τόν νοθεύοντα τήν Ἀποστολική πίστι καί Παράδοσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου