Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 1950 ΚΑΙ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 1974/5-6-1994 ΤΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΑΝΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ ΓΟΧ 1974

(Απόψεις-σχόλια-προβληματισμοί)

Εισαγωγικά

Σύμφωνα με την διακήρυξη των τριών αρχιερέων Δημητριάδος Γερμανού, πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου και Ζακύνθου Χρυσοστόμου που αποσχίστηκαν το 1935 από την Εκκλησία της Ελλάδας και ανέλαβαν την ηγεσία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών (Γ.Ο.Χ.), οι οποίοι μέχρι τότε ποιμαίνονταν μόνο από ιερείς δήλωσαν ότι: «οι διοικούντες νύν την Ελληνικήν Εκκλησίαν δια της μονομερούς και αντικανονικής και αψυχολογήτου εισαγωγής του Γρηγοριανού ημερολογίου, απέσχισαν εαυτούς του καθολικού κορμού της Ορθοδοξίας και εκήρυξαν εαυτούς κατ΄ουσίαν Σχισματικούς απέναντι των Ορθοδόξων Εκκλησιών». «Η Εκκλησία της Ελλάδος χωρισθείσα, εν τη εισαγωγή του διορθωμένου ημερολογίου, των λοιπών Ορθοδόξων Εκκλησιών κατέστη, εκ του λόγου τούτου, σχισματική, αποκοπείσα εκ του σώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Παρόλο που ο Χρυσόστομος Καβουρίδης αλλού παραδέχεται, ότι η καινοτομία δεν αφορά την εισαγωγή ολόκληρου του Γρηγοριανού.[ Ηλία Αγγελοπούλου, Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, σελ.81.]

 

Η Εγκύκλιος του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (1950)

Ο  πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος ήλθε σε διάσταση  με τον Βρεσθένης Ματθαίο λόγω της αρνήσεώς του να αποδεχθεί, ότι τα Μυστήρια των Νεοημερολογιτών δεν είχαν θεία Χάρη  και ότι οι Νεοημερολογίτες  έπρεπε να αναμυρώνονται κατά την προσχώρησή  τους στους Γ.Ο.Χ. Παρά ταύτα ο Χρυσόστομος έπειτα από δεκατρία έτη εκκλησιαστικού σχίσματος (26-9-1950) εξέδωσε μία Εγκύκλιο, στην οποία υποστήριζε τα ακριβώς αντίθετα, δηλαδή τις απόψεις του Ματθαίου.

 

Κείμενο της εγκυκλίου

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,   Χάρις υμίν και Ειρήνη παρά Θεού παρ’ ημών δ’ ευχή και Ευλογία.   Η Ιερά Σύνοδος της καθ’ ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας λαβούσα υπ’ όψιν πληροφορίας καθ’ ας τινές των ευλαβεστάτων Ιερέων ημών αμελούσι και την εκπλήρωσιν των καθηκόντων αυτών βάσει των Ιερών Κανόνων και της υφ’ ημών δοθείσης ομολογίας κατά το Σωτήριον έτος 1935, προαγόμεθα όπως υπομνήσωμεν πάσιν αυτοίς τα ακόλουθα.     Κατά το Σωτήριον έτος 1935 εκηρύξαμεν την Εκκλησίαν των Καινοτόμων Νεοημερολογιτών Σχισματικήν· επαναλαμβάνομεν και αύθις την τοιαύτην διακήρυξιν και κατά συνέπειαν εντελλόμεθα την εφαρμογήν του Α´ Κανόνος του Μεγάλου Βασιλείου δεδομένου ότι τα υπό των Νεοημερολογιτών τελούμενα Μυστήρια, ως σχισματικών όντων τούτων, στερούνται της Αγιαστικής χάριτος. Ωσαύτως ουδένα Νεοημερολογίτην δέον να δέχεσθε εις τους Κόλπους της καθ’ ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας και κατά συνέπειαν να εξυπηρετείτε τούτον, άνευ προηγουμένης ομολογίας δι̉ ης να καταδικάζη ούτος την καινοτομίαν των Νεοημερολογιτών και να κηρύσση την Εκκλησίαν τούτων σχισματικήν. Προκειμένου δε περί βαπτισθέντων υπό των καινοτόμων να Μυρώνωνται διά Αγίου Μύρου ορθοδόξου προελεύσεως, το οποίον ευρίσκεται εν αφθονία παρ’ ημίν. Επί ταύτη δε τη ευκαιρία απευθύνομεν προς πάντας τους Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς, υστάτην έκκλησιν καλούντες αυτούς Πατρικώς, όπως προσέλθωσιν εις Ένωσιν μεθ’ ημών, ην επιβάλλει το συμφέρον του Ιερού υπέρ της Πατρώας ευσεβείας ημών αγώνος και αποτελεί τον διακαή πόθον πάντων ημών.     Προσκαλούντες δε υμάς, αίρωμεν τα εξ υπαιτιότητος ημών δημιουργηθέντα σκάνδαλα και προς τούτο ανακαλούμεν και αποκηρύσσωμεν παν ο,τι από του έτους 1937 έως σήμερον εγράφη και ελέχθη υφ’ ημών, διά κηρυγμάτων, διασαφήσεων δημοσιευμάτων και εγκυκλίων, απάδον και αντιστρατευόμενον προς τας Αρχάς της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας του Χριστού και του υφ’ ημών διεξαγομένου Ιερού Αγώνος υπέρ της Ορθοδοξίας ούτινος το κήρυγμα περιλαμβάνεται εν τη εκδοθείση εγκυκλίω υπό της Ιεράς Συνόδου κατά το έτος 1935 άνευ ουδεμιάς προσθήκης και αφαιρέσεως και αυτόν ακόμη τον επιστημονικόν όρον «Δυνάμει και ενεργεία».     Ταύτα πάντα δηλούμεν δι̉ υστάτην φοράν, χάριν των σκανδαλισθέντων Χριστιανών ων επιθυμούμεν την ψυχικήν σωτηρίαν και επ’ ευκαιρία διακηρύσσομεν ότι πάντες ημείς δέον να φυλάσσωμεν την υφ’ ημών δοθείσαν ομολογίαν εν έτει 1935 ακεραίαν μέχρι τέλους της ζωής ημών επικαλούμενοι το έλεος του Θεού διά πάσαν παρέκκλισιν. Στώμεν όθεν καλώς.     Μετ’ Ευχών Διαπύρων Η Ιερά Σύνοδος Ὁ Πρόεδρος Τὰ Μέλη † Ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος † Ὁ Κυκλάδων Γερμανός † Ὁ Χριστιανουπόλεως Χριστόφορος † Ὁ Διαυλείας Πολύκαρπος

 

Κατά την γνώμη μας, ο Χρυσόστομος αναγκάσθηκε να εκδώσει την Εγκύκλιο αυτή λόγω των πιέσεων που δεχόταν από ιερείς της παρατάξεώς του, οι οποίοι ασπάζονταν τα ματθαιϊκά φρονήματα. Ο Χρυσόστομος σκόπευε επιπλέον δια της ανωτέρω Εγκυκλίου να αφομοιώσει όσο το δυνατόν περισσοτέρους κληρικούς και πιστούς, οι οποίοι αποσκιρτούσαν από τις ματθαιικές τάξεις μετά τον θάνατο του Ματθαίου (14-5-1950).

Η ανωτέρω διακήρυξη  του Χρυσοστόμου ότι τα Μυστήρια της Εκκλησίας της Ελλάδος «στερούνται της αγιαστικής χάριτος» και η προτροπή του για αναμύρωση  των Νεοημερολογιτών χαρακτηρίσθηκε από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ως το «πλέον επαίσχυντον σημείον της όλης σταδιοδρομίας αυτού» και ως η «σπουδαιοτέρα πρόκλησις» κατά της Εκκλησίας. Με την άποψη  αυτή συμφωνούμε απολύτως.

Όσο μεγάλος και αν ήταν ο πόθος του Χρυσοστόμου για επανένωσι των Γ.Ο.Χ., δεν δικαιολογούσε την διακήρυξη τέτοιων απαραδέκτων φρονημάτων.

Γενικότερα ο Χρυσόστομος, όπως προαναφέραμε, εντάχθηκε στους Γ.Ο.Χ. έχοντας ως σκοπό «την επαναφοράν του πατρίου εορτολογίου εις την Εκκλησίαν» και την συγκράτηση  των Γ.Ο.Χ. μέσα σε λογικά, εκκλησιολογικά πλαίσια. Ο Χρυσόστομος δεν εφάρμοσε ποτέ, τα όσα έγραφε στην Εγκύκλιο του 1950, διότι ουδέποτε αποδέχθηκε την ματθαιική άποψη  περί αποκοπής της Εκκλησίας της Ελλάδος από το σώμα του Χριστού και ανάγκης δημιουργίας μιας νέας Εκκλησίας, της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ.

 Ο Χρυσόστομος θεωρούσε την Εκκλησία του νέου ημερολογίου ως την νόμιμη και «ανεγνωρισμένην Αυτοκέφαλον Ελληνικήν Εκκλησίαν», τους δε Γ.Ο.Χ. ως «μίαν φρουράν, ήτις φρουρεί τον θεσμόν του ορθοδόξου Εορτολογίου, ον ηθέτησεν ως μη ώφειλεν η πλειοψηφία της Ιεραρχίας».

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Χρυσόστομος δύο έτη μετά την έκδοση  της ανωτέρω Εγκυκλίου του ονόμαζε τους Γ.Ο.Χ. όχι ως την μοναδική Εκκλησία του Χριστού, αλλά ως «θρησκευτική κοινότητα των Παλαιοημερολογιτών» και ως «αποσχισθέντας από της Εκκλησίας Παλαιοημερολογίτας», τους οποίους η Ελλαδική Εκκλησία όφειλε «εις τους κόλπους αυτής να προσελκύση».

Αυτό όμως που αναμφίβολα αποδεικνύει, ότι ο Χρυσόστομος δεν πίστευε, τα όσα διεκήρυξε το 1950, είναι η απόφασή  του να μη προβεί σε νέες χειροτονίες αρχιερέων, με αποτέλεσμα η παράταξη  μετά τον θάνατό του (1955) να μείνει και πάλι χωρίς επίσκοπο. Εάν ο Χρυσόστομος αποδεχόταν τις ματθαιϊκές κακοδοξίες, σύμφωνα με τις οποίες την Εκκλησία του Χριστού αποτελούσαν μόνο οι Γ.Ο.Χ. και όχι οι Εκκλησίες που ακολουθούσαν το νέο ημερολόγιο και όσες κοινωνούσαν μαζί τους, είναι σίγουρο ότι δεν θα άφηνε την Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. ανεπίσκοπη.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Ανανέωση των απόψεων της παραπάνω εγκυκλίου είναι και η Εγκύκλιος 1974 της Αυξεντιανής Συνόδου .

Ἐγκύκλιος 1974----Ἀριθ. Πρωττ. 1191 ---------Έν Ἀθήναις τῇ 5ῃ Ἰουνίου 1974   Προς τον Ιερόν Κλήρον της καθ’ ημάς Εκκλησίας   Πανοσιολογιώτατοι και Αιδεσιμώτατοι Λειτουργοί του Υψίστου, Χάρις Υμίν και έλεος και Ειρήνη παρά Θεού, παρ’ ημών δε ευχή και ευλογία. Διά της παρούσης Εγκυκλίου ημών απευθυνόμεθα προς υμάς υπομιμνήσκοντες υμίν καθήκον επιτακτικόν, όπερ δέον να χαρακτηρίζη την ημετέραν πορείαν πειθαρχούσαν εις τα ανέκαθεν παραδεδομένα ημίν υπό των Θεοφόρων Πατέρων. Ούτω: Εντελλόμεθα επαναληπτικώς όπως περιορίζεσθε εις την εξυπηρέτησιν μόνον των μελών της καθ’ ημάς Εκκλησίας, ίνα μη προτίθεσθε σκάνδαλον τοις αδελφοίς και επισύρετε τας επικρίσεις του κοινού ως μη πιστεύοντες εις τα υφ' ημών πρεσβευόμενα. Η τέλεσις μυστηρίου τινός και η θεία μετάδοσις εις νεοημερολογίτας έχει απαγορευθή απ’ αρχής της δημιουργίας του σχίσματος υπό της Κρατούσης Εκκλησίας· δέον δε όπως τηρήτε απαρεγκλίτως την γραμμήν ταύτην πειθαρχούντες εις το φρόνημα και τα Εκκλησιαστικώς παραδεδομένα. Προκειμένου δε να εισέλθη τις εκ του νέου ημερολογίου εις τας τάξεις μας, απαραίτητος προϋπόθεσις τυγχάνει ομολογία πίστεως εις τα υπό των Θεοφόρων Πατέρων ημών παραδεδομένα ημίν, αποκήρυξις δε και καταδίκη πάσης αιρέσεως και καινοτομίας εν οις και το νέον ημερολόγιον εν τη Ελλαδική Εκκλησία ήτις δεχθείσα τούτο κατέστη σχισματική από του 1924 και εντεύθεν κατά την ιδίαν ομολογίαν του μεταρρυθμιστού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου και ως εκ τούτου τα μυστήριά της στερούνται Αγιαστικής Χάριτος. Προκειμένου ωσαύτως περί βαπτισθέντων εν τη ως άνω Εκκλησία και επιστρεφόντων εις την ευσέβειαν δέον όπως αναμυρώνονται ούτοι δι’ Αγίου Μύρου κανονικής προελεύσεως συμφώνως προς τον Α´ Κανόνα του Μ. Βασιλείου. Συνεπεία των ανωτέρω εντελλόμεθα, όπως του λοιπύ παύσητε την τυχούσαν μέχρι σήμερον μυστηριακήν εξυπηρέτησιν των εκ της Νεοημερολογητικής Εκκλησίας προσερχομένων άνευ της προμνησθείσης διαδικασίας συνωδά προς τους Αγίους και Ιερούς Κανόνας, καθ’ όσον εν εναντία περιπτώσει θέλουν επιβληθή κατά των παραβατών αι υπό των Ιερών Κανόνων προβλεπόμεναι κυρώσεις.   Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ † Ὁ Ἀθηνῶν Αὐξέντιος, Πρόεδρος † Ὁ Διαυλείας καί Ἀττικῆς Ἀκάκιος † Ὁ Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος Γερόντιος † Ὁ Εὐρίπου καί Εὐβοίας Παΐσιος † Ὁ Θεσ/νίκης Χρυσόστομος † Ὁ Θαυμακοῦ Καλλίνικος † Ὁ Κυκλάδων Γαβριήλ † Ὁ Μεγαρίδος Ἀντώνιος

 

(Απόψεις-σχόλια-προβληματισμοί)

Πρώτο κοινό σημείο των δύο εγκυκλίων είναι ότι με την αλλαγή του ημερολογίου η Ελλαδική Εκκλησία έγινε ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ.

Έγινε σχισματική η Ελλαδική Εκκλησία το 1924;

 

Το διορθωμένο ( παλαιό ) Ιουλιανό Ημερολόγιο-το νέο δηλαδή Ημερολόγιο-το ακολουθούν σήμερα οι Εκκλησίες Κων/λεως , Αλεξανδρείας , Αντιοχείας,Ρουμανίας , Βουλγαρίας , Κύπρου , Ελλάδος , Αλβανίας , Πολωνίας , Τσεχίας και Σλοβανίας. Δηλαδή , 11 συνολικά Ορθόδοξες Εκκλησίες. Ενώ το παλαιό-Ιουλιανό-Ημερολόγιο το ακολουθούν οι Εκκλησίες Ιεροσολύμων , Ρωσίας , Σερβίας , Γεωργίας και το Άγιον Όρος , παρ' ότι ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο , που ακολουθεί το νέο Ημερολόγιο. Δηλαδή 4 Ορθόδοξες Εκκλησίες. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναφέρουμε στο σημείο αυτό ότι , παρά τη διόρθωση του παλαιού Ημερολογίου , που υιοθέτησαν συνοδικά οι παραπάνω Εκκλησίες , δεν υπήρξε και ούτε υπάρχει διαταραχή στις Κανονικές σχέσεις με τις άλλες Εκκλησίες , που δεν έκαμαν τη διόρθωση και κράτησαν το παλαιό Ημερολόγιο. Δεν διαταράχτηκε η ενότητα των Εκκλησιών. Δεν χωρίστηκαν οι Εκκλησίες. Είναι ενωμένες πνευματικά και μυστηριακά. Οι Κληρικοί τους συλλειτουργούν και κοινωνούν από το Ίδιο Άγιο Ποτήριο. Μνημονεύονται οι αρχηγοί των Ορθοδόξων Εκκλησιών , όταν λειτουργεί ένας αρχηγός. Όλα αυτά φανερώνουν την κοινή πίστη και ότι οι Εκκλησίες που υιοθέτησαν το διορθωμένο ( νέο ) παλαιό Ημερολόγιο δεν έχασαν την αληθινή Ορθόδοξη πίστη. Η αληθινή πίστη , φανερώνεται και αποδεικνύεται στην ενότητα των Ορθοδόξων Εκκλησιών , στο κοινό Ποτήριο.

Ο αγ. Νικόδημος τοποθετεί το σχίσμα στην απόσχιση  και διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας κάποιων από την τοπική Σύνοδο και τις υπόλοιπες τοπικές Εκκλησίες. Για τους ΓΟΧ  το σχίσμα έκανε αυτός που άλλαξε το ημερολόγιο και την 10η Μαρτίου την ονόμασε 23η Μαρτίου. Ο αγ. Νικόδημος όμως αναφέρει ότι αυτό δεν είναι αμάρτημα, αλλά το να χωρισθεί κάποιος χάρη  του ημερολογίου από την εκκλησιαστική κοινωνία και την Σύνοδο. Αυτό μάλιστα αναφέρει χαρακτηριστικά «είναι αμάρτημα ασυγχώρητον και κατηγορίας άξιον και πολλήν έχει την κόλασιν και τιμωρίαν».

 Το σχίσμα λοιπόν κατά τον αγ. Νικόδημο, τον Μ. Βασίλειο και όλους τους άλλους Αγίους έχει την έννοια του χωρισμού από την Σύνοδο για θέματα ιάσιμα, στα οποία ο αγ. Νικόδημος συγκαταλέγει και την αλλαγή του ημερολογίου. Στην πρώτη υποσημείωσι μάλιστα του Α΄ Κανόνος του Μ. Βασιλείου δίδει ένα πλέον απλό και πασίδηλο ορισμό, τον οποίο δύνανται να κατανοήσουν και τα νήπια. Αναφέρει λοιπόν τα εξής: «Το σχίσμα κακώς διαμένον, γίνεται αίρεσις, ή καταφέρεται εις αίρεσιν, ει και τους Σχισματικούς κυρίως, ουχ η διάφορος πίστις ποιεί, αλλ’ η διαρρηχθείσα της κοινωνίας συντροφία».

Σχισματικός καθίσταται κανείς με δύο τρόπους. Πρώτον, αν εφαρμόζει ανυποχώρητα  κάτι που απαγορεύεται από τους Ιερούς Κανόνες, οπότε η Εκκλησία (ή και οι άλλες Εκκλησίες) τον χαρακτηρίζουν ως σχισματικό και δεύτερον, αν ο ίδιος αποσχίζεται για κάποιους λόγους (όχι δογματικούς)  από την Εκκλησία από την οποία μέχρι πρότινος βρίσκονταν σε κοινωνία. Τι από τα παραπάνω συνέβη το 1924; Τίποτα. Ούτε η Εκκλησία της Ελλάδος με την ημερολογιακή μεταβολή δήλωσε ότι αποσχίζεται, ούτε οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες την θεώρησαν ως αποσχισθείσα. Αφού λοιπόν οι άλλες Τοπικές Εκκλησίες της Ορθοδοξίας δεν θεώρησαν την Ελληνική και το Πατριαρχείο ως σχισματικό –μιά που η μονομερής αυτή πράξη τους δεν έθιγε το σωτηριολογικό δόγμα– με ποιο ιεροκανονικό στήριγμα οι τρείς επίσκοποι έκριναν σχισματικές δύο Τοπικές Εκκλησίες; (την Ελλαδική και του πατριαρχείου Κπόλεως). Ποιος ιερός Κανόνας απαγορεύει την μεταβολή των ημερολογίων; Κανείς. Ακόμα και ο κοινός εορτασμός της ημέρας του Πάσχα δεν τηρούνταν επι τρείς αιώνες μετά την Α΄Οικουμενική και καμία Εκκλησία δεν θεωρούσε κάποια άλλη σχισματική για αυτόν τον λόγο.

Το δεύτερο κοινό σημείο των εγκυκλίων είναι η ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΕΡΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ Ο Μέγας Βασίλειος κατονομάζει τους κυριότερους σχισματικούς της εποχής του, οι οποίοι είναι οι Καθαροί και οι Εγκρατίτες. Προτείνει μεν τον τρόπο εισδοχής των εμφανώς αποκομμένων από την Εκκλησία και καταδικασμένων Σχισματικών, όχι όμως ενεργώντας αυτόνομα, αλλά λαμβάνοντας υπόψιν του την πράξη όλης της Εκκλησίας στην Οποία και μόνο αναγνωρίζει το δικαίωμα να λάβει έγκυρη απόφαση. Γι' αυτό και ο Άγιος Νικόδημος στην Ερμηνεία του ΜΖ΄ Κανόνος του Αγίου γράφει πως για την γνώμη του Μεγάλου Βασιλείου ο ίδιος λέει πως "ἀνίσως καὶ ᾖναι ἀρεστὴ ἡ γνώμη αὕτη, πρέπει νὰ γένῃ Σύνοδος Ἐπισκόπων, διὰ νὰ ποιήσουν αὐτήν, γνώμην μερικὴν οὖσαν, Κανόνα Καθολικὸν καὶ ἀπαράβατον".

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

1.      Τί σχέση μπορεί να έχει η στάση του Αγίου Βασιλείου με τις αλλόκοτες απόψεις των παραπάνω Συνόδων ΓΟΧ;

2.      Ποια Σύνοδος είχε καταδικάσει, από το 1924  μέχρι το 1974, τους Νεοημερολογίτες ως Σχισματικούς;

3.      Ποια Σύνοδος καθόρισε τον τρόπο εισδοχής των Νεοημερολογιτών στην Εκκλησία;

 Αν τα μυστήρια των νεοημερολογιτών ήταν άκυρα τότε άκυρες θα ήταν και οι χειροτονίες των πρώτων Αρχιερέων (π.Φλωρίνης Χρυσοστόμου-Γερμανού και Χρυσοστόμου) που υπέγραψαν την ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΤΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν μέλη της νεοημερολογιτικής Ιεραρχίας.

Ισχύουν σήμερα οι Εγκύκλιοι αυτές;

Σε Ματθαιϊκες Συνόδους ισχύουν αναβαπτισμός-επανάληψη χρίσματος-αναχειροτονίες.

Στην εγκύκλιο 2002/28-6-2002 της Φλωρινικής Συνόδου Καλλινίκου γράφονται και τα εξής: «Διά την εισδοχήν δε νεοημερολογιτών εις τους κόλπους της Εκκλησίας μας απαραίτητος προϋπόθεσις τυγχάνει, ομολογία πίστεως και χρίσις διά αγίου μύρου, συμφώνως προς τον Α' Κανόνα του Μ. Βασιλείου διά τους σχισματικούς και πολλώ μάλλον διά τους αιρετικούς οικουμενιστας……

… Ουδεμία συγκατάβασις χωρεί εις τα της πίστεως, καθ' α και αυτό το βάπτισμα των νεοημερολογιτών θεωρείται άκυρον, διότι πέραν του οικουμενιστικού μανδύου που περιεβλήθη η Εκκλησία των, ούτε ο τύπος των τριών καταδύσεων επί το πλείστον τηρείται, αντικατασταθείς διά της επιχύσεως του ύδατος της κολυμβήθρας εις τον βαπτιζόμενον.

Δηλαδή οι παραπάνω δοξασίες περί ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ισχύουν και σήμερα!!!!!!!!!!!!!!!!!

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

(Απόσπασμα από την ανέκδοτη εργασία μας -Αιρετικές δοξασίες και πρακτικές στους χώρους των ΓΟΧ)