Η ΕΚ ΔΥΣΜΩΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Το Συμβούλιο της Ευρώπης, υιοθέτησε προ καιρού στο Στρασβούργο, ένα νέο κώδικα καλής συμπεριφοράς, για τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, τον οποίο θα χρησιμοποιούν τα κράτη-μέλη του. Στους νέους αυτούς κανόνες επισημαίνεται, πως ένα πρόσωπο που κατηγορείται για τρομοκρατικές ενέργειες, δεν μπορεί να καταδικασθή σε θάνατο, και αν ακόμα έχει καταδικασθή, δεν επιτρέπεται να εκτελεσθή η ποινή του. Το Συμβούλιο λοιπόν της Ευρώπης, απαιτεί από τα κράτη-μέλη του, τον απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την κατάργηση της θανατικής ποινής για τους αδίστακτους τρομοκράτες, που αποδεδειγμένα θα έχουν καταδικασθή στην εσχάτη των ποινών για ειδεχθείς δολοφονίες. Δεν είδαμε όμως παρόμοια ευαισθησία και ανάλογη απόφαση, για την εν ψυχρώ δολοφονία της αθώας και πολλά υποσχομένης κυοφορουμένης ζωής, που καθημερινώς σφαγιάζεται ανελέητα. Ή μάλλον είδαμε την υπερψήφιση της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων σε οποιοδήποτε σημείο κυήσεως, δηλαδή της θανατικής καταδίκης, από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτά τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά συνιστούν συντεταγμένη κοινωνία και Κράτος Δικαίου, ή προκλητική περιφρόνηση στο θείο δώρο της ζωής και κατάφωρη παραβίαση και των δικαιωμάτων του ανθρώπου;