H ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

Δύσκολες στιγμὲς ζεῖ τὸν τελευταῖο καιρὸ ὁ Ἑλληνικὸς λαός. Ἡ οἰκονομικὴ κρίση ἔχει δημιουργήσει δυσκολίες διαβιώσεως καὶ ἀνασφάλειες. Βέβαια τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως προηγεῖται ἡ ἠθικὴ κρίση καὶ μὲ ἕνα λόγο ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν Θεόν. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς ὑπενθυμίζουν ὅτι ἡ μόνη λύση εἶναι ἡ μετάνοια. Σὲ αὐτὸ βοηθοῦν καὶ οἱ προφητεῖες. Τί εἶπαν οἱ φωτισμένοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας γιʼ αὐτὴν τὴν κρίση; Κατʼ ἀρχὴν προφητεία σημαίνει ἡ πρόβλεψη γεγονότων, ποὺ πρόκειται νὰ συμβοῦν, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ θεία ἔμπνευση. Συνήθως οἱ προφητεῖες ἀναφέρονται σὲ κάποια χρονικὴ στιγμή, ἀλλὰ δὲν τὴν ὁρίζουν. Ποτὲ δὲν εἶπαν οἱ Πατέρες μας ὅτι αὐτὸ τὸ γεγονὸς θὰ συμβῆ τὸ τάδε ἔτος. Καὶ αὐτὸ εἶναι λογικὸ, διότι ἐὰν μάθαινε ὁ κόσμος ὅτι τὴν τάδε χρονικὴ στιγμὴ θὰ συμβῆ αὐτὸ τὸ κακό, θὰ πάθαινε πανικό, ποὺ εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ὀλιγοπιστίας μας. Ὅμως πολλὲς φορὲς εὕρισκαν τρόπο καὶ ὥριζαν τὸν χρόνο μὲ τὸν δικό τους τρόπο. Π.χ. ὅταν ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἐπισκέφθηκε τὸ Βασιλικὸ πρώην Τσαραπλανᾶ, τὸν ρώτησαν οἱ κάτοικοι: «Πότε θὰ ἔλθη τὸ ποθούμενον;». Ὁ Ἅγιος ἐπῆρε ἕνα ξύλο (παλούκι) καὶ τὸ ἔβαλε στὴν τρύπα (σχηματιὰ) ἑνὸς δένδρου, ποὺ ἦταν δίπλα του καὶ συγχρόνως τοὺς ἀπάντησε: «Τότε θὰ ʻρθῆ τὸ ποθούμενον ἅμα κλείσει τὸ δένδρον καὶ θὰ κλεισθῆ μέσα τό παλούκι». Πράγματι τὸ δένδρο ἐμεγάλωσε, ἐχόνδρυνε καὶ ἔκλεισε τὸ 1913, ποὺ ἔγινε ἡ ἀπελευθέρωση τῶν Τσαραπλανῶν καὶ τῆς Ἠπείρου.

Καὶ σὲ ἄλλη προφητεία ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς στὸ χωριὸ Τσιράκι (σήμερα Ἅγιος Κοσμᾶς) Γρεβενῶν εἶπε: «Ὅταν θὰ πέση ὁ κλῶνος (ποὺ εἶναι στημένος ὁ Σταυρός), θὰ γίνη μεγάλο κακό, ποὺ θὰ ἔλθη ἀπὸ τὸ μέρος ὅπου θὰ δείξη ὁ κλῶνος· καὶ ὅταν θὰ πέση τὸ δένδρον, θὰ γίνη ἕνα μεγαλύτερον κακόν». Πράγματι τὸ 1940 ἔπεσε ὁ κλῶνος καὶ ὁ Σταυρὸς πρὸς τὸ μέρος τῆς Ἀλβανίας ἀπʼ ὅπου ἐπετέθησαν οἱ Ἰταλοὶ καὶ τὸ 1947 ἔπεσε τὸ δένδρο καὶ μετὰ ἡ περιοχὴ κατεστράφη ἐντελῶς ἀπὸ τὸν συμμοριτοπόλεμον. Πολλῶν προφητειῶν βλέπουμε τὴν πραγματοποίησή τους ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ γεγονότα. Π.χ. ἔλεγε: «Θὰ ῾ρθῆ καιρὸς ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ ὁμιλοῦν ἀπὸ ἕνα μακρυνὸ μέρος σὲ ἄλλο, σὰν νὰ ʻναὶ σὲ πλαγινὰ δωμάτια, π.χ. ἀπὸ τὴν Πόλι στὴ Ρωσία». Φυσικὰ ἐννοεῖ τὸ τηλέφωνο. Ἢ «Θὰ δῆτε στὸν κάμπο ἁμάξι χωρὶς ἄλογα νὰ τρέχη γρηγορώτερα ἀπὸ τὸν λαγό». Ἐννοεῖ τὸ αὐτοκίνητο. Ἢ «Θὰ δῆτε νὰ πετᾶνε ἄνθρωποι στὸν οὐρανὸ σὰν μαυροπούλια καὶ

νὰ ρίχνουν φωτιὰ στὸν κόσμο». Ἐννοεῖ τὰ ἀεροπλάνα μὲ τὶς βόμβες. Ἢ «Τὸ κακὸ θὰ ἔλθη ἀπὸ τοὺς διαβασμένους». Ἢ «Θὰ ἔρθη καιρὸς ποὺ οἱ Ρωμιοὶ θὰ τρώγωνται ἀναμεταξύ τους. Ἐγὼ συστήνω ὁμόνοιαν, ἀγάπη». Ἐννοεῖ τοὺς ἐμφυλίους πολέμους. Ἢ «Θὰ ʻρθῆ καιρὸς ποὺ θὰ διευθύνουν τὸν κόσμον τὰ ἄλαλα καὶ τὰ μπάλαλα». Ἐννοεῖ τὰ ἄψυχα καὶ κυρίως τήν τηλεόρασι, ποὺ διευθύνει κι ἐπηρεάζει τόσο πολὺ κόσμο.

Ἢ «Θὰ βάλουν φόρο στὶς κότες καὶ στὰ παράθυρα». Μήπως εἶναι αὐτὴ ἡ ἐποχή; Ὑπάρχουν ὅμως προφητεῖες ποὺ δὲν ἔχουν πραγματοποιηθῆ οὔτε γνωρίζουμε τὸν χρόνο πραγματοποιήσεως. Π.χ. «Ὅταν θὰ ἰδῆτε τὸ χιλιάρμενο στὰ ἑλληνικὰ νερά, τότε θὰ λυθῆ τὸ ζήτημα τῆς Πόλης». Ἢ «στὴν Πόλη θὰ χυθῆ αἷμα ποὺ τριχρονιάτικο δαμάλι θὰ πλέξη (=πλεύση)». Ἤ «Καλότυχος ὅποιος ζήσει μετὰ τὸ γενικὸ πόλεμο. Θὰ τρώγη μὲ ἀσημένιο κουτάλι…». Ἢ «Οἱ Τοῦρκοι θὰ φύγουν ἀλλὰ θὰ ξανάρθουν πάλι καὶ θὰ φτάσουν ἕως τὰ Ἑξαμίλια. Στὸ τέλος θὰ τοὺς διώξουν εἰς τὴν Κόκκινη Μηλιά. Ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ ἕνα τρίτο θὰ σκοτωθῆ, τὸ ἄλλο τρίτο θὰ βαπτισθῆ καὶ μονάχα τὸ ἕνα τρίτο θὰ πάη στὴν Κόκκινη Μηλιά». Ἢ «Οἱ ἄνθρωποι θὰ μείνουν πτωχοὶ, γιατί δὲν θὰ ἔχουν ἀγάπη στὰ δένδρα». Ἢ «Θὰ ʻναι ὄγδοος αἰώνας ποὺ θὰ γίνουν αὐτά». Ὅταν λέγη ὄγδοος αἰώνας ἐννοεῖ τὴν 8η χιλιετηρίδα ἀπὸ κτίσεως τοῦ κόσμου. Δὲν εἶναι λοιπὸν σωστὸ νὰ ἑρμηνεύουμε μία προφητεία τὸ πότε θὰ πραγματοποιηθῆ, διότι αὐτὰ εἶναι ἔργα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι τῆς λογικῆς τοῦ ἀνθρώπου. Πολλὲς φορές, κυρίως στὰ 400 χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, ἑρμήνευαν χρονικῶς τὶς προφητεῖες τῶν Πατέρων ὅτι τώρα εἶναι ὁ καιρὸς διὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος, ξεσήκωναν τὸν λαὸ καὶ ἔκαμαν ἐπαναστάσεις, οἱ ὁποῖες ὅμως ἐπνίγοντο στὸ αἷμα. Ἔχει πληρώσει ἀκριβὰ ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς λάθη ἑρμηνείας προφητειῶν. Ὁ Ἅγ. Κοσμᾶς, ὅπως καὶ ἄλλοι Ἅγιοί μας, ἔχουν εἰπῆ πολλὲς προφητεῖες, ἐμπνευσμένοι ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ μᾶς ἐνισχύσουν στὴν πίστι καὶ νὰ μετανοοῦμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, διότι ὅλα τά κακὰ εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν ἁμαρτιῶν μας. Πρέπει νὰ διαβάζουμε τὶς προφητεῖες τῶν Ἁγίων μας, ὅπως τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.