Αββάδες οι εν Σινά. Ούτοι οι Όσιοι, αγαπήσαντες την ασκητικήν ζωήν, αφήκαν όλα τα του κόσμου και κατώκησαν εις την έρημον. Μετά τούτων ήτο και ο Όσιος Νείλος, ο πρώην έπαρχος της Κωνσαντινουπόλεως, όστις δια της ισχύος των λόγων του και τη του Αγίου Πνεύματος χάριτι συνέγραψε κάλλιστα και ωφελιμώτατα συγγράμματα, τα οποία παρακινούσι μεν τους ανθρώπους προς άσκησιν, διηγούνται δε άριστα την ζωήν, ως και την αιχμαλωσίαν και τον φόνον των Αγίων τούτων Πατέρων· διότι ελθόντες εις το Σίναιον όρος οι βάρβαροι, οι καλούμενοι Βλέμμυες (οι οποίοι έζων ως άγρια ζώα εις την έρημον, από της Αιγύπτου μέχρι της Ερυθράς Θαλάσσης), εφόνευσαν ασπλάγχνως του Οσίους τούτους. Προ πολλών δε ετών, ήτοι επί της βασιλείας του Διοκλητιανού εν έτει σπη΄ (288), και επί της Πατριαρχείας Πέτρου Αλεξανδρείας, εφονεύθησαν και άλλοι Όσιοι, οίτινες ησύχαζον εις το Σίναιον όρος, διότι εξελθόντες οι εκεί κατοικούντες Σαρακηνοί, αφού απέθανεν ο φύλαρχος αυτών, εφόνευσαν πολλούς ασκητάς, των λοιπών καταφυγόντων εις τι οχύρωμα και πύργον, τα οποία ήσαν εκεί.
Κατά θείαν δε Πρόνοιαν εφάνη την νύκτα εις τους Σαρακηνούς φλοξ πυρός, η οποία κατέκαιεν όλον το Σίναιον όρος, αναβαίνουσα μέχρι του ουρανού· όθεν βλέποντες αυτήν οι βάρβαροι εφοβήθησαν, και ρίψαντες τα όπλα έφυγον. Οι φονευθέντες δε Μοναχοίήσαν τριάκοντα οκτώ, οι οποίοι είχον διαφόρους πληγάς εις τα σώματά των· διότι άλλων μεν αι κεφαλαί ήσαν εντελώς κεκομμέναι, άλλων δε εκράτει ακόμη το δέρμα εκ του ενός μέρους, και άλλοι ήσαν κεκομμένοι εις το μέσον. Εξ αυτών ευρέθησαν δύο Όσιοι ζωντανοί, Σάββας και Ησαϊας ονομαζόμενοι, οι οποίοι έθαψαν τους φονευθέντας και διηγήθησαν τα περί αυτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου