Δύο «μισθωτοὶ» Μητροπολῖται

Γράφει ὁ Μοναχός Νικόλαος Ἁγιορείτης

Ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν γεγονότων, ποὺ συνέβησαν κατὰ τὸ ἐφετινὸ καλοκαίρι, θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ σὲ δύο παράδοξα συμβάντα, ποὺ ἀλλοιώνουν τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος τοῦ ὀρθοδόξου χριστεπωνύμου πληρώματος.

Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τὸ πρῶτο συμβάν, ὁμολογῶ ὅτι δὲν περίμενα νὰ γίνη πράξη ἡ ἑξῆς δήλωση, ποὺ εἶχε κάνει στὸ Ἅγιον Ὄρος ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ὅτι: «Δὲν μᾶς χωρίζουν δογματικοὶ λόγοι ἀπὸ τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία, ἀλλὰ ἱστορικοί». Φυσικὰ ἡ δήλωσή του αὐτὴ ἔχει ὡς θεμέλιο τὴν πρὸ ἐτῶν ἑτέρα ἀντιπατερικὴ καὶ ὑβριστικὴ δήλωσή του ὅτι «Οἱ κληροδοτήσαντες τὴν διάσπαση προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως»!

Τὸ πρῶτο λοιπὸν συμβὰν πραγματοποιεῖ τὶς ἀνωτέρω δηλώσεις τοῦ Πατριάρχου. Καὶ εἶναι ὁ συμπανηγυρισμὸς τοῦ Μητροπολίτου πρώην Γαλλίας, καὶ νῦν Χαλκηδόνος κ.κ. Ἐμμανουὴλ μετὰ τοῦ Πάπα στὸ Βατικανό, κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Πρωτοκορυφαίων Πέτρου καὶ Παύλου, ἐν συνδυασμῷ μὲ τὴν ὑπὸ Ἁγιορειτῶν Πρόσκληση τοῦ Μητρ. Ἐμμανουὴλ γιὰ χειροτονίες καὶ συνεορτασμοὺς κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Προφήτου Ἠλία, δηλαδή, μόλις μετὰ ἀπὸ ἕνα μῆνα! Δὲν κατανοοῦν οἱ καλέσαντες Ἁγιορεῖται, ἀλλὰ καὶ ὅλοι ὅσοι συμμετεῖχαν στοὺς συνεορτασμούς, ὅτι ἀμνηστεύουν, ἢ μᾶλλον ἐπιβραβεύουν, τὸν Μητροπολίτη διὰ τὴν πρόσφατον ἐνέργειάν του, διὰ τὴν ὁποίαν, σύμφωνα μὲ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες, ἐπιβάλλεται ἡ ποινὴ τῆς Καθαιρέσεως;! Λίγο παλαιότερα οἱ Πατέρες μας εἶχαν ἀντιδράσει ἐντονώτατα γιὰ τὴν προκλητικὴν συμπροσευχὴν ἑτέρου Μητροπολίτου, σὲ βαθμὸ ποὺ τοῦ ἀπηγόρευσαν τὴν εἴσοδο στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅταν ἐκεῖνος εἶχε παρακαλέσει νὰ τὸ ἐπισκφθῆ. Ἆραγε, γιατί ἐμεῖς ἐνεργοῦμε διαμετρικὰ ἀντίθετα ἀπὸ τοὺς πατέρες μας, προδίδοντας τοὺς ἀγῶνες καὶ τὴν ὁμολογίαν τους; Μὲ τὴν στάση μας αὐτὴ συντελοῦμε στὴν ἐπίτευξη καὶ ἐπιτάχυνση ἀνόμων σχεδιασμῶν, ποὺ οἱ ἴδιοι οἱ σχεδιαστές τους ὁμολογοῦν καὶ ἀποκαλύπτουν· λ.χ. τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Πασχαλίου, τὴν ἕνωση μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς, κατ’ ἀρχάς, καὶ μὲ ὅλον τὸ συνονθύλευμα τῶν λοιπῶν αἱρετικῶν καὶ ἀλλοθρήσκων, στὴν συνέχεια, μὲ τελικὸ σκοπὸ τὴν πανθρησκεία καὶ παγκοσμιοποίηση τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ἀναλογιζόμαστε, ἆραγε, τὴν εὐθύνη μας ἔναντι τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος ποὺ μᾶς θεωροῦν ἀκόμη ὡς φύλακες τοῦ Κάστρου τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ Ἁγίου Ὄρους;!

Τὸ δεύτερο παράδοξο συμβάν, ποὺ κατεσκανδάλισε τοὺς ὀρθοδόξους πιστούς, εἶναι ἡ πρόσ­φατη συνέντευξη τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ.κ. Ἰγνατίου σὲ ἐφημερίδα καὶ δημοσιεύεται καὶ στὸ περιοδικὸ τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος «Πληροφόρηση» Ἀπρίλιος – Ἰούνιος 2021.

Στὴν ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου «Γιὰ τὰ ζητήματα ταυτότητος, φύλου, καὶ τὸ δικαίωμα στὴν διαφορετικότητα, ποὺ γίνεται σταδιακὰ δεκτὸ ἀπὸ τὴν πολιτεία, ποία εἶναι ἡ γνώμη σας;». Ὁ Σεβασμιώτατος ἔδωσε τὴν ἀκόλουθη ἀπάντηση: «Γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοσή μας, ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι μία ζωντανὴ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, μία μοναδικὴ προσωπικότητα καὶ ἀξία. Ἄρα ἔχει τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν ἀγάπη μας. Γι’ αὐτὸ καταδικάζουμε κάθε στάση ποὺ ὁδηγεῖ σὲ καταστάσεις, ποὺ ἔζησε στὸ παρελθὸν ἡ ἀνθρωπότητα, ὅπως ὁ ναζισμὸς καὶ ὁ φασισμός…».

Τὴν ἀπάντηση αὐτὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου θὰ μποροῦσα νὰ τὴν δικαιολογήσω, μόνον στὴν περί­πτωση ποὺ κατοικοῦσε κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια σὲ ἄλλο πλανήτη. Ἂν ὅμως κατοικοῦσε ἐπάνω στὴν γῆ, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγνοῆ ὅτι ἐνῷ πρὶν μερικὰ χρόνια ὅλες αὐτὲς οἱ θανάσιμα ἁμαρτωλὲς καταστάσεις – ποὺ τώρα ὡραιοποιημένα, ἀποκαλοῦνται «δικαίωμα στὴν διαφορετικότητα» – χαρακτηριζόντουσαν ὡς παθολογικὲς διαστροφές. (Καὶ δὲν ἐννοῶ μόνον ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη καὶ τὰ διεθνῆ ἰατρικὰ λεξικά), σήμερα ἔχουν καταστῆ «μόδα» καὶ ἰδανικὸς τρόπος ζωῆς!!! Οὔτε τὸ ὅτι, ἐνῷ μέχρι τότε συνοδεύοντο μὲ τὸ αἴσθημα τῆς ἐντροπῆς καὶ τῆς ἐνοχῆς, καὶ γι’ αὐτὸ ἐγίνοντο πίσω ἀπὸ τὸ σκοτεινὸ παραβάν, σήμερα ὄχι μόνον βγῆκαν στὸ φωτεινὸ προσκήνιο, ἀλλὰ καὶ διατυμπανίζονται μὲ τὸ αἴσθημα τῆς καυχήσεως καὶ ὑπερηφανείας!!! Οὔτε, βέβαια, θὰ ἀγνοῆ τὶς χρηματοδοτούμενες καὶ προβαλλόμενες ἀπὸ ἀντίχριστα κέντρα παρελάσεις ὑπερηφανείας Γκέϊ! Καὶ τὸ χείριστον πάντων, τοὺς ἀδιανοήτους νόμους ἀπὸ τὸ ἄνομον κράτος γιὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης, τὴν υἱοθεσία τέκνων ἀπὸ ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια, τὴν ἀλλαγὴ φύλου, καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἀνώριμη ἡλικία τῶν δεκαπέντε ἐτῶν, καὶ τελευταίως, τὴν σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση ἀπὸ τὴν παιδικὴ ἡλικία!!!

Ἀντὶ ὁ Σεβασμιώτατος αὐτεπάγγελτα νὰ ἀντιδράση, νὰ διαμαρτυρηθῆ καὶ μὲ παρρησία νὰ στηλιτεύση ὅλα αὐτά, τώρα, προκαλούμενος, ὄχι μόνον δειλιᾶ νὰ πράξη αὐτό, ἀλλὰ καὶ τὰ καλύπτει καὶ τὰ στηρίζει, γιὰ νὰ εἶναι ἀρεστὸς στὸν Καίσαρα καὶ διὰ νὰ μὴ πέση τὸ κοσμικό του προφίλ!

Ἂν ἦταν ἡ ὑποκρισία ὀλυμπιακὸ ἄθλημα σίγουρα ἐμεῖς οἱ ρασοφόροι θὰ πέρναμε τὸ χρυσὸ μετάλλιο. Καὶ κάτι ἄλλο. Πῶς στὴν ἀπάντησή του συγχέει – μᾶλλον συνειδητά, διότι δὲν στερεῖται παιδείας – τὸ πρόσωπον τοῦ κάθε ἀνθρώπου, μὲ τὴν ἁμαρτωλὴ καὶ διεστραμμένη κατάστασή του; Τὸ πρόσωπο ἔστω καὶ ἁμαρτωλὸ ἀσφαλῶς, «ἔχει καὶ τὸν σεβασμό μας». Ὅμως εἶναι δυνατὸν ἡ ἀγάπη καὶ ὁ σεβασμός μας νὰ ἀποδοθοῦν στὴν διαστροφή; Ἀλλὰ καὶ ὅταν τὸ πρόσωπον καυχιέται καὶ ὑπερηφανεύεται διὰ τὴν διαστροφή του, μουτζουρώνει καὶ θραύει τὸ κατ’ εἰκόνα, καὶ δαιμονοποιεῖται. Γίνεται χειρότερον καὶ ἀπὸ τοὺς Σοδομίτες, ποὺ εἶχαν μὲν ὑποδουλωθῆ τελείως στὰ πάθη τους, δὲν ὑπερηφανεύοντο, ὅμως, γι’ αὐτά, οὔτε τὰ εἶχαν κάνει νόμον, τοὺς ὁποίους κατέκαυσε μὲ πῦρ ὁ Θεός, καὶ ἡ περιοχὴ ποὺ ζοῦσαν (τὰ Σόδομα) μαρτυρεῖ διαχρονικὰ τὸ γεγονός, παραμένουσα μέχρι σήμερα καμμένη καὶ ἄγονη. Στοὺς δύσ­κολους καὶ ἀποκαλυπτικοὺς χρόνους μας ἔχομε μεγάλη ἀνάγκη ἀπὸ ἀληθινοὺς καὶ ὄχι μισθωτοὺς ποιμένες, ποὺ δὲν θὰ ὑποχωροῦν οὔτε στὴν ἀθέτηση τοῦ δόγματος (βλ. πρῶτο συμβὰν) οὔτε στὴν διαστροφὴ τῆς ἠθικῆς (βλ. δεύτερο συμβάν), ἀλλὰ ποὺ θὰ ἀγρυπνοῦν καὶ θὰ μάχωνται καὶ θὰ θυσιάζωντια γιὰ τὴν διαφύλαξη καὶ προστασία τοῦ ποιμνίου τους.

“O.T.”