Η καθ’ ημάς Εκκλησία φρονούσα ότι η των διαφόρων Χριστιανικών Εκκλησιών προσέγγισις προς αλλήλας και κοινωνία ουκ αποκλείεται υπό των υφισταμένων μεταξύ αυτών δογματικών διαφορών και ότι τοιαύτη τις προσέγγισις τα μάλα εστίν ευκταία και αναγκαία και πολλαχώς χρήσιμος εις τε το καλώς ενοούμενον συμφέρον εκάστης των επί μέρους Εκκλησιών και του όλου χριστιανικού σώματος και εις παρασκευήν και διευκόλυνσιν της πλήρους ποτέ, συν Θεώ και ευλογημένης ενώσεως, έκρινε τον παρόντα καιρόν τα μάλιστα πρόσφορον προς ανακίνησιν και από κοινού μελέτην του σπουδαίου τούτου ζητήματος.
--------------------------
Και κάπου εδω τελειώνει το ζήτημα - π. Γρηγόριος
ΣΤΑΥΡΟΣ Π. ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ – ΓΑΜΒΡΟΥΛΙΑΣ
Θεολόγος – Καθηγητής.
«Οι Γ.Ο.Χ. έσχισαν την Εκκλησίαν της ΅Ελλάδος ή μάλλον απεσχίσθησαν από την Εκκλησίαν της Ελλάδος». Ούτως έγραψεν ο «Ορ. Τύπος» εναντίον των Γ.Ο.Χ. Αναληθέστατον είναι τούτο. Αληθέστατον είναι ότι οι Γ.Ο.Χ. είναι οι συνεχισταί της Μίας, Αγίας, Αποστολικής Καθολικής Εκκλησίας εις τον Ελλαδικόν χώρον. Δημιουργοί σχισμάτων είναι οι προσθέτοντες ή αφαιρούντες από την αποκεκαλυμμένην αλήθειαν, από την Ορθοδοξίαν και ουχί οι εμμένοντες εις αυτήν.
Α΄) Ερωτώμεν την διεύθυνσιν του Τύπου είναι διδασκαλία του Σωτήρος, η ενιαία εκδήλωσις υπό των πιστών της Θείας Λατρείας, ενί στόματι και μια καρδία; «Σήμερον τα άνω της κάτω και τα κάτω της άνω συνεορτάζει»; Έγινε αιτία η εισαγωγή του Νέου Εορτολογίου να διασπασθή η Ενότης της Εκκλησίας εν τη εξωτερική θεία Λατρεία, όπως ομολογεί ο αείμνηστος Ανδρούτσος εις την Συμβολικήν του; Ποίοι οι υπεύθυνοι οι εμμένοντες εις τας υπό της Εκκλησίας παραδεδομένα ή οι καινοτομούντες και εισάγοντες κενά, εις τα όρια των πατέρων;
***Β΄) Καταργείται ενίοτε δια της εισαγωγής του Νέου εορτολογίου, η νηστεία μετά το Πάσχα, των Αγίων Αποστόλων; Είναι αληθές, ότι η Εκκλησία, δύο Οικουμενικούς Πατριάρχας τον Ιερεμίαν Γ΄ εν έτει 1725 και Καλλίνικον 1783 εκάθηρε και εξώρισε, διότι ετόλμησαν την ελάττωσιν της νηστείας;
***Και την νηστείαν ταύτην, ως γνωστόν, αναφέρει η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος:
«Προς τους απολειφθέντας Επισκόπους περί των εν Συνόδω τυπωθέντων… Κωνσταντίνος Σεβαστός της Εκκλησίας… έδοξε κοινή γνώμη καλώς έχειν, επί μιάς ημέρας πάντας τους απανταχού επιτελείν… δεινόν και απρεπές κατά τας αυτάς ημέρας, ετέρους μεν της νηστείας σχολάζειν ετέρους δε συμπόσια συντελείν. Και μετά τας του Πάσχα ημέρας άλλους μεν τοις ωρισμένοις εκδεδόσθαι νηστείας…».
Είναι αληθές ότι δια της εισαγωγής του νέου εορτολογίου διεσπάσθη η αγάπη και η ενότης των Χριστιανών; Οι οποίοι έπαυσαν να συνεορτάζουν, να συννηστεύουν και να ζουν τα μεγάλα και σωτήρια γεγονότα της πίστεως ηνωμένοι ως μία ψυχή και μία καρδία; Των οποίων γεγονότων, αν και δεν είναι ερμηνευταί, μη όντες διδάσκαλοι της πίστεως, αλλά τηρηταί και λάτρεις της αποκεκαλυμμένης αληθείας.
Γ΄) Δυστυχώς δια της εισαγωγής του νέου εορτολογίου εδόθη το δικαίωμα εις τους εχθρούς της Πίστεως να κηρύττωσι ότι η Εκκλησία είναι «άφραγον αμπέλι, και ο καθείς κάνει ό,τι θέλει». Και ταύτα, όταν και αυτός ο αποθανών Καθηγητής Αμίλκας Αλιβιζάτος απ΄ έδρας ομολογεί ότι οι Γ.Ο.Χ. είναι ακραιφνείς τηρηταί των Θείων και Ιερών Κανόνων, διότι αι Σύνοδοι επί Ιερεμίου και Μελετίου Πηγά αι καταδικάσασαι το νέον Εορτολόγιον, (τας οποίας επίσης παραδέχονται κανονικάς και οι αείμνηστοι Καθηγηταί Π. Καρολίδης, Σ. Λάμπρος και αυτός ο μεταρρυθμιστής Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος) είναι κανονικαί και ουδεμία μεταγενεστέρα Σύνοδος ήρε το κύρος τούτων.
***Αλλά όχι μόνον δεν υπήρξαν Σύνοδοι μεταγενέστεραι, μάλιστα και η συνελθούσα εν έτει 1923 Επιτροπή προς μελέτην δια την εισαγωγήν του νέου εορτολογίου (εις την οποίαν, ως γνωστόν, έλαβε μέρος και αυτός ο καινοτόμος μεταρρυθμιστής Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος) απεφάνθη ότι «δεν δυνάμεθα να δεχθώμεν νέον εορτολόγιον, διότι θα καταστώμεν σχισματικοί».
.....
πηγη ορθόδοξη φωνή
Ει γαρ και εν τούτω ενδέχεται ίνα προκύψωσι και παρεμβληθώσιν αι από των παλαιών προλήψεων και έξεων ή και εξ αξιώσεων δυσχέρεια, αι τοσάκις τέως το έργον της ενώσεως ματαιώσασαι, όμως κατά την γνώμην ημών, περί απλής το κατ ́ αρχάς προκειμένου συναφείας και προσεγγίσεως, αι δυσχέρειαι αύται έσονται πάντως ήττον σπουδαίαι, αγαθής δε υπαρχούσης θελήσεως και διαθέσεως ούτε δύνανται ούτε οφείλουσι κώλυμα αποτελέσαι ακαταγώνιστον και ανυπέρβλητον. Όθεν το πράγμα ημείς γε και κατορθωτόν και είπερ ποτέ εύκαιρον επί τη συντελεσθείση νυν επ ́ αισίοις συμπήξει της Κοινωνίας των Εθνών υπολαμβάνοντες, προαγόμεθα θαρρούντως εκθείναι ενταύθα εν ολίγοις τας σκέψεις και την γνώμην ημών περί του τρόπου, καθ ́ ον την προσέγγισιν ταύτην και συνάφειαν ενοούμεν και δυνατήν υπολαμβάνομεν, μετά πόθου εκζητούντες και απεκδεχόμενοι την κρίσιν και την γνώμην και των λοιπών των τε κατά την Ανατολήν αδελφών και των εν τη Δύσει και απανταχού σεβασμίων Χριστιανικών Εκκλησιών.
Νομίζομεν τοίνυν ημείς, ότι δύο τάδε τα μέγιστα εις την επίτευξιν της τοιαύτης
εφετής και ωφελίμου προσεγγίσεως συντελέσαι και ταύτην κατεργάσασθαι και
εκδηλούν δύνανται.
Και πρώτον αναγκαίαν και απαραίτητον υπολαμβάνομεν την άρσιν και απομάκρυνσιν
πάσης αμοιβαίας δυσπιστίας και δυσφορίας μεταξύ των διαφόρων Εκκλησιών,
προκαλουμένης εκ της παρά τισιν εξ αυτών παρατηρουμένης τάσεως εις το
σαγηνεύσαι και προσηλυτίσαι άλλων ομολογιών οπαδούς. Ουδείς γαρ αγνοεί τι και
σήμερον συμβαίνει δυστυχώς πολλαχού, επί διασπάσει της εσωτερικής ειρήνης των
Εκκλησιών, ιδία των εν Ανατολή, νέων ούτω θλίψεων και δοκιμασιών παρ ́ αυτών
των ομοθρήσκων επιφερομένων αυτοίς, και οίαν μεγάλην, αντί του μηδαμινού
αποτελέσματος, προκαλεί απέχθειαν και οξύτητα αντιθέσεως η τάσις αύτη τινών εις
το προσηλυτίζειν και σαγηνεύειν τούς οπαδούς των άλλων χριστιανικών ομολογιών.
Ούτω δε της ειλικρινείας και της εμπιστοσύνης προ παντός αποκαθισταμένης μεταξύ
των Εκκλησιών, νομίζομεν, δεύτερον, ότι επιβάλλεται ίνα αναζωπυρωθή και
ενισχυθή προ παντός η αγάπη μεταξύ των Εκκλησιών, μη
λογιζομένων αλλήλας ως ξένας καί αλλοτρίας, αλλ ́ ως συγγενείς και οικείας εν
Χριστώ καί "συγκληρονόμους και συσσώμους της επαγγελίας του Θεού εν τω
Χριστώ". (Εφεσ. 3,
6). Υπό της αγάπης γαρ εμπνεόμεναι αι διάφοροι Εκκλησίαι και ταύτην
προτάσσουσαι εν ταις περί των άλλων κρίσεσι και ταις προς αυτάς σχέσεσι, την
μεν διάστασιν αντί του επεκτείνειν και αυξάνειν ως οίον τε συντομεύσαι και
σμικρύναι δυνήσονται, δια της διεγέρσεως δε τακτικού φιλαδέλφου ενδιαφέροντος
περί της καταστάσεως, της ευσταθείας και της ευεξίας των άλλων Εκκλησιών, δια
της σπουδής εις το παρακολουθείν τοις παρ ́ αυταίς συμβαίνουσι και ακριβέστερον
γνωρίζειν το κατ ́ αυτάς και δια της προθυμίας εις το τείνειν εκάστοτε
αμοιβαίως χείρα βοηθείας και αντιλήψεως, πολλά τα αγαθά εις δόξαν και εις
όφελος εαυτών τε και του χριστιανικού σώματος επιτελέσουσι και κατορθώσουσι.
∆ύναται δε η φιλία αύτη και αγαθόφρων πρός αλλήλους διάθεσις εκφαίνεσθαι και
τεκμηριούσθαι ειδικώτερον, κατά την γνώμην ημών, ως εξής:
α) δια της παραδοχής ενιαίου ημερολογίου προς ταυτόχρονον εορτασμόν των μεγάλων
χριστιανκών εορτών υπό πασών των Εκκλησιών,
β) δια της ανταλλαγής αδελφικών γραμμάτων κατά τας μεγάλας του εκκλησιαστικού
ενιαυτού εορτάς, εν αις είθισται, και εν άλλαις εκτάκτοις περιστάσεσι,
γ) δια της οικειοτέρας συσχετίσεως των εκασταχού ευρισκομένων αντιπροσώπων των
διαφόρων Εκκλησιών,
δ) δια της επικοινωνίας των Θεολογικών Σχολών και των αντιπροσώπων της
Θεολογικής Επιστήμης και δια της ανταλλαγής των εν εκάστη Εκκλησία εκδιδομένων
θεολογικών και εκκλησιαστικών περιοδικών και συγγραμμάτων,
στ) δια της συγκροτήσεως παγχριστιανικών συνεδρίων προς εξέτασιν ζητημάτων
κοινού πάσαις ταις Εκκλησίαις ενδιαφέροντος,
ζ) δια της απαθούς και επί το
ιστορικώτερον εξετάσεως των δογματικών διαφορών από της έδρας και εν ταις
συγγραφαίς,
η) δια του αμοιβαίου σεβασμού των κρατούντων εν ταις διαφόροις Εκκλησίαις ηθών
και εθίμων,
θ) δια της παροχής αμοιβαίως ευκτηρίων οίκων και κοιμητηρίων δια τας κηδείας
και την ταφήν των εν τη ξένη αποθνησκόντων οπαδών των ετέρων ομολογιών,
ι) δια της πρόφρονος τέλος αμοιβαίας υποστηρίξεως των Εκκλησιών εν τοις έργοις
της θρησκευτικής επιρρώσεως, της φιλανθρωπίας και τοις παραπλησίοις.
Ο
τοποτηρητής του Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου Κωνσταντινουπόλεως
+ Μητροπολίτης Προύσης Δωρόθεος
14 σχόλια:
Δεν υπάρχει σήμερα κοινό ημερολόγιο(δηλαδή αυτό που ήθελαν να κάνουν).Άλλο ημερολόγιο έχουν οι Λατίνοι και άλλο εμείς.Αυτοί γιορτάζουν την μεγαλύτερη γιορτή(το Άγιο Πάσχα)σε διαφορετική ημέρα από εμάς.Άρα έχουν άλλο ημερολόγιο.Η εγκύκλιος μιλάει για κοινό εορτασμό των μεγάλων Χριστιανικών εορτών.Αυτό δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα(ήθελαν να γίνει, αλλά δεν έγινε).Μην ξεχνάμε και τις τοπικές Εκκλησίες που κράτησαν το Παλαιό Ημερολόγιο(άρα δεν γιορτάζουν οι Ορθόδοξοι και οι Λατίνοι την ίδια ημέρα τις μεγάλες Χριστιανικές γιορτές,γιατί οι Λατίνοι γιορτάζουν Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου και οι Ορθόδοξοι της Ρωσίας 5 Ιανουαρίου).
Ανώνυμος Ο/Η Νεκτάριος Τόμπρος είπε...
....(άρα δεν γιορτάζουν οι Ορθόδοξοι και οι Λατίνοι την ίδια ημέρα τις μεγάλες Χριστιανικές γιορτές, γιατί οι Λατίνοι γιορτάζουν Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου και οι Ορθόδοξοι της Ρωσίας 5 Ιανουαρίου).
Δεν φταις εσύ αλλά εγώ που χάνω το χρόνο μου αδίκως. Τι ηλικία έχεις;
Γράφεις, υπό την καθοδήγηση του πνεύματος της πλάνης, και δεν το αντιλαμβάνεσαι.
Γράφεις : οι Λατίνοι γιορτάζουν Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου....
Εσύ ταλαίπωρε πότε εορτάζεις Χριστούγεννα; Τι αναφέρεις τους Ρώσους;;;
Δεν γιορτάζεις τα Χριστούγεννα μαζί με τους αντίχριστους Παπικούς στις 25 Δεκεμβρίου;;;;;
Επίσης σε γελοιοποιεί το πνεύμα της πλάνης και δεν το αντιλαμβάνεσαι. Μου γράφεις ότι αμφιβάλεις αν έχω διαβάσει την Παλαιά Διαθήκη έστω μια φορά. Αν είχες Πνεύμα Κυρίου θα σε φώτιζε και δεν θα έγραφες τις ανοησίες διότι ο Κύριος γνωρίζει πόσες φορές έχω διαβάσει την Αγία Γραφή αφού την μελετώ συνεχώς χρόνια τώρα. Τώρα διαβάζω μόνο τρία κεφάλαια κάθε ημέρα διότι δεν έχω χρόνο….
Και κάπου εδω τελειώνει το ζήτημα - π. Γρηγόριος
ΣΤΑΥΡΟΣ Π. ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ – ΓΑΜΒΡΟΥΛΙΑΣ
Θεολόγος – Καθηγητής.
«Οι Γ.Ο.Χ. έσχισαν την Εκκλησίαν της ΅Ελλάδος ή μάλλον απεσχίσθησαν από την Εκκλησίαν της Ελλάδος». Ούτως έγραψεν ο «Ορ. Τύπος» εναντίον των Γ.Ο.Χ. Αναληθέστατον είναι τούτο. Αληθέστατον είναι ότι οι Γ.Ο.Χ. είναι οι συνεχισταί της Μίας, Αγίας, Αποστολικής Καθολικής Εκκλησίας εις τον Ελλαδικόν χώρον. Δημιουργοί σχισμάτων είναι οι προσθέτοντες ή αφαιρούντες από την αποκεκαλυμμένην αλήθειαν, από την Ορθοδοξίαν και ουχί οι εμμένοντες εις αυτήν.
Α΄) Ερωτώμεν την διεύθυνσιν του Τύπου είναι διδασκαλία του Σωτήρος, η ενιαία εκδήλωσις υπό των πιστών της Θείας Λατρείας, ενί στόματι και μια καρδία; «Σήμερον τα άνω της κάτω και τα κάτω της άνω συνεορτάζει»; Έγινε αιτία η εισαγωγή του Νέου Εορτολογίου να διασπασθή η Ενότης της Εκκλησίας εν τη εξωτερική θεία Λατρεία, όπως ομολογεί ο αείμνηστος Ανδρούτσος εις την Συμβολικήν του; Ποίοι οι υπεύθυνοι οι εμμένοντες εις τας υπό της Εκκλησίας παραδεδομένα ή οι καινοτομούντες και εισάγοντες κενά, εις τα όρια των πατέρων;
***Β΄) Καταργείται ενίοτε δια της εισαγωγής του Νέου εορτολογίου, η νηστεία μετά το Πάσχα, των Αγίων Αποστόλων; Είναι αληθές, ότι η Εκκλησία, δύο Οικουμενικούς Πατριάρχας τον Ιερεμίαν Γ΄ εν έτει 1725 και Καλλίνικον 1783 εκάθηρε και εξώρισε, διότι ετόλμησαν την ελάττωσιν της νηστείας;
***Και την νηστείαν ταύτην, ως γνωστόν, αναφέρει η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος:
«Προς τους απολειφθέντας Επισκόπους περί των εν Συνόδω τυπωθέντων… Κωνσταντίνος Σεβαστός της Εκκλησίας… έδοξε κοινή γνώμη καλώς έχειν, επί μιάς ημέρας πάντας τους απανταχού επιτελείν… δεινόν και απρεπές κατά τας αυτάς ημέρας, ετέρους μεν της νηστείας σχολάζειν ετέρους δε συμπόσια συντελείν. Και μετά τας του Πάσχα ημέρας άλλους μεν τοις ωρισμένοις εκδεδόσθαι νηστείας…».
Είναι αληθές ότι δια της εισαγωγής του νέου εορτολογίου διεσπάσθη η αγάπη και η ενότης των Χριστιανών; Οι οποίοι έπαυσαν να συνεορτάζουν, να συννηστεύουν και να ζουν τα μεγάλα και σωτήρια γεγονότα της πίστεως ηνωμένοι ως μία ψυχή και μία καρδία; Των οποίων γεγονότων, αν και δεν είναι ερμηνευταί, μη όντες διδάσκαλοι της πίστεως, αλλά τηρηταί και λάτρεις της αποκεκαλυμμένης αληθείας.
Γ΄) Δυστυχώς δια της εισαγωγής του νέου εορτολογίου εδόθη το δικαίωμα εις τους εχθρούς της Πίστεως να κηρύττωσι ότι η Εκκλησία είναι «άφραγον αμπέλι, και ο καθείς κάνει ό,τι θέλει». Και ταύτα, όταν και αυτός ο αποθανών Καθηγητής Αμίλκας Αλιβιζάτος απ΄ έδρας ομολογεί ότι οι Γ.Ο.Χ. είναι ακραιφνείς τηρηταί των Θείων και Ιερών Κανόνων, διότι αι Σύνοδοι επί Ιερεμίου και Μελετίου Πηγά αι καταδικάσασαι το νέον Εορτολόγιον, (τας οποίας επίσης παραδέχονται κανονικάς και οι αείμνηστοι Καθηγηταί Π. Καρολίδης, Σ. Λάμπρος και αυτός ο μεταρρυθμιστής Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος) είναι κανονικαί και ουδεμία μεταγενεστέρα Σύνοδος ήρε το κύρος τούτων.
***Αλλά όχι μόνον δεν υπήρξαν Σύνοδοι μεταγενέστεραι, μάλιστα και η συνελθούσα εν έτει 1923 Επιτροπή προς μελέτην δια την εισαγωγήν του νέου εορτολογίου (εις την οποίαν, ως γνωστόν, έλαβε μέρος και αυτός ο καινοτόμος μεταρρυθμιστής Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος) απεφάνθη ότι «δεν δυνάμεθα να δεχθώμεν νέον εορτολόγιον, διότι θα καταστώμεν σχισματικοί».
.....
πηγη ορθόδοξη φωνή
Έχουν απαντηθεί όλα αυτά τα ψέματα από εμάς,τον π.Ευθύμιο Τρικανηνά και τον κ.Ρίζο.
Δεν άλλαξαν το εορτολόγιο το 1924.Λέεει ψέματα ο Καραμήτσος.
επίσης λέγει ότι οι ρώσοι εορτάζουν στις 5.ούτε 13 μέρες με το χεράκι δε ημπορεί να μετρήσει.
οι παλαιοί έλεγον:ακόμη δε γεννήθηκε ο Χριστός Τον βαπτίζουν! τα φώτα με το νέο-παραμονή Χριστουγέννων με το παλαιό.για ρώτησε κάποιον Αγειορίτη που το μοναστήρι του έχει μετόχι έξω στον κόσμο και υπάρχει ιερομόναχος που εξυπηρετεί,μόλις ξεκινήσει η νηστεία των Χριστουγέννων με το παλιό τι κάμει;τα μαζεύει και φεύγει για τι όρος,διότι είναι βλασφημία να δευτερούνται αι εορταί άπασαι του ενιαυτού,πολλώ δε μάλλον Δεσποτικαί και Θεομητορικαί.αλλά δια τους πνευματικούς,εφόσον δεν είναι αμαρτία,δυνάμεθα να εορτάζομεν και δύο και τρείς κι όσες θέλουμε
διότι ό Θεός δεν είναι χρονολάτρης.
θα ολοκληρώσω με μία φράση που μου έλεγε μία γιαγιά-Θεός σχωρέστη-:γιε μου,η νηστεία της εκκλησίας είναι ένα τραπέζι με τέσσερα πόδια.εάν κόπει το ένα,το τραπέζι καταστράφηκε.
Ευλογείτε.
Το 1977 γεννήθηκα αδελφέ.
Οι Ρώσοι Οικουμενιστές γιορτάζουν Χριστούγεννα την ίδια ημέρα με τους αντίχριστος Αρμένιους Μονοφυσίτες(το ίδιο και όλοι οι Παλαιοημερολογίτες).
Περίπου κάθε 4 χρόνια και εσύ γιορτάζεις(μαζί και οι Γ.Ο.Χ.)Πάσχα την ίδια ημέρα με τους Λατίνους(αυτό γινόταν κάθε χρόνο για 500 χρόνια περίπου).
Δεν μπορώ να καταλάβω ΤΙ ΔΕΝ καταλαβαίνεις.Μήπως έχει μεγάλη ηλικία;Μήπως δεν έχεις διαβάσει τους Ιερούς Κανόνες και έχεις πέσει σε πλάνες;
Ανώνυμε 20:56,μας χλευάζεις για ένα λάθος που κάναμε εκ παραδρομής(αντί να γράψω 6 έγραψα 5),αλλά πέφτεις και εσύ στο ίδιο λάθος με το σχόλιό σου(όχι εκ παραδρομής, αλλά από άγνοια).Όταν γιορτάζω εγώ τα Θεοφάνια με τον π.Ευθύμιο Τρικαμηνά,εσύ γιορτάζεις τα Χριστούγεννα(και όχι την παραμονή των Χριστουγέννων).
Το τραπέζι το διορθώνεις και βάζεις καινούριο πόδι,δεν το πετάς.Την γιαγιά την ξεγέλασε ο Καρπαθάκης και ο Καβουρίδης που την δίδαξαν τις πλάνες τους.
Απαγόρευση υπάρχει(από τους Αποστόλους)για το Πάθος του Κυρίου(δηλαδή την Σταύρωση).Μην διαστρέφεις τους Ιερούς Κανόνες(τους οποίους δεν έχεις διαβάσει ούτε μια φορά στην ζωή σου)προσθέτοντας αυτά που σε βολεύουν.
Δεν υπάρχει κατάργηση νηστείας με την αλλαγή του ημερολογίου, ελάττωση υπάρχει(περίπου 8 ημέρες
παραπάνω νηστεύουν οι Παλαιοημερολογίτες,αλλά με εκλεκτά και πεντανόστιμα ψάρια).
Έχεις μεγάλη άγνοια,αλλά και αφέλεια.Φύγε από τις παρατάξεις των Παλαιοημερολογιτών για να σώσεις την ψυχή σου.
Ο/Η Νεκτάριος Τόμπρος είπε...
Ανώνυμε 20:56,μας χλευάζεις για ένα λάθος που κάναμε εκ παραδρομής(αντί να γράψω 6 έγραψα 5)
Νεκτάριε, που είναι ο "Ανώνυμε 20:56"
Μήπως έχεις φωτισμό από το ...Μακεδονικό ημερολόγιο, και εγώ δεν μπορώ να δω αυτά που βλέπεις εσύ;;
Έχεις δίκιο αδελφέ,εννοούσα 10:56 και όχι 20:56.Αυτά συμβαίνουν όταν γράφεις από κινητό.
Δεν μίλησα εγώ για Μακεδονικά και Περσικά Ημερολόγια.Δεν μπορώ να σε καταλάβω αδελφέ.
ο κυρ-κώστας δεν είναι αδελφός σου,αλλά πατέρας σου μιας και είσαι γεννημένος το 77 όπως λέγεις.τώρα μπορείς να πάρεις 13 σπίρτα να βάλεις στο μυαλό σου τον αριθμό 25 και να τα προσθέσεις μιας που τα δάκτυλα του χεριού σου δεν φτάνουν και μπερδεύεσαι.
Πρός ενημέρωση του κ.Τόμπρου.
Παραδέχεται ο Νεοημερολογίτης π. Γεώργιος Μεταλληνός «Πρωτοποριακό κείμενο σ’ αυτήν την κατεύθυνση υπήρξε η Πατριαρχική Εγκύκλιος του 1902 που εγκωμιάζεται συνεχώς από τους υμνητές της Οικουμενικής Κινήσεως, διότι εξέφραζε τα ποιμαντικά ενδιαφέροντα και την οικουμενική ευαισθησία της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως… πρωτοβουλία του Οικουμενικού πατριάρχη Ιωακείμ του Γ΄ για μια ουσιαστική επανεκτίμηση ή και αναθεώρηση της βάσεως όχι μόνο στις διορθόδοξες, αλλά και στις διαχριστιανικές σχέσεις». Αυτό που αιφνιδιάζει είναι ότι οι χριστιανικές αιρέσεις της Δύσεως καλούνται «οι δύο μεγάλες του Χριστιανισμού αναδενδράδες, η Δυτική και η των Διαμαρτυρομένων Εκκλησία». Και συνεχίζει «το Διάγγελμα του 1920 είναι νομοτελειακή συνέχεια της Εγκυκλίου του 1902. Σηματοδότησε δε, την έναρξη της Οικουμενικής Κινήσεως… με πρωτοπόρο το Οικουμενικό Πατριαρχείο… Το πνεύμα της Εγκυκλίου είναι η προσέγγιση των «απανταχού Εκκλησιών του Χριστού επί πρακτικού και ηθικού πεδίου». Κανείς λόγος πια για «αναδενδράδες» αλλ’ απ’ ευθείας και απροκάλυπτα για «Εκκλησίες του Χριστού». Η εξίσωση έχει επέλθει. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έμεινε αταλάντευτα πιστό στο πνεύμα και τις κατευθύνσεις αυτών των Εγκυκλίων».
Αξίζει στο σημείο αυτό να παραθέσουμε ένα μέρος από την προσλαλιά του Πατριάρχη Αθηναγόρα, ένα απομαγνητοφωνημένο κείμενο, δημοσιευμένο στον Ορθόδοξο Τύπο: «…Και οι δυο αυτοί λίβελλοι ονομάσθησαν σχίσμα. Σχίσμα ουδέποτε εκηρύχθει. Το ζήσαμε όμως 900 χρόνια. Χωρίς να έχεις αδελφόν να του λες πόσο τον αγαπάς!…Την 5η Ιανουαρίου του 1964 συναντηθήμεν εις τα Ιεροσόλυμα, την 9ην εις την κατοικίαν του Πάπα. Και όταν είδε ο ένας τον άλλο, αι χείραις μας ήνοιξαν αυτομάτως. Ο ένας ερρίφθη εις την αγκάλη του άλλου. Όταν μας ερώτησαν πως φιληθήκαμεν, αδελφοί ύστερα από 900 χρόνια- Ερωτάς πως; Επήγαμε οι δυο μας χέρι χέρι εις το δωμάτιό του, και είχαμεν μίαν μυστικήν ομιλίαν οι δυο μας. Τί είπαμεν; Ποιος ξέρει τί λέγουν δυο καρδιές όταν ανταλλάσσουν αισθήματα! Εκάμαμε κοινόν πρόγραμμα, με ισοτιμία απόλυτο… Και είπαμεν ότι ήδη ευρισκόμεθα εις την οδόν εις Εμμαούς, και πηγαίνομεν να μας συναντήσει ο Κύριος εν τω κοινώ Αγίω Ποτηρίω… Γι’ αυτό εγώ προτιμώ τον διάλογο της αγάπης. Ο Πάπας είπε απέκτησα έναν αδελφόν και του λέω σ’ αγαπώ. Και του είπα και εγώ. Απέκτησα έναν αδελφό και του είπα σ’ αγαπώ…»
Η ίδια απαράλλακτη δαιμονοκίνητη αγαπολογία και η εκ του σκότους του Άδη διαλογική διάθεση και συνεύρεση μετά της αιρέσεως, είναι όλα αυτά τα χρόνια εγκατεστημένες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. «Κάθε συνάντησις πρόσωπον προς πρόσωπον μετά του αδελφού Πάπα Φραγκίσκου αποτελεί ιδιαίτερον βίωμα αδελφοσύνης, το οποίον ενισχύει τον πόθον και τον αγώνα αμφοτέρων δια την πρόοδο της πορείας προς το κοινόν Ποτήριον της Ευχαριστίας», είπε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στη συνέχεια του λόγου του κατά την ημέρα αυτή. Ολοκληρώνοντας την ομιλία του σημείωσε ότι «Η Θρονική Εορτή της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης είναι κοινή εόρτιος ημέρα και της Εκκλησίας της Ρώμης»…
Τέλος, ο Πάπας Φραγκίσκος στο μήνυμα, το οποίο διαβάστηκε από τους αντιπροσώπους του, αναφέρθηκε στη Συνοδική Εγκύκλιο του 1920 που μνημονεύσαμε νωρίτερα, και σημείωσε πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο, πριν από τις άλλες Εκκλησίες είχε εκφράσει την επιθυμία για μεγαλύτερη εγγύτητα μεταξύ των Χριστιανών. Σημείωσε επίσης ότι οι σχέσεις μεταξύ των Εκκλησιών Ρώμης και Κωνσταντινούπολης έχουν αναπτυχθεί πολύ κατά τον τελευταίο αιώνα, καθώς οι δύο Εκκλησίες κρατούν ζωντανό τον πόθο για την επίτευξη του στόχου της αποκατάστασης της πλήρους κοινωνίας, μέσω συμμετοχής στο κοινό Ευχαριστιακό θυσιαστήριο.
Όταν οι καταδικασμένοι από τις Πανορθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνος σχισματικοί και αιρετικοί Νεοημερολογίτες΄΄τελούν ΄΄Πάσχα στο ανώτατο σημείο,δηλ.στις 8 Μα΄ί΄ου,νηστεία των Αγίων Αποστόλων δεν υπάρχει,κ.Τόμπρε.
Ευχαριστώ τον κ.Χαρίλαο,αλλά όλα αυτά μας είναι γνωστά και δεν περιμένω να τα μάθω από έναν άνθρωπο που μνημόνευε μέχρι το τέλος της ζωής του τον αντίχριστο Βαρθολομαίο.Δεν έχουν σχέση με αυτό που συζητάμε.Η εγκύκλιος του 1920 μιλάει για ένα ημερολόγιο που θα "αναγκάζει" άπαντες να γιορτάζουν μαζί τις μεγάλες Χριστιανικές γιορτές(Πάσχα, Χριστούγεννα,Φώτα κλπ.),αλλά αυτό δεν έχει επιτευχθεί.Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνει ο κ.Κώστας.Δεν βλέπει,άραγε,πως αυτό που ήθελαν δεν έγινε ποτέ(ούτε με την αλλαγή που έκανε στο ημερολόγιο η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας);
Αυτό θα συμβεί ελάχιστες φορές και δεν είναι νόμιμη αιτία για να κάνεις αποτείχιση από την Σύνοδο της τοπικής σου Εκκλησίας.Αν είναι έτσι,να διακόψω και εγώ την κοινωνία με αυτούς που γιορτάζουν τον Ευαγγελισμό της Παναγίας την ίδια ημέρα με την Σταύρωση του Κυρίου.Προτιμότερο είναι να μην νηστέψεις 2-3 φορές στην ζωή σου σε τούτη την νηστεία,παρά να χωρίσεις τον εαυτό σου από την Ορθόδοξη Σύνοδο της τοπικής σου Εκκλησίας.Εξάλλου,σε αυτήν την νηστεία τρώνε ψάρια οι Γ.Ο.Χ.(απορώ πως δεν ντρέπονται να ονομάζονται έτσι).
Δημοσίευση σχολίου