Συνοδική γνώμη υπάρχει γιά τό παπικό καλενδάριο ή δέν υπάρχει ; --- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Αὐτό εἶναι τό «ἀκαταμάχητον» ἐπιχείρημα τῶν Ματθαιϊστῶν καί τῶν Ματθαιϊζόντων, τό ὁποῖον βεβαίως εἶναι ἀντίθετον μέ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν! Καί ἐξηγοῦμαι. Σύνοδος διά νά καταδικάσῃ μίαν ἐκτροπήν ἀπαιτεῖται νά γίνῃ ΜΕΤΑ τήν ἐκτροπήν, ΟΧΙ πρίν! Ἀποφάσεις Συνόδων πού καταδικάζουν οἱανδήποτε ἐκτροπήν ὑπάρχουν ἤδη, ἀλλ' αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὅποιος τίς παραβαίνει αὐτοκαθαιρεῖται, αὐτο-αναθεματίζεται κ.λπ. Πρέπει νά κριθῇ Συνοδικῶς καί νά καθαιρεθῇ, γιά νά τό μάθῃ καί τό ποίμνιόν του, νά μποῦν δηλαδή οἱ «ταμπέλλες», ὥστε νά μήν πιστεύουν οἱ ἁπλοϊκοί στά αἱρετικά του λόγια, νά μήν τοῦ ζητοῦν ἱεροπραξίες κ.λπ. Καί τοῦτο διότι ὁ ἐν λόγῳ παραβάτης ἐξακολουθεῖ νά δραστηριοποιῆται ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί νά Τήν ἐπικαλῆται. Ἄν «ἄλλαζε στρατόπεδον» φανερά, ἄν π.χ. ἐνετάσσετο εἰς τόν παπικόν κλῆρον, τότε ἴσως νά μήν ἐχρειάζετο καμμία καταδίκη ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων, διότι τότε θά ἦτο αὐτοκατάκριτος. Ἔτσι, ὅμως, ἔχουν τά πράγματα μέ τούς Ν/Ητας; Ὄχι! Αὐτοί ἰσχυρίζονται ὅτι ἐπεβάλλετο (δι' ἀστρονομικούς τάχα λόγους) ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ., ὅτι δέν εἰσήγαγον τό «καλεντάριον τῶν Λατίνων», ἀλλά τό «διωρθωμένον» Ἰουλιανόν, καί ὅτι παραμένουν ἑδραῖοι εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν. Οἱ Σύνοδοι πού κατεδίκασαν τό «καλεντάριον τῶν Λατίνων» ἔγιναν τόν 16ον αἰῶνα. Αὐτές εἶναι τό α' πρόσωπον εἰς τήν φιλολογίαν τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ», πού ἔχει ἤδη ἐκτεθῆ στά προηγούμενα. Τό ἔγκλημα συνετελέσθη τό 1924 καί ἀπαιτεῖται νά ὑπάρξῃ τό β' πρόσωπον (νέα Σύνοδος) γιά νά καταδικάσῃ τό γ' πρόσωπον (Ν/Ητας) καί νά καθαιρέσῃ/ἀναθεματίσῃ τούς πρωταιτίους, μέ βάσιν τίς Συνοδικές καταδίκες τοῦ 16ου αἰῶνος. Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιολογία καί τάξις τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ΔΕΝ ἀλλάζει, καί ἄς ἐρωτοῦν κάποιοι: «ποῖος θά συγκροτήσῃ Σύνοδον σ' αὐτά τά ἔσχατα χρόνια;». Αὐτοί πού φωνάζουν ὑπέρ τῆς ἀλλαγῆς τῆς Ἐκκλησιολογίας καί κηρύττουν τά διεστραμμένα περί «αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς Χάριτος» εἶναι καί αὐτοί καινοτόμοι καί ὑπόδικοι ἐνώπιον Πανορθοδόξου Συνόδου. Ἐφόσον, λοιπόν, οἱ ἐγκληματίαι πού ἔκαναν τό σχίσμα τοῦ 1924 παραμένουν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί Αὐτήν ἐπικαλοῦνται, Αὐτή πρέπει καί νά τούς κρίνῃ καί νά τούς τιμωρήσῃ, ἀφοῦ πρῶτα ἀποδείξει ὅτι οἱ ἰσχυρισμοί των εἶναι ἐσφαλμένοι, ἔτσι ὥστε νά πεισθῇ τό ποίμνιον καί νά παύσῃ νά τούς ἀκολουθῇ. Οἱ Ματθαιϊσταί καί οἱ Ματθαιΐζοντες πού φλυαροῦν τά περί «αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς Χάριτος», «αὐτοκαθαιρέσεις», «ἐκτός ἐκκλησίας» κ.λπ. εἶναι ἐξίσου συνένοχοι μέ τούς Οἰκουμενιστάς, καθότι μέ τίς ὡς ἄνω κακοδοξίες τους καί τά σχίσματα πού ἔκαναν κατέστρεψαν τόν ἱερόν ἀγῶνα τοῦ Πατρίου.