Η επίφαση της Δημοκρατίας συνιστά μία αντικειμενική πραγματικότητα, διότι πέραν της διεξαγωγής εκλογών, τα κόμματα, εφόσον διασφαλίσουν καθοιονδήποτε τρόπο την ψήφο του Ελληνικού λαού, ύστερα, δρουν κατά το δοκούν, με γνώμονα τις εντολές τις οποίες θα λάβουν δια να εξυπηρετήσουν αλλότρια συμφέροντα.
Διαχρονικά εγείρεται και με βασανίζει το ερώτημα ποιος άραγε κυβερνάει αυτόν τον τόπο, αν αντιληφθεί κανείς ποιοι άνθρωποι διαπρέπουν και καταλαμβάνουν θέσεις-κλειδιά, λαμβάνοντες τις προσήκουσες εντολές από ορισμένες υπερεθνικές δομές, ή έχοντας προσκομίσει αδιάσειστα στοιχεία δουλοφροσύνης.
Ανεξαρτήτως όπως εκ των ως
άνω, σήμερον βλέπουμε, ένα παρά φύσιν μείγμα, οι φερόμενοι περίπυστοι «δικαιωματιστές»
ή οι διαπρύσιοι αριστεριστές και συλλήβδην αριστεροί, αυτόκλητοι κατ’ επάγγελμα
υπερασπιστές των δικαιωμάτων των αλλοδαπών, του δικαιώματος εις το «ουδέτερο
φύλο», όταν σήμερα διακυβεύεται το μείζον και καίριο ζήτημα της υγείας, όταν
καταλύεται το δικαίωμα εις την εργασία και αμφισβητείται η αυτονομία της
προσωπικότητας ή το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα απόφασης περί της ατομικής μας
υγείας αλλά και της εργασίας, όχι μόνον δεν αντιδρά ουδείς αλλά συνωμοτικά
συμπράττουν παραδόξων συλλήβδην τα κοινοβουλευτικά κόμματα, σιωπώντας κατά
συναυτουργία, τηρώντας αιδήμονα σιωπή.
Είναι πρόδηλο λοιπόν, ότι
ουδεμία συλλογικότητα αριστεριστών διαμαρτυρήθηκε προς τον ναζιστικό διαχωρισμό
των πολιτών και την προκρούστεια εγκαθίδρυση οιονεί στρατοπέδων συγκεντρώσεως, πρόκειται
δια την επαναφορά των υγειονομικών πιστοποιητικών φρονημάτων, δια ένα νεοπαγές
απαρχάιντ, δια ένα σύγχρονο Άουσβιτς.
Αίφνης δήθεν αναρχικοί και λοιπές άλλες συλλογικότητες,
γνωστές δια την αποδεδειγμένα υπερ-εθνική προβοκατόρικη χρηματοδότησή τους, δεν
διαμαρτυρήθηκαν δια το αναφαίρετο δικαίωμα ενός νοήμονα ανθρώπου να περιφρουρεί
την αξία της ζωής του αλλά και την αυτονομία της προσωπικότητάς του, θεμελιώδη
έκφανση της ιδιωτικής του ζωής, το φαινομενικά αυτονόητο, δηλαδή, την
δυνατότητα να αποφασίζει κατά βούληση και ελεύθερα ως προς την υγεία του,
συναινώντας ανεπηρέαστα προς μία ιατρική πράξη, κατόπιν εμβριθή και σφαιρική
πληροφόρηση, χωρίς προπαγάνδα, συνθήματα, τρομολαγνία.
Η κυβέρνηση, στερείται
επιστημονικού λόγου και ανάλογων επιχειρημάτων προκειμένου να καταπείσει την
κοινή γνώμη δια την αναγκαιότητα του εμβολιασμού, καθότι δρα αδιαφανώς, δεν
έχει προβάλλει έγκυρα στοιχεία, με στατιστικά, παρασιωπά και αποκρύπτει το
γεγονός ότι δεν έχει ληφθεί μέριμνα και εξαιρούνται οι μετανάστες, ωσαύτως
επιβάλλει το ακαταδίωκτο προς την επιτροπή των λοιμωξιολόγων.
Η εν Ελλάδι, υγειονομική
δικτατορία, επιβάλλει μία μορφή πολιτικής υγειονομικής ορθότητας, πλέον όλες οι
«περσόνες» της τηλεοράσεως ομιλούν με σοβαροφάνεια και στόμφο περί του ιού,
προπαγανδίζοντας και τρομοκρατώντας ανεξέλεγκτα αισχρά, την κοινή γνώμη εκ
παραλλήλου δε, εξαπολύουν ιταμώς, ρατσιστικούς και μειωτικούς χαρακτηρισμούς
προς τους πολίτες, οι οποίοι, έχουν μία ένσταση περί του υποχρεωτικού
χαρακτήρα, ή έναν σκεπτικισμό.
Τηρουμένων των αναλογιών και
οι πολιτικοί, έμμισθα, φερέφωνα, τελούντα σε διατεταγμένη υπηρεσία επιδιώκουν
παντί τρόπω να συσκοτίσουν την πραγματικότητα, ωθώντας ανεύθυνα τους πολίτες
εκβιαστικά προς τους εμβολιασμούς καταστρατηγώντας παν ψήγμα νομιμότητας.
Η μερίδα των πολιτών είναι
κατά την φασίζουσα νοοτροπία της χούντας των Αθηνών, μιάσματα, ψεκασμένοι,
αμόρφωτοι και ανυπόληπτοι, αυτό είναι το επίπεδο επιστημονικού διαλόγου
πολιτικών, οι οποίοι προβαίνουν ανεπαίσχυντα σε σωρεία θεσμικών πραξικοπημάτων,
στρεφόμενοι κατά των πολιτών, υποτιμώντας τους και λοιδορώντας του συλλήβδην.
Η κατάστασις καθίσταται λίαν
κρίσιμος, οι εγχώριοι πολιτικοί «Δούρειοι ίπποι» έχουν απεμπολήσει πάσα επαφή
με την βάση της κοινωνίας και απλώς εκτελούν άνωθεν εντολές αντί τριάκοντα
αργυρίων.
Εν κατακλείδι ας απαντήσουν
στους πολίτες όπου ο υποχρεωτικός εμβολιασμός έχει προκαλέσει σοβαρές
παρενέργειες ακόμη και τον θάνατο, άραγε για ποια υγεία ενδιαφέρεται, το Κράτος
δικαίου διατηρεί ισότιμα αποστάσεις, προστατεύει εξίσου, όλες τις κοινωνικές ομάδες,
δηλαδή ο θάνατος από το εμβόλιο είναι αδιάφορος στους πατερναλιστές της
κυβερνήσεως οι οποίοι ξυφουλκούν αποκλειστικά περί του εμβολίου;
Ωσαύτως οι πολίτες οι οποίοι
προσφεύγουν εις τον σύννομο και βάσιμο νομικό οπλοστάσιο, προκειμένου να
εκδηλώσουν το δικαίωμα να αρνηθούν μία ιατρική πράξη, άνευ της προσηκούσης,
εμβριθούς και ουσιαστικής ενημέρωσης, διατί καθίστανται εχθροί του συστήματος
και δεν τους απασχολεί η υγεία τους.;
Ο υπερεκχειλίζον φαρισαϊσμός
δέον όπως αρθεί αμελλητί, διότι ένα
σοβαρό και δημοκρατικό Κράτος Δικαίου, σέβεται το δικαίωμα της αρνήσεως του
πολίτη, αναγνωρίζοντας του έτερα ισοδύναμης προφύλαξης μέτρα δια την λυσιτελή
περιστολή της περίφημης πανδημίας υπό το φως της αρχής τας αναλογικότητας.
Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος
Παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου