Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

2. Το 1924 δεν υπήρξαν οι προϋποθέσεις για την αλλαγή.

 

1. Η αλλαγή δεν έγινε με την συγκατάθεση ολόκληρης της Εκκλησίας. Με την αλλαγή, που επεδίωκε ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, είχε συμφωνήσει μόνο το εμπερίστατο τότε Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και αυτό, πιεζόμενο. Επίσης είχε συμφωνήσει και το Πατριαρχείο Ρουμανίας. Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας είχε διαφωνήσει ριζικά, μολονότι ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ταπεινωτικά εκλιπαρούσε την συγκατάθεσή του.

2. Η αλλαγή του ημερολογίου το 1924 έγινε αποκλειστικά και μόνο από τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε ζητήσει από το 1918, όχι μόνο την αλλαγή του Παληού ημερολογίου, αλλά και του Πασχαλίου! Τα λεγόμενα περί πιέσεων από την δικτατορική Κυβέρνηση Πάγκαλου, δεν φαίνονται αληθινά, εφόσον η ανακίνηση του θέματος για την αλλαγή είχε γίνει προ της επιβολής της δικτατορίας.

3. Δεν έγινε καμία διαφώτιση και ενημέρωση του ποιμνίου.

4. Τέλος, ενώ από παντού εκρούετο ο κώδωνας του κινδύνου ότι οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής του Νέου ημερολογίου θα κατέληγε σε σκανδαλισμό των πιστών και σε σχίσμα, ο Χρυσόστομος προκλητικά αδιαφόρησε γι’ αυτό. Είναι χαρακτηριστική η γνώμη του Μητροπολίτη πρ. Καισαρείας για το θέμα αυτό. Έλεγε: «το πλείστον των ελληνορθοδόξων χριστιανών θέλει θορυβηθή και σκανδαλισθή εκ της γενησομένης τυχόν αμέσου αντικαταστάσεως του Ιουλιανού δια του Γρηγοριανού ημερολογίου και ότι του θορύβου τούτου και σκανδαλισμού επωφελούμενοι οι καθολικοί ιεραπόστολοι θέλουσι κατενέγκει βαρύ πλήγμα κατά της ημετέρας Εκκλησίας» 289 ! Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι η αλλαγή του ημερολογίου το 1924 κατέλυσε το δόγμα της «ενότητας» της Εκκλησίας, με την διάσπαση που προκάλεσε. Επομένως, αποτελεί όντως λόγο αιρέσεως, όπως είδαμε πιο πάνω.