«Ένοχοι ή βλάκες»

 «Ένοχοι ή βλάκες»: Και όμως, υπήρχαν ουκ ολίγα μέσα ενημέρωσης, που είδαν…υποχώρηση Ιερώνυμου!

Η διαστρέβλωση της αλήθειας – και στην υπόθεση του εορτασμού των Θεοφανείων – βασικό πρόβλημα για την επαναφορά της δημοσιογραφικής αξιοπιστίας.

Πηχυαίοι τίτλοι όπως «Δεν υποχωρεί ο Μητσοτάκης για τα Φώτα», «Κάνει πίσω ο Ιερώνυμος», «Συμφωνία στη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο», πλημμύρησαν μεγάλες ιστοσελίδες την Τρίτη, παραμονή των Θεοφανείων, ενώ αντίστοιχα ρεπορτάζ είχαμε και σε μεγάλους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς!

Και όλα αυτά τη στιγμή που η ίδια η Ιεραρχία ανακοίνωνε πως οι ναοί θα ανοίξουν, παρότι είχε αποφασιστεί  πως θα είναι κλειστοί για τον περιορισμό της πανδημίας, ενώ και η κυβέρνηση επέμενε στη σχετική απόφασή της! Με βάση αυτά τα δεδομένα, μάλλον χρειάζεται πολύ φαντασία να προχωρήσεις σε πηχυαίους τίτλους πως «Δεν υποχωρεί ο Μητσοτάκης» και «κάνει πίσω ο Ιερώνυμος».

Ο αείμνηστος Κίτσος Τεγόπουλος, την εποχή του σκανδάλου Κοσκωτά, απηύθυνε το -ιστορικό πλέον- ερώτημα  «ένοχος ή βλαξ;».

Το ερώτημα δυστυχώς ισχύει και για τη σημερινή δημοσιογραφία, σε στιγμές σαν τις παραπάνω: Ή δεν καταλαβαίνουμε απλά γεγονότα ή τα διαστρεβλώνουμε, προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και σε βάρος της δημοσιογραφίας. Τρίτη εκδοχή δεν υπάρχει-και, ειλικρινά, δεν είναι εύκολο να πεις πιο από τα δυο παραπάνω είναι το χειρότερο!

Και όλα αυτά, ενώ ο στοιχειώδης νους λέει ότι θα διαψευστούμε πάραυτα! Την επομένη κιόλας αποδείχτηκε ότι οι ναοί άνοιξαν σε όλη τη χώρα, με την κυβέρνηση να παρατηρεί ένοχη και αμήχανη!

Οι καλικάντζαροι, που επέστεψαν στον κάτω κόσμο μετά το δεκαήμερο που βρέθηκαν μαζί μας, πριονίζουν το κλαδί του δέντρου που κρατά όλο το υπόλοιπο διάστημα τη γη, αλλά όταν κοντεύει η γη να πέσει, φοβούμενη μην τους πλακώσει, φεύγουν από τα έγκατα του κόσμου και όταν επιστρέφουν βλέπουν το δέντρο που κρατάει τη γη ξανά ακέραιο! Η  δημοσιογραφία είναι μια πιο σύνθετη υπόθεση από τους καλικάντζαρους, καθώς η αξιοπιστία χτίζεται δύσκολα και σε βάθος χρόνου, αλλά καταρρέει ίσως και σε μια στιγμή! Το κλαδί που πριονίζουμε δεν ξαναφουντώνει σύντομα και, συνεπώς, η εμπιστοσύνη του κόσμου χάνεται γρήγορα.

Μήπως συνεπώς πρέπει όλοι, θεσμοί, κυβέρνηση, εκδότες, διαφημιστές, αλλά κυρίως οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να σκεφτούμε ξανά πώς λειτουργούμε; Ώστε και ένοχοι να μην είμαστε και για βλάκες να μην μας περνούν;

"O.T."