Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου διακηρύσσει ότι η Παπική παρασυναγωγή είναι αδελφή Εκκλησία, ενώ για τον Πάπα λέγει ότι είναι ο Προκαθήμενος της αδελφής Εκκλησίας και είναι κανονικός Επίσκοπος της Πρεσβυτέρας Ρώμης (Εκκλ. Πρακτορείον «amen” 2/6/2010).
(σ.σ. Ο δε «αγωνιστής» Μητρ. Μόρφου κοινωνεί μαζί του!…)
Το 1192 πάτησε το πόδι του στην Κύπρο το ανάλγητο παπικό τάγμα των Ναϊτών. Το Πάσχα του ίδιου έτους κατέσφαξαν, εντός του Ορθοδόξου Ι. Ναού της Παναγίας της Λευκωσίας, τα γυναικόπαιδα και τους γέροντες, που κατέφυγαν εκεί για να σωθούν. Οι διάδοχοι των Ναϊτών, Λουϊζιάνοι, έμειναν στην Κύπρο 300 χρόνια, διώκοντας σκληρότατα την Ορθόδοξη Εκκλησία. Επί των ημερών τους πλημμύρησε η Κύπρος από μοναχούς παπικών ταγμάτων, κατήργησαν δεκατέσσερις Ορθόδοξες Επισκοπές, περιορίζοντάς τες σε τέσσερις και τις έθεσαν υπό την δικαιοδοσία τους. Το 1260 ο πάπας Αλέξανδρος απαγόρευσε την εκλογή Αρχιεπισκόπου Κύπρου. Παράλληλα, οι Ορθόδοξοι Επίσκοποι έπρεπε να δίνουν όρκο πίστης στον Πάπα, ενώ οι ορθόδοξοι ιερείς χειροτονούνταν με έγκριση των παπικών. Το 1231 δεκατρείς μοναχοί της Καντάρας αρνήθηκαν να υποταγούν στον πάπα και φυλακίστηκαν για τρία έτη. Ο ένας εξ αυτών κοιμήθηκε στη φυλακή, εξ αιτίας των άθλιων συνθηκών. Οι παπικοί έσειραν κατόπιν το λείψανό του στις πλατείες της Λευκωσίας και στο τέλος το έκαψαν. Τους άλλους δώδεκα πατέρες τούς έδεσαν σε μουλάρια, που τα άφησαν νε τρέξουν στην κοίτη του ποταμού Πεδιαίου. Τα σώματά τους ξεσχίστηκαν και κατόπιν τα έκαψαν σε πλατεία της Λευκωσίας. Τέλος, τα ανακάτεψαν με οστά ζώων για να μη τα λάβουν οι Ορθόδοξοι.Ἄν καί τά φρικιαστικά αὐτά γεγονότα, τά ὁποῖα ἔλαβον χώραν εἰς τήν αἱματοβαμμένην Κύπρον, εἶναι εὐρέως γνωστά, ὅπως εἶναι βεβαίως καί ἄλλα ἐπίσης φοβερά ἐγκλήματα τῶν παπιστῶν, πού ἔλαβον χώραν εἰς ἄλλας περιοχάς (π.χ. εἰς τήν Σερβίαν τοῦ 1941-1942 ἀπό τούς Οὐστάτσι), ἐν τούτοις οἱ ΒΡΩΜΕΡΟΙ Οἰκουμενισταί, προβάλλοντες τήν (ἐν Διαβόλῳ) «ἀγάπην» (διάβαζε «ἀπάτην»), ἔχουν ἑνωθῆ μέ τούς παπιστάς (7-12-1965), παρά τό γεγονός ὅτι οἱ τελευταῖοι οὐδέποτε μετενόησαν γιά τίς αἱρέσεις των, οἱ ὁποῖες καταργοῦν πλήρως τό Εὐαγγέλιον, τούς Ἀποστόλους, τούς Ἁγίους καί Αὐτόν τόν Χριστόν! (Δοσίθεος Ἱεροσολύμων). Ὁ ἐν γνώσει κοινωνῶν μετ' αὐτῶν εἶναι Οὐνίτης καί δέν σώζεται.
1 σχόλιο:
Ἄν καί τά φρικιαστικά αὐτά γεγονότα, τά ὁποῖα ἔλαβον χώραν εἰς τήν αἱματοβαμμένην Κύπρον, εἶναι εὐρέως γνωστά, ὅπως εἶναι βεβαίως καί ἄλλα ἐπίσης φοβερά ἐγκλήματα τῶν παπιστῶν, πού ἔλαβον χώραν εἰς ἄλλας περιοχάς (π.χ. εἰς τήν Σερβίαν τοῦ 1941-1942 ἀπό τούς Οὐστάτσι), ἐν τούτοις οἱ ΒΡΩΜΕΡΟΙ Οἰκουμενισταί, προβάλλοντες τήν (ἐν Διαβόλῳ) «ἀγάπην» (διάβαζε «ἀπάτην»), ἔχουν ἑνωθῆ μέ τούς παπιστάς (7-12-1965), παρά τό γεγονός ὅτι οἱ τελευταῖοι οὐδέποτε μετενόησαν γιά τίς αἱρέσεις των, οἱ ὁποῖες καταργοῦν πλήρως τό Εὐαγγέλιον, τούς Ἀποστόλους, τούς Ἁγίους καί Αὐτόν τόν Χριστόν! (Δοσίθεος Ἱεροσολύμων). Ὁ ἐν γνώσει κοινωνῶν μετ' αὐτῶν εἶναι Οὐνίτης καί δέν σώζεται.
Δημοσίευση σχολίου