Είναι πρόδηλο ότι η σύγχρονη αστυνομία σκέψεως, θεμελιώδης έκφανση της απολυταρχίας της εκτελεστικής εξουσίας, σύστοιχο εργαλείο με το αστυνομικό κράτος, επιδιώκει την κεκαλυμμένη επιβολή ενός νεοπαγούς ολοκληρωτικού καθεστώτος υπό τον μανδύα της επίφασης της δημοκρατίας.
Η σύγχρονη Συνταγματική μας εκτροπή καταφάσκει την αναπόδραστη διολίσθησή μας προς μία ιδιότυπη κοινοβουλευτική δικτατορία η οποία επιβάλλεται συλλήβδην, δια πυρός και σιδήρου, δια μέσου των επαχθών ερπυστριών της ιταμής λογοκρισίας από τα συστημικά και εξωνημένα Μέσα Μαζικής εξαπατήσεως, τα οποία συνιστούν, ανυπερθέτως, θύλακες εξουδετέρωσης οιασδήποτε μορφής ελεύθερης σκέψεως ή εκφορά διάφορης άποψης καταδήλως ενάντιας με την κρατούσα καθεστωτική.
Η
αστυνομία αυτή της σκέψεως, επιδιώκει το καθολικό έλεγχο της συνειδήσεως των
πολιτών και τον πλήρη εξανδραποδισμό τους, δια του παραχρήμα εξοστρακισμού των
αντιφρονούντων από το «καλό» καθεστώς το
οποίο τιτρώσκεται υπό την απειλή των «κακών» επικριτών, εξ αυτού του λόγου,
τους στιγματίζει, τους διαπομπεύει ως «φασίστες, συντηρητικούς,
συνωμοσιολόγους, ρατσιστές» και του διώκει απηνώς, δια της Εισαγγελικής Αρχής.
Το
καινοφανές τούτο οιονεί πολιτικό «πιστοποιητικό φρονημάτων», επιστρατεύεται δια
να συνθλίψει οιαδήποτε δημοκρατική χροιά καθώς και δια να πατάξει εκ βάθρων
οιαδήποτε φωνή αντίστασης, ως εκ τούτου λοιπόν, εργαλειοποιεί εσκεμμένα την
ιδεολογία των ατομικών δικαιωμάτων και την ιδεοληψία της πολιτικής ορθότητας,
οι οποίες επιβάλλουν αυτοτελώς την σύγχρονη πολιτική θρησκεία με τον ιδικό της
ηθικό δόγμα.
Η
νέα τάξη πραγμάτων, έχει αποκρυσταλλώσει μία ορισμένη ηθικιστική πεποίθηση η
οποία συνιστά την επίπλαστη αυτοκρατορία του «Καλού», η οποία ερείδεται εις την
μεταφυσική της υποκειμενικότητας, η ορθότητα δε αυτή ελέγχεται από την επιβολή
« προκρούστειων κυρώσεων» σε οιονδήποτε εκ των διαφωνούντων (διφορούμενων και
επαμφοτεριζόντων) προς την επιβεβλημένη ορθότητα των κυβερνήσεων.
Άρα,
η εκάστοτε κυβέρνηση δια της στρεβλής χρησιμοποιήσεως των Μ.Μ.Ε, παραπλανά,
παραπληροφορεί και ποδηγετεί τεχνηέντως την κοινή γνώμη, αποβλέποντας εις την
παραποίηση της πραγματικότητας και εις την διάπλαση μίας εκ του μη όντως,
ψευδούς εικονικής πραγματικότητας, ίνα πειθαναγκασθεί η υδαρή ανεκπαίδευτη μάζα,
όπως δηλαδή ακουσίως παγιδευτεί στανικώς, προς την κατά το δοκούν κατεύθυνση
την οποία η ίδια (η κυβέρνηση) βούλεται, ενώ συγχρόνως την τρομοκρατεί (την
κοινή γνώμη) εμμέσως πλην σαφώς, ότι εάν
δεν ευθυγραμμισθεί αμελλητί με τα ως άνω άτεγκτα αυθεντικά κελεύσματά της, θα υποστεί ποινικές διώξεις και επαχθείς
κυρώσεις.
Εις
μία δημοκρατία η οποία σήπτεται, δοθέντος ότι οι θεμελιώδεις θεσμοί της κλυδωνίζονται καθότι έχει ευθέως
καταλυθεί η κεφαλαιώδης αρχή διακρίσεως των εξουσιών, ήτοι οι πυλώνες της κοινοβουλευτικής
δημοκρατίας, καθότι η εκτελεστική εξουσία αυθαιρετεί ανέλεγκτα και καθυποτάσσει
την δικαστική εξουσία στρατολογώντας την, προς τις μη δίκαιες δια το σύνολο της
κοινωνίας ενέργειες της, με αποτέλεσμα η ελευθερία των πολιτών να φαλκιδεύεται
και να στραγγαλίζεται καθολικώς, δίχως να καταλείπεται το παραμικρό περιθώριο
ανάτασης.
Το
σύγχρονο ολοκληρωτικό καθεστώς, ανελευθερίας πολεμάει λυσσωδώς οιαδήποτε
ελεύθερη φωνή αντίστασης και αντίδρασης, πέραν της τρέχουσας πολιτικής
ορθότητας, το αυτό επιτυγχάνει με την σύγχρονη θεραπαινίδα του, μεταξύ άλλων,
ήτοι τον « περίπυστο» νόμου περί ρατσισμού, συμφώνως προς τον οποίο, ο,τιδήποτε
αντιστρατεύεται προς την κατασκευασμένη ηθική της «υπερανεκτικής κοινωνίας»,
προϊόν της ιδεολογικής ορθότητας, συλλαμβάνεται, διώκεται ποινικώς και
φυλακίζεται.
Πρόκειται
δια μία νέα πραγματικότητα, όπου οι αξίες έχουν διαστρεβλωθεί, οι νόμοι,
παρακάμπτονται και επιβάλλεται ο κεκαλυμμένος ολοκληρωτισμός υπό το επίχρισμα
του πλουραλισμού και της κίβδηλης ελευθερίας λόγου, πλην όμως τούτο αποτελεί
μία φενάκη διότι το καθεστώς σε παρακολουθεί εν είδει « Μεγάλου Αδελφού», μέχρι
την ολοσχερή και παντοειδή εξόντωσή σου.
Εν
κατακλείδι, η πολιτική ορθότητα, συνιστά έκγονο της Ιεράς Εξέτασης και
παραφυάδα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, καθότι αποβλέπει σαφώς εις την
εξουδετέρωση του ιδιαζόντως ειδεχθούς, κατ’
αυτήν εγκλήματος «της ελευθερίας της σκέψεως», συνελόντι ειπείν όταν η
δημοκρατία αποσχίζεται από το κράτος, διολισθαίνουμε, αφεύκτως προς τον
ολοκληρωτισμό, με αντίβαρο το κοινοτικό έθνος.
Πάντων
χρημάτων μέτρων η οικουμενική Ελλάς!
Χαράλαμπος
β Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου