ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΗ ΝΙΚΗ

O ,τι καί νά κάνουν οἱ ὑπηρέτες τῆς Νέας Τάξης στό τέλος θά ἡττηθοῦν! Αὐτό νά τό βάλουν καλά στό μυαλό τους. Νά τό ἔχουμε καί ἐμεῖς καλά στό μυαλό μας, γιά νά εἴμαστε αἰσιόδοξοι καί μαχητικοί. Ἀνθρωπίνως ἡ κατάσταση σήμερα εἶναι πολύ δύσκολη. Φαντάζει ἀδιέξοδη. Θεανθρωπίνως ὅμως εἶναι πανεύκολη καί μέ πολύ αἰσιόδοξη προοπτική, διότι ἀκριβῶς «τό ἀδιέξοδο τῶν ἀνθρώπων εἶναι τό κατ᾽ ἐξοχήν πεδίο δράσεως τοῦ Θεοῦ. Χρειάζεται λοιπόν ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Χωρίς νά ἐπιτρέψει ὁ Θεός, δέν πέφτει οὔτε μία τρίχα ἀπό τά μαλλιά μας. Ὅλα –καί ὅταν λέμε ὅλα, ἐννοοῦμε ὅλα– εὑρίσκονται ὑπό τόν ἀπόλυτο –στόν ὑπέρτατο βαθμό– ἔλεγχο τῆς κραταιᾶς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ μας καί τῆς πρόνοιας καί πατρικῆς μέριμνας τοῦ παντοδύναμου Πατέρα μας.

Βλέπουμε ὅλα αὐτά, πού γίνονται γύρω μας, καί πονοῦμε βαθύτατα γιά τή σύγχυση, τήν ἀπιστία, τήν ἀποστασία καί τήν ἀμετανοησία, πού ὑπάρχει στόν κόσμο γενικά καί στήν πατρίδα μας εἰδικά. Ὅμως σέ καμμία περίπτωση δέν παραιτούμεθα ἀπό τόν ἀγῶνα οὔτε ἀπογοητευόμεθα. Δίνουμε μία συνοπτική παρουσίαση τοῦ σκηνικοῦ, ὅπως διαμορφώνεται αὐτές τίς ἡμέρες: 1. Ἀπαξίωση τοῦ συνοδικοῦ θεσμοῦ ὡς τρόπου διοικήσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. (Μή σύγκληση Ἱεραρχίας Ὀκτωβρίου 2020· βλ. ἄρθρο στίς σσ. 4-6). 2. Κατάργηση τῶν παρελάσεων γιά τήν ἐπέτειο τοῦ ἡρωϊκοῦ ΟΧΙ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 (ἐφέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια ἀπό τότε). 3. Διάλυση καί ἀστυνόμευση ὅλων σχεδόν τῶν πτυχῶν τῆς ζωῆς μας. Ἀρκεῖ νά ἀναφέρουμε ὅτι μέ τήν ἐπαίσχυντη, Κ.Υ.Α. (= Κοινή Ὑπουργική ᾽Απόφαση) τῆς 26.9.2020, γιά τήν ὁποία γίνεται λόγος στίς σσ. 10-11 τῆς «Π», ἀνοίγει ὁ δρόμος, γιά νά ἁρπάζει τό ὁλοκληρωτικό κράτος, πού στήνουν, τά παιδιά τῶν πολυτέκνων καί ἄλλες κατηγορίες τοῦ πληθυσμοῦ, πού τυχόν θά βρεθοῦν θετικοί στόν διαβόητο κορωνοϊό –χωρίς ὅμως συμπτώματα– καί νά τούς κλείνουν σέ χώρους ἀπομόνωσης γιά 2 ἑβδομάδες. Γιά ὅσους δέν θά συμμορφώνονται ἔχουν προβλέψει πρόστιμα μέχρι 5.000 εὐρώ καί φυλάκιση μέχρι δύο χρόνια! Τό ἄκρως ἀνησυχητικό εἶναι ὅτι ἐλάχιστοι καταγγέλλουν τόν ὁλοκληρωτισμό πού ἐπελαύνει. Φοβοῦνται καί σωπαίνουν ἤ μέ τήν πλύση ἐγκεφάλου, πού ὑφίστανται, ἔχουν πεισθεῖ ὅτι ὅλη ἡ δικτατορία, πού στήνεται, εἶναι «γιά τό καλό μας»; Καί ὅλα αὐτά στό ὄνομα τοῦ διαβόητου κορωνοϊοῦ. Ἐξ αἰτίας του δέν θά συνέλθει ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2020. Ἐξ αἰτίας του θά παίρνουν τά παιδιά ἀπό τήν οἰκογένεια, ἐφ᾽ ὅσον, ὅπως γράφει ἡ Κ.Υ.Α. τῆς 26.9.2020, εἶναι ἡ οἰκογένεια «πολυπληθής», δηλαδή πολύτεκνη! Ἐξ αἰτίας του –ἤ σωστότερα: μέ πρόσχημα τόν ἰό, πού τά ἀφεντικά τους δημιούργησαν στό ἐργαστήριο καί τόν χρησιμοποιοῦν ὡς ἐργαλεῖο– γκρεμίζουν δικαιώματα συνταγματικῶς κατοχυρωμένα καί φέρνουν, κυριολεκτικά, τά πάνω κάτω στήν οἰκονομία καί τήν κοινωνία, καταργώντας οὐσιαστικά τό Σύνταγμα καί ἐπιβάλλοντας ἕνα ὁλοκληρωτικό σύστημα διακυβέρνησης μέ ἐπίφαση μόνο δημοκρατίας. Μέ ὅπλο τό χρῆμα καί τήν ἐξουσία χρησιμοποιοῦν τόν φόβο, γιά νά χειραγωγήσουν τούς πολίτες, μέ στόχο νά τούς μεταβάλουν σέ ἕνα ζαλισμένο-φοβισμένο κοπάδι, πού θά αἰσθάνεται εὐχαριστημένο στή ζέστη τοῦ στάβλου. Ἄν μείνει κανείς στήν ἀνθρώπινη μόνο προσέγγιση τοῦ σκηνικοῦ, πού περιγράψαμε, εἶναι φυσικό νά αἰσθάνεται τόν κίνδυνο, τήν ἀδικία καί «νά πάει νά τοῦ στρίψει». Γι᾽ αὐτό καί ἡ ἔξαρση τῆς κατάθλιψης καί τῶν αὐτοκτονιῶν μέσα στήν καραντίνα καί μετά ἀπ᾽ αὐτήν. Γι᾽ αὐτά ὅμως τά νούμερα τῶν αὐτοκτονιῶν δέν μᾶς ἐνημερώνουν οἱ λαλίστατοι κύριοι Χαρδαλιάς, Τσιόδρας, Σύψας καί οἱ ὑπόλοιποι «εἰδικοί». Ἐάν αὐτό τό ζοφερό σκηνικό τό φωτίσουμε θεανθρωπίνως, ὅπως εἴπαμε στήν ἀρχή τοῦ σημειώματος αὐτοῦ, τότε ἀλλάζουν ὅλα. Τότε κάνουμε τήν ὑπέρβαση. Γιά νά βοηθήσουμε σ᾽ αὐτή τήν ὑπέρβαση, διαλέξαμε δύο ὡραῖα κείμενα γιά τήν αἰσιοδοξία, ὡς θεανθρώπινο κατόρθωμα πίστεως ἐλπίδoς καί προσευχῆς καί ὄχι ὡς μία φθηνή ψυχολογική ἴσως τεχνική αὐθυποβολῆς (βλ. σσ. 16-18 «Π»). Εἶναι τοῦ ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (1880-1956), ἀρχιεπισκόπου Ἀχρίδος, ὁ ὁποῖος πέρασε ἀπό τό καμίνι τῶν ναζιστικῶν στρατοπέδων συγκεντρώσεως καί ἔχει ὅλες τίς προϋποθέσεις νά μᾶς διδάξει αὐτή τήν αἰσιόδοξη ὑπέρβαση τοῦ ζοφεροῦ τοπίου διά τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος, τῆς ἀγάπης καί τῆς προσευχῆς. Ἐπίσης βάλαμε ἕνα κείμενο γιά τό ἔπος τοῦ ᾽40 (σσ. 18-21). Ἡ Νέα Τάξη καταργεῖ τίς παρελάσεις. Ἐμεῖς ἀντιστεκόμαστε. Ἐπιμένουμε. Θυμούμαστε. Διδασκόμαστε. Γι᾽ αὐτό βάλαμε τίτλο τοῦ σημειώματος αὐτοῦ «Μέ τό βλέμμα στραμμένο στή νίκη». Ἐμεῖς ἀπό αὐτά θέλουμε νά διδασκόμαστε. ᾽Από τή γενιά τοῦ ᾽40. Τή γενιά τῆς νίκης. Ἡ νίκη εἶναι τοῦ Χριστοῦ μας καί πάντα αὐτός θά εἶναι ὁ ὁδηγός στή νίκη.

ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ     ---     Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ