Ο δεσποτισμός στην πολυφωνία -- Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

«η ελευθερία της έκφρασης περιλαμβάνει πληροφορίες όχι μόνον πληροφορίες και ιδέες που γίνονται ευμενώς δεκτές και θεωρούνται ουδέτερες ή αδιάφορες, αλλά και εκείνες που προσβάλλουν, σοκάρουν ή αναστατώνουν…. Το επιβάλλει ο πλουραλισμός η ανεκτικότητα και το ευρύ πνεύμα χωρίς τα οποία δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική κοινωνία».

(ΕΔΔΑ, Handyside v.The United Kingdom, 7.12.1976 (1979-80) 1 E.H.R.R. 737, &49)

Εις το αντίποδα του ως άνω αποσπάσματος και εξ αφορμής των τελευταίων εξελίξεων εις την καθημαγμένη πατρίδα μας, εν σχέσει προς την καθοιονδήποτε τρόπο επιχείρηση φαλκίδευσης της διαφορετικής γνώμης, της οξείας κριτικής,  δημοσιογράφων, δικηγόρων και εν γένει πολιτικών, αναφύεται το διαχρονικώς επίκαιρο ερώτημα, ποιος κυβερνάει αυτό το Κράτος, ποιος ο Ιθύνων άραγε νους ο οποίος κινεί με ακρίβεια τα νήματα παρασκηνιακά, ποιος είναι ο κλειδούχος του παρακράτους.

Η δημοκρατία αιμορραγεί, η ελευθερία του τύπου ψυχορραγεί το Συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης και διάδοσης των στοχασμών, καταλύεται εις τον πυρήνα του, από διάφορους συγγενείς κρατικούς μηχανισμούς, τύπου οιονεί θεσμικώς αδήλων παρατηρητηρίων, τα οποία, εν είδει Δαμοκλείου σπάθης, επαπειλούν την επιβολή σιγής δια τον εύσχημο και γλαφυρό τρόπο, ενεργοποιήσεως του Νόμου περί ρατσισμού, εν ολίγοις δηλαδή αντιδημοκρατικά ότι δεν συμβιβάζεται από τα οργανωμένα συμφέροντα του εγχωρίου και εξω-εθνικού εσμού συμφερόντων-κεφαλαίου, διώκεται απηνώς, στιγματίζεται και εξοβελίζεται με περισσή άνεση.

Εις το ίδιο μήκος κύματος, όποιος δεν ευθυγραμμίζεται με τις επιταγές και τα κελεύσματα της εκάστοτε εξουσίας υφίσταται τις συνέπειες όχι των δικαιοδοτικών οργάνων της Συντεταγμένης πολιτείας, αλλά πρακτικές μαφιόζικου παρακράτους (απειλές, ύβρεις, οργανωμένη επίθεση από έμμισθα τάγματα εφόδου, υπό το πρόσχημα του περιώνυμου ιδεολογικού μανδύα, επικίνδυνες βαριές σωματικές βλάβες, απειλές, εκφοβισμούς, εν ψυχρώ δολοφονίες).

Φρονώ, ότι η κατάστασης έχει εκτραχηλιστεί, το δυστύχημα, όμως είναι ότι η Δικαιοσύνη παρεμβαίνει επιλεκτικά και κατά το δοκούν, στην καταστρατήγηση της νομοθεσίας, δημιουργώντας την εδραία πεποίθηση εις την κοινή γνώμη ότι συνιστά θεραπαινίδα της εκάστοτε εξουσίας, μολονότι τούτο δεν ισχύει εις τη πράξη.

Η όζουσα διαφθορά κατακρημνίζει τα καταγέλαστα στιλπνά επιχειρήματα, περί μίας Ευρωπαϊκής σύγχρονης Δημοκρατικής πολιτείας, όπου λειτουργούν εύρυθμα οι θεσμοί και το Κράτος Δικαίου,  καθότι απτώς συνάγεται το ακριβώς αντίθετο : ότι κατισχύουν οργανωμένες φράξιες συμφερόντων, οι οποίες αξιολογούν περιπτωσιολογικά την αξία της ζωής, παρά το γεγονός ότι συνιστά κεκτημένο του Ελληνο-χριστιανικού αλλά και εν γένει του Ευρωπαϊκού πολιτισμού μας, ότι η αξία του ανθρώπου προστατεύεται από το Σύνταγμα καθότι αποτελεί την ύπατη αξία και την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας προς περιφρούρηση δυνάμει του άρθρου 2  του Συντάγματος.

Εν κατακλείδι, αν αναλύσουμε το είδος της βιούμενης δημοκρατίας μας, όταν Υπουργός παραγγέλει στην Εισαγγελία να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση διότι εξ όσων, διάβασα, ενεφανίσθηκαν ιστοσελίδες οι οποίες, αντιτίθενται εις την χρήση της μάσκας κτλ, (αίφνης δηλαδή οι διοικούντες μας αγάπησαν και στέργουν δια την υγείας μας ενώ μας έχουν διαλύσει οικονομικά και δια των πράξεων και παραλείψεων) άρα, η διαφορετική άποψη περιάπτεται του μανδύα περί διασποράς ψευδών ειδήσεων, εν άλλοις λόγοις ποινικοποιείται και διώκεται ποινικά παραπεμπόμενος προς δίκη, ο εκάστοτε αντιφρονών, υπό την απειλή  της ποινής φυλακίσεως προς στέρηση της προσωπικής του ελευθερίας.

Το ερώτημα είναι, διατί δύο μέτρα και δύο σταθμά : ορισμένα εκ των Μ.Μ.Ε λέγουν την αλήθεια κατά την επιταγή του Συντάγματος, παράγουν εκπαιδευτικό έργο, σέβονται την νεότητα κτλ, ή χειραγωγούν κατά περίσταση την κοινή γνώμη, επίσης διατί ή η Τρίτη ισότιμη δικαστική εξουσία σιωπά εκκωφαντικά δια ορισμένα αδικήματα ενώ δια άλλα καθίσταται βασιλικότερη του βασιλέως, εύλογα ερωτήματα, ενός απλού πολίτη-Δικηγόρου, ο οποίος τίθεται εις τον αντίποδα της λογοκρισίας και της αναστολής θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων, εκφάνσεις της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας μας.

Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς

 Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω