Μεσούντος του θέρους, άρχισε δε η έκρηξη των κρουσμάτων του
«φονικού» ιού, με πρώτιστο μέλημα των ειδικών, το τι μέλλει γενέσθαι με τις
Εκκλησίας και δε ενόψει της κορυφώσεως της Μεγάλης Εορτής της Χριστιανοσύνης, η
οποία δε είναι έτερη από το Μικρό Πάσχα, την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Η κατάσταση αυτή καθίσταται ανυπέρβλητη ψυχολογικά, διότι
άπαντες σκληρώς εργαζόμενοι αναμένουμε, ταπεινά την περίοδο αυτή, προκειμένου
να εύρουμε τον εαυτό μας, να δροσίσουμε την ψυχή μας και να αντλήσουμε από την
Υπεργία Θεοτόκο μας, ψυχική ανάταση, αισιοδοξία, χαρά και ελπίδα να συνεχίσουμε
τον ανηλεή και αδυσώπητο αγώνα, εις την σημερινή κοινωνία.
Η αναγγελία ότι δήθεν ενόψει της 15η Αυγούστου,
δεν θα λάβουν χώρα πανηγύρια ή η χυδαία αυτή περιρρέουσα ατμόσφαιρα η οποία
ιταμώς μετεωρίζεται εις βάρος των Χριστιανών μόνον μήνη και δικαιολογημένη αγανάκτηση,
δύναται να δημιουργήσει, διότι αναβιώνουν οι αλγεινοί συνειρμοί με τον εορτασμό
του Πάσχα όπου σύμπασα η Πολιτεία εν συναυτουργία με την Διοικούσα Εκκλησία μας
πειθανάγκασαν ότι ο εν λόγω ιός μεταδίδεται εισέτι και δια των τυμπνοκρουσιών
εξ αυτού του λόγου απηγόρευσαν δρακόντεια το κτύπημα των καμπανών αλλά συγχρόνως και την διανομή
του Αγίου Φωτός, μολονότι υπήρξαν λυσιτελείς προτάσεις και πρόσφοροι τρόποι να
διοχετευτεί το Άγιο φως, προς κάθε σπίτι επιμελεία των Δήμων.
Φρονώ, ότι δεν θα ξαναζήσουμε κατ’ αντιστοιχία μία τέτοια
ιδιαζόντως επαχθή κατάσταση, διότι τούτο θα σημάνει οριστική ρήξη και επίθεση
προς τα όσια και Ιερά της Πατρίδας με την Πολιτεία και δεν γνωρίζω εάν θα το
ανθέξει ο Ελληνικός λαός.
Ωσαύτως, κρίσιμος καθίσταται και ο ρόλος του νύν
Αριεπισκόπου, θα αντιδράσει δυναμικά δια να διεκδικήσει το καθημαγμένο κύρος
της Εκκλησίας, ή θα επιδοθεί σε μία «άσφαιρη» και άνευρη ρητορική, περί των
θρησκευτικών δικαιωμάτων και ό,τι δεν συνέβη και κάτι εάν δεν πάμε εις την
Εκκλησία και εάν δεν μεταλάβουμε και ούτω καθ’ εξής.
Ημείς θεωρώ ότι δέον όπως είμεθα έτοιμοι δια τα πάντα,
καθότι συμβαίνουν ανήκουστα και αντικειμενικά ακατάληπτα πράγματα, την στιγμή
την οποία καταρρέουν όλα γύρω μας, την στιγμή την οποία η Αγία Σοφία βεβηλώνεται
ανιέρως από τον ακατανόμαστο, υπό την εγκληματική ανοχή του σύμπαντος κόσμου
και όλων των Διεθνών οργανισμών, η προδομένη Ελλάς δίδει άδεια για ίδρυση νέου
Τζαμιού εις την παραμεθόριο, ήτοι εις την ευπαθή περιοχή της Θράκης.
Η απαξίωση της ζώσης Ορθοδόξη παράδοσης, της γλώσσας μας,
του πολιτισμού μας, εντός την Ελλάδας σηματοδοτεί ότι οι εχθροί, υπό τον μανδύα
του προβατόσχημου λυκοποιμένα, ευρίσκονται ανυπερθέτως εντός των πυλών, με
αποστολή να διαβρώσουν, ειρηνικά και ανεπαίσχυντα τα δομικά θεμέλια της Πατρίδας
μας.
Ως εκ τούτου, δεδομένης της κρισίμου καταστάσεως, εμείς
απαιτείται να τελούμε εν εγρηγόρσει, ενόψει του 15 Αυγούστου προκειμένου να
προασπίσουμε παντοιοτρόπως (με παν εννοείται θεμιτό και πρόσφορο μέσο) την
πληγμένη αξιοπρέπεια μας.
Καθίσταται προτάκουστο ο ιός να αυξάνεται κατά γεωμετρική
ακρίβεια, ενόψει των Μεγάλων εορτών της Χριστιανοσύνης και να καθίσταται η
επέλαση αυτού, πρόσκομμα, εις την αδιατάρακτο και ελεύθερο, καθώς πρέπει,
εορτασμό της Μητέρας του Κυρίου μας.
Τα ως άνω τα γράφω από δικαιολογημένη αγανάκτηση, διότι
απαιτείται να τελούμε σε επιφυλακή, να είμεθα με τεταμένη προσοχή και αφύπνιση
ούτω ώστε να θωρακίσουμε από τους επίβουλους, εντός της πατρίδας μας, εχθρούς
τουλάχιστον «τα Άγια τοις Αγίοις», ιδίως δηλαδή την πίστη, την γλώσσα και την
Ιστορία μας, προς τιμήν των προγόνων μας, οι οποίοι ματώνουν και δακρύζουν όταν
αντικρίζουν την σοβούσα κατάσταση του παρηκμασμένου νέο-έλληνα, ο οποίος έχει απεμπολήσει κάθε ηθικό έρεισμα
και έχει συνειδητά ακρωτηριαστεί έχοντας εις την πράξη μεταλλαχθεί σε ένα
άθυρμα, ένα καταναλωτικό ον, το οποίο δυστυχώς άγεται και φέρεται εκκωφαντικά
από την εκάστοτε εύλαλη μαριονέτα του ανθρωποβόρου συστήματος.
Με γνώμονα την Σταυρική Θυσία του Αρχηγού μας του Κυρίου
μας, των Αγίων μας και της Υπεραγία Θεοτόκου, ας μνημονεύσουμε και ας
παρακαλέσουμε τους θυσιασθέντες με την ίδια τους της ζωής προγόνους μας η οποία
μας δώρισαν απλοχερώς το ύπατο διακύβευμα της ελευθερίας μας της Αξιοπρέπειας
και της ίδια της ζωής μας εις μία
ευλογημένη πατρίδα, η οποία βάλλεται πανταχόθεν από την Φραγκιά και τους
επείσακτους ανθελληικούς παράγοντες.
Η εξ ουρανού αρωγή καθίσταται διαρκής και δεν θα επιτρέψει
άλλο πόνο εις την πατρίδα μας, ασφαλώς απαιτεί και ιδικό μας αγώνα, όμως ο Θεός έβαλε την υπογραφή του ο τόπος αυτός
να είναι ελεύθερος και θα είναι.
Η αλήθεια κρύβεται εις την πρακτική καθημερινότητα, ο απλός
άνθρωπος ο οποίος έχει βαθιά πίστη μέσα του ακόμη και αγράμματος να είναι,
βιώνει την θεολογία στην πρακτική εφαρμογή του λόγω των Ευαγγελίων και εις την
Ευχαριστία, τούτο ασφαλώς δεν υποτιμά η αναιρεί την διανόηση όμως, όχι εις το
μέτρο όπου καταλύεται το φρόνημα και η γνώση καθίσταται πύρινη σφαίρα διάπλασης
εωσφορικής αλαζονείας.
Εν πάση περιπτώσει, ο Άυγουστος τον οποίο διανύουμε είναι
έναν ιδιαίτατα δυσχερής μήνας, λόγω και του επαπειλουμένου κινδύνου τυχόν
θερμού επεισοδίου από τον αδηφάγο Αντίχριστο Σουλτάνο, ο οποίος καιροφυλακτεί
οποτεδήποτε, να πλήξει την εθνικής μας κυριαρχία, εκμεταλλευόμενος την παντελή
αδράνεια της Ελλάδας, η οποία μη αγαπώντας τον τόπο αυτό, απλώς τον
διαχειρίζεται ως οιονεί διευθύνων σύμβουλος εις ανώνυμη εταιρία, δίχως ψήγμα
συναισθηματισμού και σοβαρής ευθύνης δια την ακεραιότητα της Πατρίδας αυτής.
Ασφαλώς δεν υφίσταται μέτρο συγκρίσεως, μεταξύ της
προηγούμενης κυβερνήσεως και αυτής, με κράτιστο γνώμονα, «δυοίν κακοίν
προκείμενοιν το μη χείρον βέλτιστον», διότι η αλήθεια είναι ότι εάν είχαμε την
προηγούμενη κατάπτυστη κυβέρνηση οι Τούρκοι θα είχαν φθάσει μέχρι την Ακρόπολη
και η νεολαία του Σύριζα θα έκανε διαδηλώσεις υπέρ του Φασισμού των Ελλήνων, οι
οποίοι αντιδρούν εις την απέλαση της Τουρκίας.
Η ιδεολογική σύγχυση, η αλλοτρίωση, η παρακμιακή
αποσύνθεση, η αποπνευματικοποίηση καθίσταται ιδιαζόντως μείζονα, δέον όπως
ληφθούν δραστικά μέτρα εξανάστασης του Γένους μας, τούτο θα γίνει εν κρυπτώ και
παραβύστω εν είδει φιλικής εταιρίας, ο καθείς με τον ιδικό του τρόπο, από το
ιδικό του μετερίζι, θα απεργάζεται σιωπηρά την συλλογική αντίδραση με απώτερο
σκοπό αφενός να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας και αφετέρου να διεκδικήσουμε ότι
έχουμε απολέσει.
Μόνον τοιουοτοτρόπως θα πυροδοτηθεί η άσβεστος πυρίκαυστος
Ελληνο-Χριστιανική φλοξ δια το μέγιστο ζητούμενο το οποίο νοηματοδοτεί και
υποστασιάζει την ζωή μας, η Ελευθερία, η διεκδίκηση μίας ποιοτικής Ελληνικής
ζωής, όπως μας χάραξαν με αυτοθυσία οι προγονοί μας, μόνον ούτως θα αναστηθούμε
και θα ευτυχήσουμε.
Εις τον Γολγοθά τούτο, δεν θα πρέπει να ορρωδούμε έναντι
ουδενός, να μην καμφθόμεθα, καθότι απαιτεί διαρκή και αδιάλειπτο αγώνα, δια να
επιτύχουμε, συν Θεώ, και εις βάθος του Χρόνου τον Ιερό στόχο μας.
Οι μηχανισμοί του συστήματος θα επιδιώξουν να μας διώξουν,
να μας λοιδορήσουν, να μας συκοφαντήσουν, όμως δεν θα πρέπει να υπαναχωρήσουμε
από τον Ιερό σκοπό, ημείς ως οιονεί Ιερός Λόχος, αποτίουμε φόρο τιμής, εις τους
αγωνιστές μας δια την Πίστου του Χριστού την Αγία και της Πατρίδας την
Ελευθερία, ως εκ τούτου με απαρασάλευτη πηγή εμπνεύσεως τα πραγματικά γεγονότα
της Ιστορίας μας, ημείς ως θεματοφύλακες της παράδοσης και επιγενόμενοι,
υπηρέτες του έθνους και στρατιώτες του Θεού
μας, ο καθείς αθόρυβα θα εργάζεται, καθοιονδήποτε πρόσφορο τρόπο προς
την εποικοδομητική κατεύθυνση να διασώσουμε το έθνος μας.
Υπάρχει ελπίς, το αγωνιστικό πνεύμα, παραμένει ζωντανό και
ο Θεός μας αναμένει αρκεί να αφουγκραστούμε την βούλησή του και να ξεκινήσουμε
την κατάλληλη χρονική συγκυρία, παρά τις όσες δυσκολίες, αντιφάσεις, και
κωλύματα των κοσμοεξουσιαστών, ημείς αντιδρούμε σύννομα και αγωνιζόμαστε άχρι
εσχάτων, έχουμε σήμερον μεταξύ άλλων όπως έχω αναφέρει ισχυρά παραδείγματα
αντίστασης, όπως ο πρώην Μητροπολίτης Καλαβρύτων, ο Σεβασμιότατος Αμβρόσιος ο
οποίος φυλάττει Θερμοπύλες, ο Πρωτοπρεσβύτερος πατέρας Ιωάννης Διώτης, ο οποίος
αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθος της παντοειδούς αντίστασης, κυματοθραύστης της
βιούμενης αδικίας εις την κοινωνία, και άλλοι πολλοί, ως κατακλείδα, θέτω έναν
στοίχο από το εξαίρετο ποίημα του πολυγραφότατου κ. Μιχάλη Καρελά, (πρώην
Ληξίαρχου και αρθρογράφου εις την ελεύθερη ώρα) από το βιβλίο του Πολιτικές
σκέψεις, με τίτλο «ο τελευταίος Έλληνας» :
«Τώρα δε που οι εποχές αλλάζουνε και οι μέρες τελειώνουν
Και τσακάλια και οι ύαινες από παντού σε ζώνουν,
Στάσου και συ ατρόμητος εις το υπέρτατο χρέος,
Γιατί παιδί μου είσαι Έλληνας, ίσως ο τελευταίος..»
Χαράλαμπος Β.
Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
6944-938836
www.katsivardas-dimitriadou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου