Γράφει ὁ ἀγαπητός ἀδελφός Νικόλαος πρός τούς ἀποτειχισμένους:
«ΜΗ προβάλετε παραπλανητικώς το ψευδέστατο και ατυχέστατο επιχείρημα ότι «οι Άγιοι
Πατέρες διατήρησαν μία κατ΄ οικονομίαν εκκλησιαστική κοινωνία με τον Άρειο,
πριν αυτός καταδικαστεί…»
Γενικῶς, εἰς ὁλόκληρον τό ἄρθρον του, ὁ ἀδελφός Νικόλαος συγχέει τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ μή κεκριμένους αἱρετικούς (Βαρθολομαῖον κ.ἄ.) μέ τήν «ἐγκυρότητα» τῶν μυστηρίων πού αὐτοί ἐπιτελοῦν. Πρόκειται γιά δύο διαφορετικά πράγματα, τά ὁποῖα δέν πρέπει νά συγχέωνται. Ἐξ ὅσων γνωρίζω, οὐδείς ἐκ τῶν ἀποτειχισμένων δέχεται τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ τούς φανερά αἱρετικούς Οἰκουμενιστάς, ἄν καί εἶναι γνωστόν ὅτι αὐτοί οὐδέποτε ἔχουν καταδικασθῆ συνοδικῶς καί οὐδέποτε ἔχουν καθαιρεθῆ. Ὅσον ἀφορᾶ τήν «ἐγκυρότητα» τῶν μυστηρίων πού αὐτοί ἐπιτελοῦν, ὡστόσον, πολλοί ἐκ τῶν ἀποτειχισμένων (ἐν οἷς καί ὁ ὑποφαινόμενος), ἀκολουθοῦντες τήν διδασκαλίαν τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου τοῦ Καζάν, τοῦ Ἁγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου κ.ἄ., δεχόμεθα ὅτι τά ἐν λόγῳ μυστήρια εἶναι σωστικά γιά τούς ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντας πιστούς, ἀλλ' ἀποβαίνουν πρός κατάκρισιν γιά τούς ἐν γνώσει κοινωνοῦντας μέ τούς αἱρετικούς. Ἡ διάκρισις μεταξύ τῶν «ἐν ἀγνοίᾳ» καί τῶν «ἐν γνώσει» διατελούντων γίνεται εἰς τό ἱερόν Εὐαγγέλιον, τό ὁποῖον μᾶς διαβεβαιοῖ ὅτι οἱ μέν δαρήσονται ὀλίγας, οἱ δέ δαρήσονται πολλάς, ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ σπεύδοντες πρός Θείαν Κοινωνίαν χωρίς μετάνοιαν καί χωρίς ἐξομολόγησιν. Τήν αὐτήν διάκρισιν βλέπομεν καί εἰς τό γνωστόν: «τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς ὑβρίζουσι καί ἀτιμάζουσι τάς σεπτάς Εἰκόνας, Ἀνάθεμα γ´» (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιον, Ἐκδ. Φῶς, σελ. 161). Συνεπῶς, ἡ «ἐγκυρότης» τῶν μυστηρίων ἐντός τῆς μή κεκριμένης εἰσέτι αἱρέσεως ἰσχύει μόνον διά τούς ἔχοντας ἄγνοιαν, εἴτε ἐπειδή εἶναι παιδία ἤ ἄτομα μή δυνάμενα ν' ἀντιληφθοῦν τί συμβαίνει σήμερα στήν Ἐκκλησίαν, εἴτε ἐπειδή δέν ἔτυχε νά πληροφορηθοῦν γιά τήν αἵρεσιν καί πιστεύουν βαθειά ὅτι εὑρίσκονται εἰς Ὀρθόδοξον ἔδαφος. Αὐτά τά ἄτομα λαμβάνουν εὐλογίαν, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ μή γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται ὀλίγας». Ὁ Θεός οὐ πάντας χειροτονεῖ, ἀλλά διά πάντων ἐνεργεῖ, λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Οἱ ἴδιοι οἱ κληρικοί πού ἐν γνώσει των κοινωνοῦν μέ τήν αἵρεσιν κολάζονται! Ἐπειδή, ὅμως, δέν ἔχουν εἰσέτι καθαιρεθῇ, τά μυστήρια πού ἐπιτελοῦν εἶναι ὑποστατικά καί σωστικά γιά τούς ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντας, ἀλλά μή κανονικά, λόγῳ τῆς αἱρέσεως. Ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης εἰς τήν ὑποσημείωσιν 2 τοῦ 3ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος γράφει:
«Πρέπει νά ἠξεύρωμεν, ὅτι τά ἐπιτίμια ὁποῦ διορίζουν οἱ Κανόνες, ἤγουν τό, καθαιρείσθω, τό, ἀφοριζέσθω, καί τό, ἀνάθεμα ἔστω. Αὐτά, κατά τήν γραμματικήν τέχνην, εἶναι γ.' προσώπου προστακτικοῦ, μή παρόντος. Εἰς τό ὁποῖον διά νά μεταδοθῇ ἡ προσταγή αὐτή, ἐξ ἀνάγκης χρειάζεται νά ᾖναι β᾿. πρόσωπον παρόν. Τό ἐξηγῶ καλλιώτερα. Οἱ κανόνες προστάζουσι τήν σύνοδον τῶν ζώντων Ἐπισκόπων, νά καθαίρουν τούς ἱερεῖς, ἤ νά ἀφορίζουν, ἤ νά ἀναθεματίζουν τούς λαϊκούς, ὁποῦ παραβαίνουν τούς κανόνας. Ὅμως, ἄν ἡ σύνοδος δέν ἐνεργήσῃ ἐμπράκτως τήν καθαίρεσιν τῶν ἱερέων, ἤ τόν ἀφορισμόν, ἤ ἀναθεματισμόν τῶν λαϊκῶν, οἱ ἱερεῖς αὐτοί καί οἱ λαϊκοί οὔτε καθῃρημένοι εἶναι ἐνεργείᾳ, οὔτε ἀφωρισμένοι ἤ ἀναθεματισμένοι. Ὑπόδικοι ὅμως, ἐδῶ μέν εἰς τήν καθαίρεσιν καί ἀφορισμόν ἤ ἀναθεματισμόν, ἐκεῖ δέ εἰς τήν θείαν δίκην».
--------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε... 16 Ιουλίου 2020 - 7:36 π.μ.
«... Αὐτά τά ἄτομα λαμβάνουν εὐλογίαν, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ μή γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται ὀλίγας».
Κυπριανός Χ
Γιά τήν ανωτέρω ευαγγελική ρήση Βλέπε στό τέλος
Νομίζω ότι ο ανωτέρω ευαγγελικός στίχος εξηγείται (ΚΑΙ) διά τού « 14 ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος» (Ρμ. β΄),η δέ συνέχεια (στίχος : 15 οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων), αφορά κυρίως στούς εθνικούς, οι οποίοι κατά κάποιον τρόπο βρίσκονταν κάτω από έναν νόμο άσχετο από τόν «σκιώδη» Νόμο τής Π. Διαθήκης καί, οπωσδήποτε, είχε στοιχεία αρετής : ευσεβείας, δικαιοσύνης, φιλανθρωπίας, καλών έργων κλπ. Όχι όμως τής κατά Θεόν-Χριστόν αληθείας.
Τό Υπόμνημα τής Ρμ. β΄, γιά τούς αναφερόμένους στίχους 14 καί 15, είναι αρκούντως υποβοηθητικό. Δέν υπομνηματίζεται όμως τό Λκ. ιβ΄.
Βεβαίως, η ευαγγελική ρήση « 48 ὁ δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας. παντὶ δὲ ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ ζητηθήσεται παρ᾿ αὐτοῦ, καὶ ᾧ παρέθεντο πολύ, περισσότερον αἰτήσουσιν αὐτόν.» (Λκ. ιβ΄) δέν μπορεί νά χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα από ορθόδοξα - ή καί Ορθόδοξα - βαπτισμένο. Ο μή γνούς είναι ο εσκεμμένα μή γνούς. Αξιοπρόσεκτο δέ, ότι γιά τόν 48 στίχο υπάρχουν μόνο δύο παραπομπές στό Υπόμνημα : α)1Τμ. α΄ 13 καί β)Μτ. κε΄ 15-30.
Απαραίτητα συμπληρώνω, δέν κάνω θεολογία, τήν γνώμη μου γράφω.
---------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
ΚΧ: «Ο μή γνούς είναι ο εσκεμμένα μή γνούς».
Ἀγαπητέ μου Κυπριανέ, ἐπειδή ἐβίωσα προσωπικῶς τήν μετάβασίν μου ἀπό τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στήν Ὀρθοδοξίαν, ὅταν ἤμην 42 ἐτῶν, διότι πρίν δέν εἶχα τήν παραμικράν ἰδέαν τοῦ τί συνέβαινε στήν Ἐκκλησίαν, ὑποθέτω ὅτι πολλοί εὑρίσκονται εἰς τήν ἰδίαν θέσιν, καί δή ἄνθρωποι πού δέν δύνανται νά ἀναγιγνώσκουν τίς Γραφές καί τούς Πατέρες διά πολλούς καί διαφόρους λόγους. Ἑπομένως, τό «ἐσκεμμένα» δέν ἰσχύει. Ἐπίσης, τό «status quo» παίζει πολύ σημαντικόν ρόλον. Τό πλέον πρόσφατον παράδειγμα πού ἀποδεικνύει τήν ὀρθότητα αὐτῆς τῆς ἀπόψεως εἶναι ὅτι ἐλάχιστοι ἀπετοιχίσθησαν ἀπό τούς «ΓΟΧ» τοῦ κ. Καλλινίκου, παρά τό γεγονός ὅτι οἱ τελευταῖοι, μέ τήν ὑπαγωγήν των εἰς τόν ν. 4301/2014, ἔχουν πέσει σέ πέντε (5) αἱρέσεις, πού εἶναι χειρότερες καί ἀπό αὐτόν τοῦτον τόν Οἰκουμενισμόν!
----------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
«Β τ δ»: «Αφού και οι δύο(αυτοί που γνωρίζουν και αυτοί που δεν γνωρίζουν)πάνε στην κόλαση...»
Εἶπα ὅτι δέν θ' ἀσχοληθῶ μαζί σου, ὦ Βασιλεῦ τῆς Διαστροφῆς («Β τ δ»), ἀλλά δέν ἀντέχω νά βλέπω τήν Διαστροφήν νά ἐπιπλέῃ. Ἐγώ ἐπεκαλέσθην τό ὡς ἄνω Εὐαγγελικόν χωρίον, προκειμένου νά ἰσχυρισθῶ ὅτι οἱ ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντες πού δέν ἀποτειχίζονται «δαρήσονται ὀλίγας», πού σημαίνει ὅτι δέν θά κολασθοῦν αἰωνίως. Ἐσύ μοῦ ἀποδίδεις τό ἀκριβῶς ἀντίθετον, ὅτι δηλαδή δῆθεν ἔγραψα ὅτι καί αὐτοί κολάζονται! Εἶσαι ὄντως «Β τ δ»! Δέν πρόκειται νά διαβάσω ἄλλο σχόλιόν σου. Ὅ,τι καί νά γράψῃς! Τέλος.
Γενικῶς, εἰς ὁλόκληρον τό ἄρθρον του, ὁ ἀδελφός Νικόλαος συγχέει τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ μή κεκριμένους αἱρετικούς (Βαρθολομαῖον κ.ἄ.) μέ τήν «ἐγκυρότητα» τῶν μυστηρίων πού αὐτοί ἐπιτελοῦν. Πρόκειται γιά δύο διαφορετικά πράγματα, τά ὁποῖα δέν πρέπει νά συγχέωνται. Ἐξ ὅσων γνωρίζω, οὐδείς ἐκ τῶν ἀποτειχισμένων δέχεται τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ τούς φανερά αἱρετικούς Οἰκουμενιστάς, ἄν καί εἶναι γνωστόν ὅτι αὐτοί οὐδέποτε ἔχουν καταδικασθῆ συνοδικῶς καί οὐδέποτε ἔχουν καθαιρεθῆ. Ὅσον ἀφορᾶ τήν «ἐγκυρότητα» τῶν μυστηρίων πού αὐτοί ἐπιτελοῦν, ὡστόσον, πολλοί ἐκ τῶν ἀποτειχισμένων (ἐν οἷς καί ὁ ὑποφαινόμενος), ἀκολουθοῦντες τήν διδασκαλίαν τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου τοῦ Καζάν, τοῦ Ἁγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου κ.ἄ., δεχόμεθα ὅτι τά ἐν λόγῳ μυστήρια εἶναι σωστικά γιά τούς ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντας πιστούς, ἀλλ' ἀποβαίνουν πρός κατάκρισιν γιά τούς ἐν γνώσει κοινωνοῦντας μέ τούς αἱρετικούς. Ἡ διάκρισις μεταξύ τῶν «ἐν ἀγνοίᾳ» καί τῶν «ἐν γνώσει» διατελούντων γίνεται εἰς τό ἱερόν Εὐαγγέλιον, τό ὁποῖον μᾶς διαβεβαιοῖ ὅτι οἱ μέν δαρήσονται ὀλίγας, οἱ δέ δαρήσονται πολλάς, ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ σπεύδοντες πρός Θείαν Κοινωνίαν χωρίς μετάνοιαν καί χωρίς ἐξομολόγησιν. Τήν αὐτήν διάκρισιν βλέπομεν καί εἰς τό γνωστόν: «τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς ὑβρίζουσι καί ἀτιμάζουσι τάς σεπτάς Εἰκόνας, Ἀνάθεμα γ´» (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιον, Ἐκδ. Φῶς, σελ. 161). Συνεπῶς, ἡ «ἐγκυρότης» τῶν μυστηρίων ἐντός τῆς μή κεκριμένης εἰσέτι αἱρέσεως ἰσχύει μόνον διά τούς ἔχοντας ἄγνοιαν, εἴτε ἐπειδή εἶναι παιδία ἤ ἄτομα μή δυνάμενα ν' ἀντιληφθοῦν τί συμβαίνει σήμερα στήν Ἐκκλησίαν, εἴτε ἐπειδή δέν ἔτυχε νά πληροφορηθοῦν γιά τήν αἵρεσιν καί πιστεύουν βαθειά ὅτι εὑρίσκονται εἰς Ὀρθόδοξον ἔδαφος. Αὐτά τά ἄτομα λαμβάνουν εὐλογίαν, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ μή γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται ὀλίγας». Ὁ Θεός οὐ πάντας χειροτονεῖ, ἀλλά διά πάντων ἐνεργεῖ, λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Οἱ ἴδιοι οἱ κληρικοί πού ἐν γνώσει των κοινωνοῦν μέ τήν αἵρεσιν κολάζονται! Ἐπειδή, ὅμως, δέν ἔχουν εἰσέτι καθαιρεθῇ, τά μυστήρια πού ἐπιτελοῦν εἶναι ὑποστατικά καί σωστικά γιά τούς ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντας, ἀλλά μή κανονικά, λόγῳ τῆς αἱρέσεως. Ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης εἰς τήν ὑποσημείωσιν 2 τοῦ 3ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος γράφει:
«Πρέπει νά ἠξεύρωμεν, ὅτι τά ἐπιτίμια ὁποῦ διορίζουν οἱ Κανόνες, ἤγουν τό, καθαιρείσθω, τό, ἀφοριζέσθω, καί τό, ἀνάθεμα ἔστω. Αὐτά, κατά τήν γραμματικήν τέχνην, εἶναι γ.' προσώπου προστακτικοῦ, μή παρόντος. Εἰς τό ὁποῖον διά νά μεταδοθῇ ἡ προσταγή αὐτή, ἐξ ἀνάγκης χρειάζεται νά ᾖναι β᾿. πρόσωπον παρόν. Τό ἐξηγῶ καλλιώτερα. Οἱ κανόνες προστάζουσι τήν σύνοδον τῶν ζώντων Ἐπισκόπων, νά καθαίρουν τούς ἱερεῖς, ἤ νά ἀφορίζουν, ἤ νά ἀναθεματίζουν τούς λαϊκούς, ὁποῦ παραβαίνουν τούς κανόνας. Ὅμως, ἄν ἡ σύνοδος δέν ἐνεργήσῃ ἐμπράκτως τήν καθαίρεσιν τῶν ἱερέων, ἤ τόν ἀφορισμόν, ἤ ἀναθεματισμόν τῶν λαϊκῶν, οἱ ἱερεῖς αὐτοί καί οἱ λαϊκοί οὔτε καθῃρημένοι εἶναι ἐνεργείᾳ, οὔτε ἀφωρισμένοι ἤ ἀναθεματισμένοι. Ὑπόδικοι ὅμως, ἐδῶ μέν εἰς τήν καθαίρεσιν καί ἀφορισμόν ἤ ἀναθεματισμόν, ἐκεῖ δέ εἰς τήν θείαν δίκην».
--------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε... 16 Ιουλίου 2020 - 7:36 π.μ.
Κυπριανός Χ
Γιά τήν ανωτέρω ευαγγελική ρήση Βλέπε στό τέλος
Νομίζω ότι ο ανωτέρω ευαγγελικός στίχος εξηγείται (ΚΑΙ) διά τού « 14 ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος» (Ρμ. β΄),η δέ συνέχεια (στίχος : 15 οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων), αφορά κυρίως στούς εθνικούς, οι οποίοι κατά κάποιον τρόπο βρίσκονταν κάτω από έναν νόμο άσχετο από τόν «σκιώδη» Νόμο τής Π. Διαθήκης καί, οπωσδήποτε, είχε στοιχεία αρετής : ευσεβείας, δικαιοσύνης, φιλανθρωπίας, καλών έργων κλπ. Όχι όμως τής κατά Θεόν-Χριστόν αληθείας.
Τό Υπόμνημα τής Ρμ. β΄, γιά τούς αναφερόμένους στίχους 14 καί 15, είναι αρκούντως υποβοηθητικό. Δέν υπομνηματίζεται όμως τό Λκ. ιβ΄.
Βεβαίως, η ευαγγελική ρήση « 48 ὁ δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας. παντὶ δὲ ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ ζητηθήσεται παρ᾿ αὐτοῦ, καὶ ᾧ παρέθεντο πολύ, περισσότερον αἰτήσουσιν αὐτόν.» (Λκ. ιβ΄) δέν μπορεί νά χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα από ορθόδοξα - ή καί Ορθόδοξα - βαπτισμένο. Ο μή γνούς είναι ο εσκεμμένα μή γνούς. Αξιοπρόσεκτο δέ, ότι γιά τόν 48 στίχο υπάρχουν μόνο δύο παραπομπές στό Υπόμνημα : α)1Τμ. α΄ 13 καί β)Μτ. κε΄ 15-30.
Απαραίτητα συμπληρώνω, δέν κάνω θεολογία, τήν γνώμη μου γράφω.
---------------------------
Ἀγαπητέ μου Κυπριανέ, ἐπειδή ἐβίωσα προσωπικῶς τήν μετάβασίν μου ἀπό τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στήν Ὀρθοδοξίαν, ὅταν ἤμην 42 ἐτῶν, διότι πρίν δέν εἶχα τήν παραμικράν ἰδέαν τοῦ τί συνέβαινε στήν Ἐκκλησίαν, ὑποθέτω ὅτι πολλοί εὑρίσκονται εἰς τήν ἰδίαν θέσιν, καί δή ἄνθρωποι πού δέν δύνανται νά ἀναγιγνώσκουν τίς Γραφές καί τούς Πατέρες διά πολλούς καί διαφόρους λόγους. Ἑπομένως, τό «ἐσκεμμένα» δέν ἰσχύει. Ἐπίσης, τό «status quo» παίζει πολύ σημαντικόν ρόλον. Τό πλέον πρόσφατον παράδειγμα πού ἀποδεικνύει τήν ὀρθότητα αὐτῆς τῆς ἀπόψεως εἶναι ὅτι ἐλάχιστοι ἀπετοιχίσθησαν ἀπό τούς «ΓΟΧ» τοῦ κ. Καλλινίκου, παρά τό γεγονός ὅτι οἱ τελευταῖοι, μέ τήν ὑπαγωγήν των εἰς τόν ν. 4301/2014, ἔχουν πέσει σέ πέντε (5) αἱρέσεις, πού εἶναι χειρότερες καί ἀπό αὐτόν τοῦτον τόν Οἰκουμενισμόν!
----------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Εἶπα ὅτι δέν θ' ἀσχοληθῶ μαζί σου, ὦ Βασιλεῦ τῆς Διαστροφῆς («Β τ δ»), ἀλλά δέν ἀντέχω νά βλέπω τήν Διαστροφήν νά ἐπιπλέῃ. Ἐγώ ἐπεκαλέσθην τό ὡς ἄνω Εὐαγγελικόν χωρίον, προκειμένου νά ἰσχυρισθῶ ὅτι οἱ ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντες πού δέν ἀποτειχίζονται «δαρήσονται ὀλίγας», πού σημαίνει ὅτι δέν θά κολασθοῦν αἰωνίως. Ἐσύ μοῦ ἀποδίδεις τό ἀκριβῶς ἀντίθετον, ὅτι δηλαδή δῆθεν ἔγραψα ὅτι καί αὐτοί κολάζονται! Εἶσαι ὄντως «Β τ δ»! Δέν πρόκειται νά διαβάσω ἄλλο σχόλιόν σου. Ὅ,τι καί νά γράψῃς! Τέλος.
7 σχόλια:
ΚΧ: «Ο μή γνούς είναι ο εσκεμμένα μή γνούς».
Ἀγαπητέ μου Κυπριανέ, ἐπειδή ἐβίωσα προσωπικῶς τήν μετάβασίν μου ἀπό τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στήν Ὀρθοδοξίαν, ὅταν ἤμην 42 ἐτῶν, διότι πρίν δέν εἶχα τήν παραμικράν ἰδέαν τοῦ τί συνέβαινε στήν Ἐκκλησίαν, ὑποθέτω ὅτι πολλοί εὑρίσκονται εἰς τήν ἰδίαν θέσιν, καί δή ἄνθρωποι πού δέν δύνανται νά ἀναγιγνώσκουν τίς Γραφές καί τούς Πατέρες διά πολλούς καί διαφόρους λόγους. Ἑπομένως, τό «ἐσκεμμένα» δέν ἰσχύει. Ἐπίσης, τό «status quo» παίζει πολύ σημαντικόν ρόλον. Τό πλέον πρόσφατον παράδειγμα πού ἀποδεικνύει τήν ὀρθότητα αὐτῆς τῆς ἀπόψεως εἶναι ὅτι ἐλάχιστοι ἀπετοιχίσθησαν ἀπό τούς «ΓΟΧ» τοῦ κ. Καλλινίκου, παρά τό γεγονός ὅτι οἱ τελευταῖοι, μέ τήν ὑπαγωγήν των εἰς τόν ν. 4301/2014, ἔχουν πέσει σέ πέντε (5) αἱρέσεις, πού εἶναι χειρότερες καί ἀπό αὐτόν τοῦτον τόν Οἰκουμενισμόν!
"... ποιήσας δέ άξια πληγών!!!
Για άλλη μια φορά οι γνήσιοι ορθόδοξοι διαστρέφουν το Ευαγγέλιο(αφερώντας το" ποιήσας δέ άξια πληγών") και έχουν στα κεφάλια τους το ανάθεμα του Απ. Παύλου!
Αν διαβάσουν οι αναγνώστες το ιβ' κεφάλαιο του Λούκα, εύκολα θα καταλάβουν την πλάνη του κ. Χατζηνικολάου.Ουτε Θεολογία χρειάζεται αλλά ούτε και πολύ μυαλό,το μόνο που πρέπει να γνωρίζει κάποιος για να καταλάβει(το ιβ' κεφάλαιο),είναι η ελληνική γλώσσα.
Δηλαδή,αυτός που θα κάνει αμαρτίες χωρίς να γνωρίζει το θέλημα του Θεού,πηγαίνει στην κόλαση,όχι όμως στο βάθος της κολάσεως.Στο βάθος θα πάνε αυτοί που γνωρίζουν το θέλημα του Θεού και δεν το κάνουν.
Λίγη ευγένεια και χριστιανική αγάπη νομίζω δεν βλάπτει...
Λοιπόν διαβάζω το ιβ κεφάλαιο του Λουκά, και δεν καταλαβαίνω την πλάνη του αδελφού μας Δημητρίου. Μήπως εσύ έχεις λάθος ή ο εκδότης της Αγίας Γραφής που διαβάζω το εδάφιο που αναφέρεις;
Λουκ. ιβ:39 τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ.
Για να καταλάβεις την πλάνη του, εδελφέ,πρέπει να διαβάσεις τον στίχο 48 αυτού του κεφαλαίου ΚΑΙ ΟΧΙ τον στίχο 39(κεφ.ιβ',στιχ.48).
Δεν γνωρίζω αν τούτη την πλάνη την έμαθε από τον Μ.Θεοδ.Μαύρο ή την διάβασε σε κείμενο του Χ. Καβουρίδη!
Όταν ένας άνθρωπος διαστρέφει το Ευαγγέλιο,κ.Αργυρακόπουλε,και κάποιος τον επαναφέρει στην αλήθεια του Ευαγγελίου,κερδίζουν και οι δύο.Ο μεν πρώτος γλυτώνει την κόλαση,ο δέ δεύτερος διαγράφει αμαρτίες.Άρα,από Χριστιανική αγάπη έγραψα το σχόλιο.Όσο για την ευγένεια,κ.Κωσταντίνε,θα πρέπει να διαβάσεις πόσο "αγενείς" ήταν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας στους διαλόγους που έκαναν με τους αιρετικούς.
Ἁπλῶς ὑπενθυμίζω εἰς τούς καλοπροαιρέτους ἀναγνῶστας ὅτι ὁ σχολιαστής «Β τ λ» (συντομογραφίοα τοῦ ... σεμνοῦ ψευδωνύμου «Βασιλεύς τοῦ λόγου», ὅπως ἔχει ἐξηγήσει ὁ ἴδιος, ἔχει ἐπανειλημμένως ἐξευτελισθῆ μέ τίς διαστροφές πού ἔχει γράψει εἰς τό παρόν ἱστολόγιον καί τρέφει ἄσβεστον μῖσος κατά τοῦ ὑποφαινομένου! Βρῆκε, λοιπόν, τώρα νά πῇ ὅτι τάχα «ἀφαιρῶ» χωρία ἀπό τό ἱερόν Εὐαγγέλιον καί ὅτι δῆθεν διαστρέφω αὐτά πού ἀναφέρω, μέ στόχον δῆθεν κάποιον βρωμερόν σκοπόν πού μοῦ ἔχουν διδάξει ὁ Ἅγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος καί ὁ ἐκλεκτός θεολόγος καί ἄνθρωπος π. Θεοδώρητος. Δέν ἀξίζει πλέον ν' ἀσχοληθῶ σοβαρῶς μέ τόν ἐν λόγῳ «Βασιλέα τῆς Διαστροφῆς» (ἐν συντομίᾳ «Β τ δ»), ὅπως τόν ἐχαρακτήρισα πρό ὀλίγων μηνῶν, καθότι τόν στό ὁποῖον «ἀριστεύει» εἶναι ἡ ψευδολογία καί ἡ Διαστροφή τῆς Ἀληθείας. Ἀπό τό ἱερόν Εὐαγγέλιον ἀντιγράφουμε μόνον ὅ,τι χρειαζόμεθα διά τήν ὑποστήριξιν τῶν γραφομένων, καί θά ἤμεθα κατακριτέοι μόνον ἄν αὐτά πού ἀντιγράφουμε ὁδηγοῦν σέ διαφορετικόν νόημα ἀπό ἐκεῖνο πού θά ἔβγαινε ἄν προσθέταμε καί τά ἄλλα συναφῆ χωρία. Ἐδῶ δέν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ἑπομένως πρόκειται διά μίαν ἀκόμη ἐκδήλωσιν τοῦ μίσους τοῦ «Β τ δ» ἐναντίον μου.
«Β τ δ»: «Αφού και οι δύο(αυτοί που γνωρίζουν και αυτοί που δεν γνωρίζουν)πάνε στην κόλαση...»
Εἶπα ὅτι δέν θ' ἀσχοληθῶ μαζί σου, ὦ Βασιλεῦ τῆς Διαστροφῆς («Β τ δ»), ἀλλά δέν ἀντέχω νά βλέπω τήν Διαστροφήν νά ἐπιπλέῃ. Ἐγώ ἐπεκαλέσθην τό ὡς ἄνω Εὐαγγελικόν χωρίον, προκειμένου νά ἰσχυρισθῶ ὅτι οἱ ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντες πού δέν ἀποτειχίζονται «δαρήσονται ὀλίγας», πούσημαίνει ὅτι δέν θά κολασθοῦν αἰωνίως. Ἐσύ μοῦ ἀποδίδεις τό ἀκριβῶς ἀντίθετον, ὅτι δηλαδή δῆθεν ἔγραψα ὅτι καί αὐτοί κολάζονται! Εἶσαι ὄντως «Β τ δ»! Δέν πρόκειται νά διαβάσω ἄλλο σχόλιόν σου. Ὅ,τι καί νά γράψῃς! Τέλος.
«Β τ δ»: «Μας λες ότι υπάρχει και κόλαση που δεν εινσι αιώνια(Ωριγεννηστική πλάνη)».
Τελικῶς, δέν μπορεῖς νά ζήσῃς οὔτε λεπτόν χωρίς νά ψευδολογῇς καί νά διαστρέφῃς τά λόγια τῶν ἄλλων; Γιά δεῖξε μου, ὦ Ψεῦστα, ποῦ ἔγραψα γιά «προσωρινήν κόλασιν»! Τό ὅτι «δέν θά κολασθοῦν αἰωνίως» σημαίνει ὅτι ὑπάρχει προσωρινή κόλασις, ὦ Διαστροφεῦ τῶν πάντων; Δέν σοῦ ἐπιτρέπει ἡ κακή σου προαίρεσις νά σκεφθῇς (ἤ νά μ' ἐρωτήσῃς, τέλος πάντων, ὅπως θά ἔκαμνε ὁ κάθε καλόπιστος ἄνθρωπος) ὅτι μπορεῖ νά ἐννοῶ ὅτι ὁ ἐν ἁγνοίᾳ μή ποιήσας νά παιδευθῇ εἰς τήν παροῦσαν ζωήν ἤ νά ἐννοῶ ὅτι εἶναι πιθανόν νά ὑπάρχουν διαβαθμίσεις εἰς τόν Παράδεισον; Ἀφήνεις τήν κακίαν σου νά σέ ὁδηγῇ ἀπό πτῶσιν εἰς πτῶσιν καί ἀπό αἵρεσιν εἰς αἵρεσιν! Τέλος, τέλος!
Δημοσίευση σχολίου