Εἶναι «μία τάξις παγκοσμίως» ἄλλοι νά ἑορτάζουν Χριστούγεννα καί νά τρώγουν κρέας καί ταυτοχρόνως ἄλλοι νά ἑορτάζουν τόν Ἅγιον Σπυρίδωνα καί νά νηστεύουν; --- Γράφει ο κ. Δημήτριος Χατζηνικολάου, Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

56ος Κανών τῆς ΣΤ': «Ἔδοξε τοίνυν καί τοῦτο, ὥστε τήν κατά πᾶσαν τήν οἰκουμένην τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίαν, μιᾷ κατακολουθοῦσαν τάξει, τήν νηστείαν ἐπιτελεῖν».

Γιά ὅσους γνωρίζουν τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, ἡ παρενθετική πρότασις «μιᾷ κατακολουθοῦσαν τάξει», ἡ ὁποία τίθεται ἐντός κομμάτων, ἀνάγει τό ἐπί μέρους ἐξεταζόμενον θέμα (κατάλυσις ὠῶν καί τυροῦ κατά τά Σάββατα καί τίς Κυριακές τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς) εἰς τήν γενικήν ἀρχήν, ὅτι ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἀνά τήν Οἰκουμένην πρέπει νά φρονοῦν καί νά κάμνουν τό αὐτό καί νά μήν ὑπάρχουν διχοστασίες, ἀλλά ὁμόνοια καί ἀγάπη. Αὐτό τονίζουν καί οἱ ἑρμηνευταί τοῦ Κανόνος Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης καί Βαλσαμών:
-----------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 27 Δεκεμβρίου 2019 - 8:07 μ.μ.

«ο Ανδρούτσος δίδαξε παπική θολολογία,αλλά εδώ δεν γράφει κάτι λάθος.Απλά γράφει ότι η εκκλησιαστική κοινωνία δηλώνει ενότητα πίστεως.Ή δεν γνωρίζει να διαβάζει Ελληνικά ο Δ.Χ ,ή δεν καταλαβαίνει αυτά που διαβάζει.Αυτό το επιχείρημα που προβάλλει ο Δ.Χ.,γυρίζει σαν μπούμεραγκ στο κεφάλι του.Γιατί;Γιατί οι Γ.Ο.Χ διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία με τις ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ τοπικές Εκκλησίες,δηλαδή την ενότητα την εορτολογική!»

Ὥστε, λοιπόν, ἡ φράσις τοῦ Χ. Ἀνδρούτσου: «καθόσον δ' ἐν γένει ἡ λατρεία εἶναι ἡ ἔκφρασις ἅμα καί ἡ βεβαίωσις τῆς πίστεως, εἶνε προφανές ὅτι καί ἡ τήρησις τῆς αὐτῆς λατρείας, ἐφ' ὅσον αὕτη στηρίζεται ἐπί δογματικῶν βάσεων, εἶναι ἕτερον γνώρισμα ἅμα καί στοιχεῖον τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως» σημαίνει ὅτι «η εκκλησιαστική κοινωνία δηλώνει ενότητα πίστεως»; Ἄφησε, ἐπιτέλους, καί κάτι πού νά μήν τό διαστρεβλώσῃς! Τό δέ φοβερώτερον εἶναι ὅτι κατηγορεῖς τούς Ὀρθοδόξους τοῦ 1924 ἐπειδή εἶπαν ΟΧΙ εἰς τό πρῶτον βῆμα διά τήν «ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν», τοὐτέστιν εἶπαν ΟΧΙ εἰς τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἰσχυριζόμενος ὅτι ἔπρεπε νά εἴπουν ΝΑΙ, διά νά μήν χάσουν τήν ἑορτολογικήν ἑνότητα μέ τούς Οἰκουμενιστάς!!! Καί αὐτό τό τραγελαφικόν τό λές «μπούμερανγκ πού πέφτει στό κεφάλι μου»!!! Τήν εἰσαγωγήν τοῦ ν.ἑ. ἔκαμαν οἱ Οἰκουμενισταί Μεταξάκης, Παπαδόπουλος κ.ἄ., προκειμένου νά συνεορτάζουν μέ τούς παπικούς καί τούς Προτεστάντας. Αὐτό εἶναι γεγονός ἀδιαμφισβήτητον, ὁμολογούμενον ἀπό τούς ἰδίους τούς Οἰκουμενιστάς (βλ. π.χ. τήν Ἐγκύκλιον τοῦ 1920). Ἀλλά, τό νά ἐπιδιώκῃ κάποιος τόν συνεορτασμόν μέ τούς αἱρετικούς, ὅπως ἔκαμαν οἱ Οἰκουμενισταί τό 1924, εἶναι ἐφάμαρτον, ὅπως προστάσσει ὁ 37ος Κανών τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου: «Ὅτι οὐ δεῖ παρά τῶν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν τά πεμπόμενα ἑορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνοερτάζειν αὐτοῖς». Ἀκούεις, ἀπαγορεύεται νά ἐπιδιώκῃς τόν συνεορτασμόν μέ αἱρετικούς! Ἀντιλαμβάνεσαι κάτι ἀπό αὐτά ἤ τό σκότος πού σ' ἔχει κυριέψει δέν σοῦ ἐπιτρέπει νά ἰδῇς καί ν' ἀντιληφθῇς οὔτε κἄν τά ὀφθαλμοφανῆ; Ἐν συμπεράσματι, λοιπόν, ἐσεῖς οἱ κρυπτο-οικουμενισταί κατηγορεῖτε ὡς «σχισματικούς» τούς Ὀρθοδόξους τοῦ 1924 ἐπειδή ἀντεστάθησαν εἰς τά Δαιμονικά σχέδια τῶν Οἰκουμενιστῶν!!! Ὅπως ἔγραψα καί χθές, εἶναι σπατάλη χρόνου ν' ἀσχολοῦμαι μαζί σας, διό καί σταματῶ ἐδῶ.

«ὅθεν ἡ Σύνοδος αὕτη, διά τοῦ παρόντος Κανόνος, ὁρίζει, ὅτι ὅλη ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ἡ εἰς πᾶσαν τήν οἰκουμένην εὑρισκομένη, νά φυλάττῃ μίαν καί τήν αὐτήν τάξιν», « ... Τοῦτο οὖν διορθουμένη ἡ σύνοδος, διορίζεται, μιᾷ τάξει κατακολουθεῖν τάς ὅλας ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ» (Σύνταγμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὑπό Γ.Α. Ράλλη καί Μ. Ποτλῆ, τ. Β', σελ. 436). Πῶς εἶναι δυνατόν ἡ Ἐκκλησία νά ἔχῃ «μίαν τάξιν παγκοσμίως» μόνον εἰς τήν νηστείαν ὡς πρός τά φαγητά, ἀλλ' ὄχι καί ὡς πρός τόν ταυτόχρονον ἑορτασμόν τῶν ἑορτῶν; Εἶναι «μία τάξις παγκοσμίως» ἄλλοι νά ἑορτάζουν Χριστούγεννα καί νά τρώγουν κρέας καί ταυτοχρόνως ἄλλοι νά ἑορτάζουν τόν Ἅγιον Σπυρίδωνα καί νά νηστεύουν; Τό τί σημαίνει «μία τάξις παγκοσμίως» προκύπτει ἀπό τό Ἀποστολικόν: «Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνὸματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ (Α' Κορ. 1:10). Καί πάλιν, γιά ὅσους γνωρίζουν τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, ὁ Ἀπόστολος παραγγέλλει νά εἶναι ἡνωμένοι ὅλοι οἱ πιστοί, νά «λέγουν τό αὐτό» καί ν' ἀκολουθοῦν τήν αὐτήν τάξιν καί ὄχι ἄλλοι νά ἑορτάζουν τήν Γέννησιν τοῦ Σωτῆρος νά ξεφαντώνουν καί ἄλλοι νά ἑορτάζουν τόν Ἅγιον Σπυρίδωνα καί νά νηστεύουν. Ὁ Καθηγητής τῆς Δογματικῆς Χ. Ἀνδροῦτσος ἐπισημαίνει τά ἑξῆς: «καθόσον δ' ἐν γένει ἡ λατρεία εἶναι ἡ ἔκφρασις ἅμα καί ἡ βεβαίωσις τῆς πίστεως, εἶνε προφανές ὅτι καί ἡ τήρησις τῆς αὐτῆς λατρείας, ἐφ' ὅσον αὕτη στηρίζεται ἐπί δογματικῶν βάσεων, εἶναι ἕτερον γνώρισμα ἅμα καί στοιχεῖον τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως» (Δογματική, σελ. 274).