Η ποιότητα της πολεμικής δυνατότητας εξισορροπεί ποσοτικά πλεονεκτήματα τού εχθρού. -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Γιορτάζουμε μεθαύριο τα Χριστούγεννα. 2019 χρόνια από Γεννήσεως τού Κυρίου. Διαπιστώνουμε όμως με θλίψη τον περιορισμό της Εκκλησίας στις μέρες μας στο περιθώριο της Ιστορίας. Και αυτό είναι έργο εν μέρει μόνον των αρνητών Της. Εν πολλοίς είναι «κατόρθωμα» οικείων αδυναμιών. Η Βασιλεία τού Θεού, όπως έγραψε ο μαρξιστής τότε Γκαρωντί, «δεν είναι μια υπόσχεση που περιμένουμε παθητικά την πραγματοποίησή της, αλλά είναι καθήκον που πρέπει να εκπληρωθεί». Προφανώς «δαπάναις και ενεργείαις» μας! Καλά Χριστούγεννα!

   Οι νεοελληνικοί παροιμιόμυθοι, αξιοπρόσεκτοι και διδακτικοί, πάντοτε πείθουν με την αμεσότητά τους και διδάσκουν με τη σοφία τους.Χαρακτηριστικό και επίκαιρο παράδειγμα το ακόλουθο:

«Ο τούρκος στα παιδιά του, πριν μάθει το αλφάβητο, λέει: Την πρώτη γνώση τού ρωμιού να την έχει το άλογό μας και τη δεύτερη να την έχουμε εμείς»(Νεοελληνικοί Παροιμιόμυθοι, Ερμής, αρ.225).
   Ο προαιώνιος, διαχρονικός και κύριος εχθρός τού Ελληνισμού είναι ασφαλώς η Τουρκία. Η Τουρκία τού χθες, τού σήμερα και άχρι καιρού και η Τουρκία τού αύριον. Το να μας λοιδορεί πάντως αυτή λόγω τού όγκου της, ας πούμε «πάει κι έρχεται». Το να μας λοιδορούν όμως τα Σκόπια και η Αλβανία είναι αλλόκοτο και βαθύτατα προσβλητικό. Η μισή Αλβανία «σιτίσθηκε» αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα. Απορροφήσαμε όλη την ανεργία και την ανέχεια αυτού του αχάριστου γείτονα. Όσο για τα Σκόπια περίπου τα «υιοθετήσαμε».
   Ο αυτοβαυκαλιζόμενος «σουλτάνος» μάς προκαλεί αισχρά και όσο υποχωρούμε θα μάς προκαλέσει προσεχώς στον «κύβο» και πιθανότατα στην «νιοστή».
   Επιβάλλεται αμελλητί να αλλάξουμε 180 μοίρες την εθνική μας ψυχολογία και φυσικά την στρατηγική μας. Να περάσουμε από την παθολογικά αμυντική στάση στην αντεπίθεση. Το είπαμε και πάλιν και πολλάκις: έθνος που επιλέγει παθητική συμπεριφορά είναι καταδικασμένο να σέρνεται. Έχει χάσει τις πρωτοβουλίες!
   Παρενέβη ξαφνικά και ο πρωθυπουργός των Ιμίων («γκρίζες ζώνες»), της Μαδρίτης («ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο»), τού Ελσίνκι («συνοριακές διαφορές»), της παράδοσης τού Οτσαλάν στους σταυρωτές του, τού Σχεδίου Ανάν, των S-300 που, αντί της Κύπρου για την οποία και από την οποία αγοράστηκαν «υψηλή επιταγή», αποθηκεύτηκαν = αχρηστεύτηκαν στη Κρήτη! Οι πολιτικοί και η πολιτική τής παρακμής στην διαπασών!..
   Έγραφε τω καιρώ εκείνω (6/11/93) ο μακαριστός Μιχάλης Δούντας («Είναι ανεξάρτητη η Ελλάς;», Κάκτος σ.248): «Έσχατο, αναντικατάστατο έρεισμα εθνικής ανεξαρτησίας παραμένει η ισχύς, ως σύνθεση οικονομικής ευρωστίας, κοινωνικής συνοχής, συλλογικής συνείδησης και αξιοπρέπειας, παιδευσιακού επιπέδου,λαϊκού φρονήματος, κρατικού κύρους. Σε ύστατη, όμως, ανάλυση, ιδίως σε περιόδους γεωπολιτικών αναστατώσεων, η ισχύς συμπυκνώνεται σε πολεμική ικανότητα. Δραματική αλλά αειθαλής αλήθεια».
     Και το «δια ταύτα»:
  «Η ποιότητα της πολεμικής δυνατότητας είναι ο μόνος τρόπος να εξισορροπηθούν εν γένει ποσοτικά πλεονεκτήματα τού αντιπάλου».
    Και όποιος (από τους ιθύνοντες) κατάλαβε, κατάλαβε!..
  Το 1976 ο Ανδρέας Παπανδρέου καλούσε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή «Βυθίσατε το Χόρα!». Τον Μάρτιο τού 1987 με τον Οζάλ απέναντί του, αποφασισμένο να βγάλει το «Σισμίκ» για έρευνες στο Αιγαίο, διεμήνυσε στους τούρκους και την αμερικανονατοϊκή κομπανία τους ότι θα το βυθίσει! Αποτέλεσμα. Οι Αμερικανοί έλαβαν «τοις μετρητοίς» την απειλή τού Ανδρέα διότι τον θεωρούσαν αποφασισμένο και «απρόβλεπτο»! Προβλεπτός ή απρόβλεπτος δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το «αποφασισμένος»!
   Πήγαν να συναντήσουν τον Κύριο και Θεό τους δύο άρχοντες τού Ορθοδόξου στοχασμού και της ισοδιάστατης κοινωνικής δράσης, ο Γέροντας Εφραίμ τής Αριζόνας και ο ακάματος πανεπιστημιακός πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός. Ο πρώτος ίδρυσε και ανέδειξε 19 μοναστήρια στο Νέο Κόσμο (17 στις ΗΠΑ, 2 στον Καναδά), ο δεύτερος καλλιέργησε και στήριξε χιλιάδες ψυχές. Ο Θεός να τους έχει δίπλα Του. Το αξίζουν!
 
     
                                   * Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
                                       E-mail: stpapathemelis@gmail.com