«Βαρθολομαίε, αν με αγαπάς, βόσκε τα πρόβατά μου» -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αν. Καθηγητού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Διαβάσαμε πρόσφατα ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο ζήτησε και πήρε από την Ελληνική κυβέρνηση ποσό 900 εκατ. δρχ. για την ανοικοδόμηση μεγάλου Πανθρησκευτικού Συνεδριακού Κέντρου στην περιοχή του λεκανοπεδίου Αττικής. Έχει εκτιμηθεί ότι η συνολική δαπάνη για το έργο θα φθάσει το 1.5 δισ. Δρχ. (βλ. «Ορθόδοξος Τύπος» 4-7-97). Η είδησι γεννά μερικά ερωτηματικά στον Ορθόδοξο Έλληνα φορολογούμενο, τον οποίο η Πολιτεία καλεί να πληρώσει χωρίς να του εξηγεί γιατί είναι ανάγκη να κτισθεί αυτό το κέντρο. Ποιές  δραστηριότητες θα λαμβάνουν χώρα εκεί; Ποιά οφέλη μπορεί να αναμένει η Ορθοδοξία απ’ αυτές; Αν υπάρχουν τέτοια οφέλη (κάτι που είναι δύσκολο να φαντασθεί κανείς), γιατί αυτά ξεπερνούν τα οφέλη που θα προέκυπταν από τη δαπάνη του παραπάνω ποσού για πιό άμεσες ανάγκες της; Για παράδειγμα, γνωρίζουν οι κύριοι που ενέκριναν το κονδύλιο ότι μερικοί ιερείς στην πατρίδα μας αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες ακόμη και όταν πρέπει να επιδιορθώσουν ναούς που παίρνουν νερό όταν βρέχει; (Και φυσικά, όταν υπάρχουν τέτοιες ανάγκες, τότε δεν γίνεται καν λόγος για την έλλειψη δανειστικών βιβλιοθηκών από τους ιερούς ναούς). Μήπως δεν γνωρίζουν να ιεραρχούν σωστά τις πνευματικές ανάγκες του λαού; Ή μήπως το Πατριαρχείο τους διαβεβαίωσε ότι έκανε σωστή ιεράρχηση αναγκών πριν ζητήσει το 1.5 δισ. δρχ. για το κέντρο; Αν είναι έτσι, γνωρίζει ο Πατριάρχης τις προαναφερθείσες στοιχειώδεις ανάγκες του ποιμνίου του; Γνωρίζει ότι υπάρχουν πόλεις στο εξωτερικό με ικανό αριθμό Ορθοδόξων αλλά χωρίς ιερείς και ότι, ελλείψει ποιμένων στις πόλεις αυτές, οι «λύκοι» των διαφόρων αιρέσεων σημειώνουν τεράστιες επιτυχίες; Σαν αρχιποιμένας, θα πρέπει να το γνωρίζει. Αλλά τότε, γιατί δίνει προτεραιότητα στην ανοικοδόμηση ενός πανθρησκειακού κέντρου; Ωστόσο, αν λάβουμε υπ’ όψει ότι ο κ. Βαρθολομαίος έχει φήμη του οικουμενιστή, τότε η είδηση δεν πρέπει να μας εκπλήσσει.
Γιατί, όπως είναι γνωστό, οι οικουμενιστές εργάζονται για την ένωση όλων των χριστιανικών δογμάτων κατ’ αρχήν, και αργότερα για τη δημιουργία μιάς πανθρησκείας. Είναι λοιπόν εύλογο να θεωρούν αναγκαία την ανέγερση πανθρησκειακών κέντρων σε διάφορα μέρη του κόσμου. Έχει χυθεί αρκετό μελάνι μέχρι τώρα για να δειχθεί ότι το έργο τους προετοιμάζει το έδαφος για τον Αντίχριστο. Μιά άλλη πρόσφατη είδηση είναι ότι ο κ. Βαρθολομαίος επιθυμεί την αντικατάσταση των Ιερών Κανόνων με νέους, οι οποίοι «θα εφαρμόσουν τις ίδιες αρχές στη σημερινή πραγματικότητα» (βλ. «Το Βήμα», 18-5-97). Ούτε κι αυτή η είδηση θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι οικουμενιστές έχουν ποδοπατήσει τους Ιερούς Κανόνες, όπως π.χ. τον 45^ον Κανόνα των Αγίων Αποστόλων, ο οποίος προβλέπει αφορισμό για τους κληρικούς που συμπροσεύχονται με τους αιρετικούς. Είναι λοιπόν εύλογο να θέλουν να εξαλείψουν τέτοιους Κανόνες. Ο λαός εύχεται να μη το επιτύχουν ποτέ αυτό. Μακάρι να μετανοήσουν έμπρακτα, απορρίπτοντας δημόσια την παναίρεση του Οικουμενισμού και αίροντας όλα τα άδικα επιτίμια που έχουν επιβάλλει σε ζηλωτές της Ορθοδοξίας επειδή τους ήλεγξαν για τα ολισθήματά τους, σύμφωνα με τις προτροπές του Απ. Παύλου (βλ. π.χ. Τιμ.Α΄ 5: 20 και Τίτου 1, :13). Τότε ο λαός θα τους αγκαλιάσει με αγάπη. Ωστόσο, η είδηση ότι ο Πατριάρχης επιθυμεί να εφεύρει νέους κανόνες προκαλεί ανησυχία, στον απλό Ορθόδοξο Χριστιανό, ο οποίος θέλει οι απόγονοί του να έχουν την «πυξίδα» που τους παρέδωσαν οι Απόστολοι του Χριστού και όχι αυτή που επιθυμούν να κατασκευάσουν οι φιλαιρετικοί οικουμενιστές. Γιατί η τελευταία αναμένεται να μη δείχνει το σωστό προσανατολισμό, οπότε θα είναι φυσικό να οδηγήσει πολλούς στο σκοτάδι. Επί πλέον, ο κόσμος αλλάζει ραγδαία. Που θα καταλήξει η Ορθοδοξία αν ο κάθε Πατριάρχης θεωρεί ότι η πραγματικότητα της εποχής του απαιτεί αναπροσαρμογή των κανόνων και προβαίνει σε αλλαγές; Θα διαφέρει το αποτέλεσμα από το χάος; Παναγιώτατε, καλές είναι οι πρωτοβουλίες σας για την προστασία του περιβάλλοντος και ίσως (ο Θεός ξέρει) κι αυτέςγια την προώθηση της ειρήνης. Απ’ ότι φαίνεται, όμως, στη λίστα των προτεραιοτήτων σας, το ποίμνιο δεν έχει την πρώτη θέση. Γιατί τότε δεν θα ριψοκινδυνεύατε να το οδηγήσετε στο χάος. Ούτε θα παραβλέπατε τις άμεσες πνευματικές του ανάγκες για να δαπανήσετε πολύτιμους πόρους στην ανέγερση ενός κέντρου που εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι θα λειτουργήσει ως φωληά των λύκων που ήδη λυμαίνονται το ποίμνιό σας. Ούτε θα στηρίζατε ιεράρχες που δεν έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία (κατά το Τιμ. Α΄ 3: 7). Ούτε θα αγνοούσατε τη γνωστή μήνυση εναντίον του Αυστραλίας κ. Στυλιανού, ο οποίος κατηγορείται για φρικτές αιρέσεις. Τέλος, δεν θα παραλείπατε να κάνετε μιά γενναία προσπάθεια για συμφιλίωση των Ελλήνων της Αυστραλίας, οι οποίοι είναι διχασμένοι για περισσότερο από τρεις δεκαετίες. Ο Χριστός ρώτησε τρεις φορές τον Πέτρο αν Τον αγαπά, και όταν εκείνος απάντησε καταφατικά, τότε τον προέτρεψε: «Βόσκε τα πρόβατά μου» (Ιωάν. 21: 15 – 17). Σας υπενθυμίζουμε, Παναγιώτατε, ότι την ίδια προτροπή κάνει σήμερα και προς εσάς.

"Ορθόδοξος Τύπος" αριθμός φ. 1224