Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Ουσιαστικά μία είναι η Διαθήκη του Θεού προς τους ανθρώπους. Κι όμως υπάρχουν δυό Διαθήκες, η πρώτη της παιδαγωγίας των απαιδεύτων, η δεύτερη της ενηλικίωσης και της ωρίμανσης των καθ΄οδόν πεπαιδευμένων. Μέχρι να εισέλθουν στη τελειότητα και τη μακαριότητα της αληθινής ζωής. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πρόσωπα, το καθένα ξεχωριστά. Εικόνα της πρώτης Παλαιάς Διαθήκης και οι εξωτερικοί αγώνες του ανθρώπου. Η πρώτη είναι της άσκησης, του αγώνα, των εξωτερικών κόπων, που διαρκούν μια ολόκληρη επίγεια ζωή. Η νηστεία, η εγκράτεια, η χαλιναγώγηση, η προσευχή, τα δάκρυα. Όμως όλα αυτά δεν αρκούν για να σωθεί κανείς, οι ασκήσεις είναι μέτρα καταστολής, το αντίτιμο της προσπάθειας δε καταβλήθηκε ακόμη, αποτελούν μέσα και τρόποι επίκλησης του ελέους του Δυνατού. Η εικόνα της δεύτερης και Καινής Διαθήκης είναι ο εσωτερικός άνθρωπος, η εκ των έσω ανακαίνιση και αναγέννηση, και εδώ είναι το Α και το Ω της υπόθεσης. Το μέρος της καρδιάς, εκεί που εδράζεται ο νους, εκεί που ο ουρανός και η γη συναντούνται, εκεί που η Χάρις εδράζεται στο βαπτισμένο χριστιανό, εκεί που βρίσκεται ο κρυμμένος θησαυρός του βαπτισμένου και πολλές φορές ούτε καν το αντιλαμβάνεται ούτε καν το υποψιάζεται αν δε περάσει από το καμίνι των κόπων, των θλίψεων και της αδιάλειπτης ευχής.
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
Υπάρχει και μια τρίτη διαθήκη, αυστηρή ανακύρωτη παρακαταθήκη που μας παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριος.
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ουσιαστικά μία είναι η Διαθήκη του Θεού προς τους ανθρώπους. Κι όμως υπάρχουν δυό Διαθήκες, η πρώτη της παιδαγωγίας των απαιδεύτων, η δεύτερη της ενηλικίωσης και της ωρίμανσης των καθ΄οδόν πεπαιδευμένων. Μέχρι να εισέλθουν στη τελειότητα και τη μακαριότητα της αληθινής ζωής. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πρόσωπα, το καθένα ξεχωριστά. Εικόνα της πρώτης Παλαιάς Διαθήκης και οι εξωτερικοί αγώνες του ανθρώπου. Η πρώτη είναι της άσκησης, του αγώνα, των εξωτερικών κόπων, που διαρκούν μια ολόκληρη επίγεια ζωή. Η νηστεία, η εγκράτεια, η χαλιναγώγηση, η προσευχή, τα δάκρυα. Όμως όλα αυτά δεν αρκούν για να σωθεί κανείς, οι ασκήσεις είναι μέτρα καταστολής, το αντίτιμο της προσπάθειας δε καταβλήθηκε ακόμη, αποτελούν μέσα και τρόποι επίκλησης του ελέους του Δυνατού. Η εικόνα της δεύτερης και Καινής Διαθήκης είναι ο εσωτερικός άνθρωπος, η εκ των έσω ανακαίνιση και αναγέννηση, και εδώ είναι το Α και το Ω της υπόθεσης. Το μέρος της καρδιάς, εκεί που εδράζεται ο νους, εκεί που ο ουρανός και η γη συναντούνται, εκεί που η Χάρις εδράζεται στο βαπτισμένο χριστιανό, εκεί που βρίσκεται ο κρυμμένος θησαυρός του βαπτισμένου και πολλές φορές ούτε καν το αντιλαμβάνεται ούτε καν το υποψιάζεται αν δε περάσει από το καμίνι των κόπων, των θλίψεων και της αδιάλειπτης ευχής.
----------------------
Υπάρχει και μια τρίτη διαθήκη, αυστηρή ανακύρωτη παρακαταθήκη που μας παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριος.
Είναι το μαστίγιο του Κυρίου και τα 14 ουαί της υποκρισίας προς τους αλάθητους Εκκλησιαστικούς, που έχουν ανδρωθεί στα πρότυπα του Πάπα της Δύσεως, και αφενός θέτουν τους εαυτούς τους πολύ υψηλά στο Δόγμα της κυριαρχίας τους, που περιγράφεται νομικά με τον όρο "Ευπείθεια πρός αυτούς", ήτοι ανελαστική υποταγή όσο και εάν έχουν εφεύρει αιρετικές διδασκαλίες υπό την μπότα του Κράτους, του αντίθετου ως προς τον Νόμο. Και κάθε "ουαί" επισύρει αυτόματα εκείνον τον χαρακτηρισμό που είπε πάλι ο Κύριος, "γεννήματα εχιδνών" και όχι παιδιά του Ουράνιου Πατρός, και έφτασε και μέχρι σήμερα αυτός ο θανάσιμος αφορισμός της αποκοπής από το Κατ Εικόνα, να κρατάει μια ισχυρή δυναμική όμως μόνο για τους ολίγους τούς Φοβούντες Τον Θεόν. Για τους αθεόφοβους αιρετικούς υποκριτές εκκλησιαστικούς είναι μια πραγματεία χωρίς ουσία. Δυστυχώς όμως, δόγμα πανίσχυρο και αυτό, τη δύναμη του αλάθητου των Παπών της Ανατολής, την δίνει ο αποχαυνωμένος λαός όσο συνεχίζει να τούς προσκυνάει, και δεν γίνεται λαγός να φεύγει μακρυά. Δυστυχώς μωρέ λαέ εσύ φταίς, διότι εάν όλοι έφευγαν μακρυά και άδειαζαν οι Εκκλησίες, όχι ο,τι θα αναθεωρούσαν οι εντεταλμένοι τούς υποτακτικούς ρόλους τους, αλλά θα ήταν μία εξέγερση, και θα έφερνε μια αναζωπύρωση στις συνειδήσεις των Εκκλησιαστικών, που παραπαίουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Αυτό χρειαζόμαστε σαν Εθνος, μια εξέγερση συνείδησης, που υπάρχει βαθιά στο άσκαφτο dna μας. Όσο δεν σκάβουμε προς τα μέσα μας, και δεν αλλάζουμε εσωτερικά, θα συνεχίζουμε να διαβάζουμε για τις προδοσίες τού Πάπα της Ανατολής.
--------------
Αυτό χρειαζόμαστε σαν Εθνος, μια εξέγερση συνείδησης, που υπάρχει βαθιά στο άσκαφτο dna μας. Όσο δεν σκάβουμε προς τα μέσα μας, και δεν αλλάζουμε εσωτερικά, θα συνεχίζουμε να διαβάζουμε για τις προδοσίες τού Πάπα της Ανατολής.
--------------
Συμφωνῶ ἀπολύτως μέ τόν ἀδελφόν Μαρῖνον, ὅτι ἀπαιτεῖται νά ἐξεγερθοῦν οἱ συνειδήσεις καί νά ἐκδιωχθοῦν κακήν κακῶς οἱ ἀντίχριστοι ΠΡΟΔΟΤΑΙ καί οἱ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ πολιτικοί καί θρησκευτικοί ψευδο-ηγέται τοῦ νέου καί τοῦ παλαιοῦ ἑορτολογίου.
2 σχόλια:
Υπάρχει και μια τρίτη διαθήκη, αυστηρή ανακυρωτη παρακαταθήκη που μας παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριος.
Είναι το μαστίγιο του Κυρίου και τα 14 ουαί της υποκρισίας προς τους αλάθητους Εκκλησιαστικούς, που έχουν ανδρωθεί στα πρότυπα του Πάπα της Δύσεως, και αφενός θέτουν τους εαυτούς τους πολύ υψηλά στο Δόγμα της κυριαρχίας τους, που περιγράφεται νομικά με τον όρο "Ευπείθεια πρός αυτούς", ήτοι ανελαστική υποταγή όσο και εαν έχουν εφεύρει αιρετικές διδασκαλίες υπό την μπότα του Κράτους, του αντίθετου ως προς τον Νόμο. Και κάθε "ουαί" επισύρει αυτόματα εκείνον τον χαρακτηρισμό που είπε πάλι ο Κύριος, "γεννήματα εχιδνών" και όχι παιδιά του Ουράνιου Πατρός, και έφτασε και μέχρι σήμερα αυτός ο θανάσιμος αφορισμός της αποκοπής από το Κατ Εικόνα, να κρατάει μια ισχυρή δυναμική όμως μόνο για τους ολίγους τούς Φοβούντες Τον Θεόν.
Για τους αθεόφοβους αιρετικούς υποκριτές εκκλησιαστικούς είναι μια πραγματεία χωρίς ουσία.
Δυστυχώς όμως, δόγμα πανίσχυρο και αυτό, τη δύναμη του αλάθητου του Παπών της Ανατολής, την δίνει ο αποχαυνωμένος λαός όσο συνεχίζει να τούς προσκυνάει, και δεν γίνεται λαγός να φεύγει μακρυά.
Δυστυχώς μωρέ λαέ εσύ φταίς, διότι εάν όλοι έφευγαν μακρυά και άδειαζαν οι Εκκλησίες, όχι ο,τι θα αναθεωρούσαν οι εντεταλμένοι τούς υποτακτικούς ρόλους τους, αλλά θα ήταν μία εξέγερση, και θα έφερνε μια αναζοπύρωση στις συνειδήσεις των Εκκλησιαστικών, που παραπαίουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Αυτό χρειαζόμαστε σαν Εθνος, μια εξέγερση συνείδησης, που υπάρχει βαθιά στο άσκαφτο dna μας.
Όσο δεν σκάβουμε προς τα μέσα μας, και δεν αλλάζουμε εσωτερικά, θα συνεχίζουμε να διαβάζουμε για τις προδοσίες τού Πάπα της Ανατολής.
.
.
.
Συμφωνῶ ἀπολύτως μέ τόν ἀδελφόν Μαρῖνον, ὅτι ἀπαιτεῖται νά ἐξεγερθοῦν οἱ συνειδήσεις καί νά ἐκδιωχθοῦν κακήν κακῶς οἱ ἀντίχριστοι ΠΡΟΔΟΤΑΙ καί οἱ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ πολιτικοί καί θρησκευτικοί ψευδο-ηγέται τοῦ νέου καί τοῦ παλαιοῦ ἑορτολογίου.
Δημοσίευση σχολίου