ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ -- † Ὁ Μητροπολίτης Ράσκας καὶ Πριζρένης Ἀρτέμιος»

Ἐδῶ καὶ ὀκτὼ μῆνες ἡ Σερβία βουίζει περὶ τῆς «Ραβέννας», καὶ αὐτὸ τὸ θέμα δὲν βρίσκεται στὴν “Ἡμερήσια διάταξη” τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Ὁ πιστὸς λαός, ὁ ὁποῖος ἀνησυχεῖ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη του, ἀναμένει ἀπὸ αὐτὴ τὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας μία σαφῆ ἀπάντηση, γιὰ τὸ τί συνέβη στὴ Ραβέννα ἀπὸ 8 ἕως 15 Ὀκτωβρίου τὸ 2007. Καὶ ὄχι μόνο ὁ λαός. Αὐτὸ τὸ ἀναμένει καὶ ἡ πλειοψηφία τῶν Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι καθόμαστε ἐδῶ. Κι ἐμεῖς ἔχουμε πολλὲς ἐρωτήσεις καὶ ἀμφιβολίες, οἱ ὁποῖες θὰ ἦταν καλὸ νὰ ἐπιλυθοῦν ἐδῶ. Ὁ συμμέτοχος τῶν συμβάντων στὴ Ραβέννα, ὁ Σεβασμιώτατος Ἐπίσκοπος Μπάτσκας κύριος Εἰρηναῖος καταθέτει στὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο, μετὰ ἀπὸ πέρασμα πάνω ἀπὸ τρεῖς μῆνες (23 Ἰανουαρίου 2008), τὴν δική του “Ἔκθεση περὶ τῆς δεκάτης συνεδριάσεως τῆς Ὁλομέλειας τῆς Μικτῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὸν θεολογικὸ διάλογο μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἔλαβε χώρα στὴ Ραβέννα (Ἰταλία) ἀπὸ 8 μέχρι 15 Ὀκτωβρίου τὸ 2007”. Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τὸ ἀποστέλλει στοὺς Ἀρχιερεῖς στὶς 5 Φεβρουαρίου 2008, καὶ ἐμεῖς τὸ λαμβάνουμε, ὁ καθένας, ἀνάλογα μὲ τὴ διάσταση τῶν ἑδρῶν μας καὶ τῆς ἀμεσότητας τοῦ ταχυδρομείου. Ἐν τῷ μεταξὺ στὸ διάστημα αὐτό, ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2007 μέχρι τὸ Φεβρουάριο τοῦ 2008, ὑπῆρχε πολὺς χρόνος γιὰ διάφορες εἰκασίες, ὑποθέσεις, μαντεψιὲς καὶ γητέματα – τί πραγματικὰ συνέβη στὴ Ραβέννα; Τί ὑπογραφόταν; Ἀπὸ ποιόν; Μὲ συγκατάθεση καὶ εὐλογία τίνος; Στὸ ὄνομα τῶν ἰδίων τῶν συμμετεχόντων ἢ στὸ ὄνομα ὅλων τῶν Ἀρχιερέων καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ; Λαμβάνοντας τὴν ὑπʼ ἀρ. 131/ 66 ἀπὸ 5 Φεβρουαρίου τοῦ 2008 ἐπιστολὴ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, μὲ τὴν ἐσώκλειστη ἔκθεση τοῦ ἀδελφοῦ Εἰρηναίου, ἀναμέναμε νὰ βροῦμε στὴν ἴδια τὶς ἀναφερόμενες ἐρωτήσεις ἀπαντήσεις. Ἀλλὰ δὲν τὶς βρήκαμε. Ἔμεινε ἡ ἐλπίδα ὅτι περὶ τούτου θὰ μάθουμε σὲ αὐτὴ τὴ συνεδρίαση τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, ὅμως, αὐτὸ τὸ θέμα δὲν ὑπάρχει κἂν στὴν Ἡμερήσια διάταξη! Γιὰ νὰ μὴ μείνουμε περαιτέρω στὸν λαβύρινθο πολλῶν ἐρωτήσεων, ἐμεῖς ὑποβάλλουμε πρὸς τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας αὐτὴ τὴν Ἐπιστολὴ μὲ τὴν ἐπιθυμία ὅτι θὰ μάθουμε ἐπισήμως:

1. Πότε, μὲ ποιὰ ἀπόφαση καὶ ἀπὸ ποιὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα ὁρίστηκαν οἱ ἐκπρόσωποι τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας ὁ Ἐπίσκοπος Μπάτσκας Εἰρηναῖος καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Μπρανίτσεβο Ἰγνάτιος, νὰ συμμετάσχουν στὴν ἐργασία τῆς “Μεικτῆς διεθνοῦς ἐπιτροπῆς γιὰ τὸν θεολογικὸ διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξου καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας”;

2. Μὲ τὴν Ἀπόφαση αὐτὴ (ἐφόσον ὑπάρχει) δόθηκε σὲ αὐτοὺς τοὺς ἐκπροσώπους τῆς Ἐκκλησίας μας “ἰσόβια θητεία” ἢ συγκεκριμένη εὐλογία γιὰ τὴ συμμετοχή τους στὴν συγκεκριμένη συνεδρίαση τῆς Ἐπιτροπῆς αὐτῆς;

3. Οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας μας πρὶν τὴν ἀναχώρηση στὶς συναντήσεις αὐτὲς εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ συμβουλευτοῦν τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο ἢ τὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, καὶ συμμορφώνονται οἱ θέσεις, τὶς ὁποῖες οἱ ἴδιοι στὸ ὄνομα τῆς Ἐκκλησίας μας θὰ ὑποστηρίζουν;

4. Συγκεκριμένα, σχετικὰ μὲ τὴ Ραβέννα, μαθαίνουμε ἀπὸ τὴν ἔκθεση τοῦ Ἐπίσκοπου Μπάτσκας, ὅτι τὸ Κείμενο αὐτὸ ποὺ υἱοθετήθηκε στὴ Ραβέννα ἀποτελεῖ “θεολογικὴ εἰσαγωγὴ στὴ συζήτηση περὶ τῆς θέσεως τοῦ ἐπίσκοπου Ρώμης στὴν Ἐκκλησία”, καὶ ἀναρωτιόμαστε: Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ γίνει συζήτηση περὶ τῆς “θέσεως τοῦ ἐπίσκοπου Ρώμης στὴν Ἐκκλησία”, ἀφοῦ ὁ “ἐπίσκοπος–πάπας” Ρώμης δὲν βρίσκεται στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ στὴν αἵρεση, ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας; Ὡς ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς συζητήσεως περὶ τῆς θέσεώς του στὴν Ἐκκλησία, δὲν θὰ ἦτο ἡ ἐπιστροφή του στὴν Ἐκκλησία; Μὲ τὸ κείμενο τῆς Ραβέννας δὲν προκαταλήφθηκε ἡ ἕνωσι τῆς Ὀρθόδοξης καὶ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας;
--------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀρτέμιος: «Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ γίνει συζήτηση περὶ τῆς “θέσεως τοῦ ἐπίσκοπου Ρώμης στὴν Ἐκκλησία”, ἀφοῦ ὁ “ἐπίσκοπος–πάπας” Ρώμης δὲν βρίσκεται στὴν Ἐκκλησία».

Ἀσφαλῶς, Σεβ. κ. Ἀρτέμιε, ὁ «πάπας» Ρώμης δέν ἀνήκει στήν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Ἐπειδή, ὅμως, γνωρίζω ὅτι δέν ἀναφέρεσθε σ' Αὐτήν, ἀλλά στήν «ἐκκλησίαν» εἰς τήν ὁποίαν ἀνήκει τό Πατριαρχεῖον τῆς Σερβίας, μίαν ἀπό τίς 14 «ἐκκλησίες πονηρευομένων», ἔχετε λάθος. Διότι, ἀπό τό 1965, οἱ ἐν λόγῳ «ἐκκλησίες» εἶναι ἡνωμένες μέ τόν «πάπαν».

5. Θέλουμε νὰ μᾶς παρουσιαστεῖ ἡ λίστα τῶν συμμετεχόντων στὴ Ραβέννα 2007 τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ τὶς τοπικές, Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.

6. Ὁ ὑποβάλλων τὴν ἔκθεση στὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο, ὁ Ἐπίσκοπος Μπάτσκας μιλάει περὶ “εἰκασιῶν τῶν ΜΜΕ γιὰ κάποια ὑπογραφὴ τοῦ Κειμένου αὐτοῦ καὶ γιὰ δῆθεν ἐκχωρήσεις”, ἰσχυριζόμενος ὅτι αὐτὸ δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ “χαζὰ ψέματα καὶ ἀνοησίες”. Ὅμως, ἀπὸ ἄλλες πηγὲς μαθαίνουμε ὅτι ναὶ μὲν ὑπῆρχαν καὶ “ὑπογραφὲς καὶ ἐκχωρήσεις”, καὶ ὅτι αὐτὸ δὲν εἶναι “ψέματα καὶ ἀνοησίες”, ἀλλὰ πικρὴ ἀλήθεια καὶ δεδομένα.

7. Ἀναμένουμε ἀπὸ αὐτὴ τὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας νὰ πάρει θέση σχετικὰ μὲ τὸ θέμα αὐτό, νὰ ἀπορρίψει τὸ Κείμενο τῆς Ραβέννας, καὶ ὅ,τι σχετικὸ οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας μας ἔκαναν ἐκεῖ, καὶ σὲ τί δὲν εἶχαν τὴν συγκατάθεση αὐτῆς τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας.

8. Προσδοκοῦμε ἐπίσης, αὐτὴ ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας νὰ θεωρήσει ξανὰ καὶ μελετήσει ξανὰ τὴν ἀπόφασή της περὶ τῆς συμμετοχῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας στὴν ἐργασία τῆς “Μικτῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὸν θεολογικὸ διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξου καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας”, ἀφοῦ μετὰ ἀπὸ κάθε τέτοιο “διάλογο” στὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας δοκιμάζουμε καταστρεπτικοὺς σεισμοὺς καὶ κατάρρευση τῆς ἐμπιστοσύνης τῶν πιστῶν μας στὶς στάσεις τῶν Ἀρχιερέων τῆς Ἐκκλησίας μας.

9. Ἀναμένουμε ὅτι αὐτὴ ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας ἀναψηλαφώντας τὴν Ἀπόφαση αὐτή, θὰ ἐνισχύσει καὶ θὰ πραγματοποιήσει τὴν Ἀπόφασή της ἀπὸ τὸ 1997 περὶ ἀποχωρήσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας ἀπὸ τὸ “Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν”, καὶ ἔτσι θὰ καθοδηγήσει τὸν λαό της στὸν δρόμο τοῦ Χριστοῦ καὶ στὸν δρόμο τοῦ Ἁγίου Σάββα, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ὁ μοναδικὸς δρόμος τῆς σωτηρίας.

Κατακλείων τὴν Ἡμετέραν αἴτησιν,

ὑποσημειοῦμαι εὐπειθέστατος,

† Ὁ Μητροπολίτης Ράσκας καὶ Πριζρένης Ἀρτέμιος»