Μήπως η αναγνώριση και
αποδοχή και κοινωνία και συλλειτουργία με τα άλλα Πατριαρχεία και Εκκλησίες
κρατούντα το παλαιό εορτολόγιο καθιστά «έγκυρο» και το νέο υπό της Εκκλησίας της
Ελλάδος εορτολόγιο και ούτω δεν υφίσταται θέμα ακυρότητος ιεροπραξιών και
μυστηρίων; Μήπως ισχύει κάτι τέτοιο παραδοσιακά που θεραπεύει και δεν
καταδικάζει; Ας το ψάξουν οι επαΐοντες και θεολογούντες και ας ενημερώσουν τον
λαό. Άλλωστε και ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής «ζηλωτής» ων μετά από «πληροφορία»
και όχι μόνον αυτός, γύρισε με τα Μοναστήρια και το Πατριαρχείο. Έτσι δεν
είναι; Παράκληση, εξετάστε το και ενημερώστε μας κ. Δ.Χ. και λοιποί Θεολόγοι
και Ιερωμένοι και λαϊκοί, θα σας είμεθα ευγνώμονες αν δείτε και τ’ ανωτέρω, εφ’
όσον αληθεύουν. Μη βαδίζουμε με συνεχή κόντρα – αντιδικίες, αλλά προς άμβλυνση
των θέσεων και συμπόρευση προς την σωτηρίαν μας. Ευάρεστον να μη εγένετο ο
γέγονε το 1924 αλλά ας δούμε τώρα τι δυνάμεθα να «περισώσουμε» όχι ως
αντικείμενοι αλλά κατανοούντες αλλήλους. Πνεύματι ο Θεός και εν πνεύματι δει
προσκυνείν……
10 Σεπτεμβρίου 2019 - 6:33 π.μ.
--------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
--------
Κατ' ἀρχάς, ἐγώ δέν εἶμαι θεολόγος, οὔτε ἐπαΐων. Τά ὅσα ἔχω διδαχθῆ ἀπό σεβαστούς γέροντες καί τά ὅσα ἔχω διαβάσει μέ ὁδηγοῦν σέ κάποια συμπεράσματα, τά ὁποῖα καί διατυπώνω ὡς γνῶμες καί τίποτε περισσότερον. Κατά τήν γνώμην μου, λοιπόν, τό ν.ἑ. δέν ἐξαγιάζεται μέ κανένα τρόπον, ἐφόσον εἶναι τό μέ τρεῖς Πανορθοδόξους Συνόδους ἀπηγορευμένον φονικόν ὄργανον μέ τό ὁποῖον ἐκτυπήθη ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία τό 1924. Ὅλα τά Πατριαρχεῖα, ἐφόσον κοινωνοῦν μεταξύ τους, ἔχουν πέσει εἰς τό ἑορτολογικόν σχίσμα καί εἰς τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὡστόσον, ἀπό τά πρῶτα πράγματα πού διδάχθηκα τό 1999, ὅταν προσεχώρησα εἰς τό π.ἑ., εἶναι νά μήν βάζω ἐγώ τά ὅρια τῆς Ἐκκλησίας, ἰσχυριζόμενος ὅτι ὁ τάδε εἶναι "ἐκτός ἐκκλησίας," ἐνῷ ὁ δεῖνα εἶναι "ἐντός" (μέ τίς προεκτάσες στήν ἐγκυρότητα τῶν μυστηρίων), καθότι αὐτό εἶναι τῆς ἁρμοδιότητος μιᾶς Πανορθοδόξου Συνόδου.
