ΑΓ.ΝΕΟΣ
ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΠΑΥΛΟΣ
Ο ΕΞ ΑΡΟΑΝΙΑΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ 22 ΜΑΪΟΥ
Ἀποσκοποῦμε ὅλοι οἱ ἄλλοι νὰ
διευκολύνωνται.
Μετὰ ἀπὸ συμφωνία μὲ τὸν
Σεβασμιώτατό μας τὴν προτάσσομε ἢ τὴν ἐπιτάσσομε μερικὲς ἡμέρες.
Ἐφέτος, λόγῳ τῶν Εὐρωεκλογῶν καὶ
τῶν ἐκλογῶν Αὐτοδιοικήσεως τὴν 24ην Μαΐου, δὲν τὴν
προτείναμε.
Τὴν 19ην
Μαΐου ἐπιθυμοῦμε σφόδρα νὰ συνδράμωμε τοὺς ἀδελφοὺς Ποντίους, οἱ ὁποῖοι
μάλιστα ἐφέτος κλείνουν τὰ 100 χρόνια ἀπὸ τὴν γενοκτονία των καὶ ἔκλεισαν καὶ 100 χρόνια ἀπὸ τὴν
φρικτότατη γενοκτονία των ἀδελφῶν Ἀρμενίων.
4.Ἔτσι τὴν δική
μας ἑορτὴ τὴν μεταθέσαμε γιὰ τὴν 11ην Μαΐου μὲ μέγιστα
καρδιοχτυπήματα, διότι δυστυχῶς ἀσυνείδητοι, ἀφιλότιμοι καὶ ἀδιάντροποι
ἀρχιτέκτονες καὶ πολιτικοὶ μηχανικοί, οἱ ὁποῖοι ἔπρεπε νὰ ἔχουν τελειώσει τὶς
ἐργασίες μας τὸ 2016 - 2017 ἢ ἔστω τὸ 2018 διακατείχοντο ἀπὸ τὸ δαιμόνιο τῶν
ἀναβολῶν καὶ μᾶς ἐνέπαιζαν. Κατὰ τὴν διάρκεια ὅλων τῶν κατάλληλων ἡμερῶν ἠργάζοντο
παντοῦ ἀλλοῦ καὶ ὅταν ἦταν κακοκαιρίες ἤρχοντο
σὲ ἐμᾶς, γιὰ νὰ εἰσπράξουν κανένα βδομαδιάτικο καὶ ἀπὸ ἐμᾶς.
Ὅλοι προσπαθοῦν νὰ βγοῦν ἀπάνω
ἀπὸ τὸ λάδι καὶ σὰν ἄλλοι «Ἄνναι καὶ Καϊάφαι», ὡσὰν τοὺς τρισάθλιους Ἰησουήτας
ὑποκριτάς, νίπτουν τὰς χείρας των.
Ὅπως οἱ τότε αἱμοσταγεῖς,
τρισάθλιοι, δολοφόνοι τῶν Προφητῶν εἶχον τὴν μεγίστη ψευδαίσθησιν ὅτι
προσέφερον μεγίστη θυσία εἰς τὸν Θεὸν διὰ τὰ ἐγκλήματά των.
Κάθε
δέ «νοῦν ἔχοντα» κατὰ Σωκράτη, τὸν ἐσπίλωναν ὡς ἀποσυνάγωγον καὶ μὲ βλοσυρότατο
βλέμμα ἀπαντοῦσαν εἰς τὰ θύματά των ἢ καὶ στοὺς κριτὰς των: «σὺ ὅλος ἐν ἁμαρτίαις ἐγεννήθης καὶ ἐσὺ
διδάσκεις ἡμᾶς;;;;;.....»( Ἰωάννην 9, 34).
5.Ἐπ'εὐκαιρίᾳ τῆς σημερινῆς μεγάλης
ἑορτῆς τῶν Ἰσαποστόλων Ἁγίου Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, δημοσιεύομε κατωτέρω
μικρὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ Ἐπίμετρο (ἀντὶ προλόγου) τοῦ Ἱδρύματός μας εἰς τὸ περισπούδαστο
πόνημα τοῦ Μουσικοδιδάσκαλου κ.
Νικόλαου Κλέντου.
ΤΑΞΙΣ
ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΗΣ ΚΘ΄ΜΑΪΟΥ
ΘΡΗΝΟΙ
ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ
τὸ
ὁποῖον λίαν προσεχῶς θὰ ἐκδώσῃ τὸ Ἵδρυμά μας.
…………………………………………………………………………………..
...1.Ὁ
Μέγας Κωνσταντῖνος ἦτο, ὅπως καὶ ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, ὁ πρῶτος μετὰ
τὸν ἕνα, ἀπὸ μικρὸ παιδὶ δεινὸς διώκτης τῶν χριστιανῶν ἀπὸ ἰδεολογία...
...4. Τοιουτοτρόπως καὶ ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος
μετεστράφη ἀμέσως καὶ ἀπὸ σκληρότατος διώκτης τῶν χριστιανῶν, ὡς Σαῦλος, μετετράπη εἰς Ἀπόστολον τῶν Ἐθνῶν, τὸν μετονομασθέντα
Παῦλον, ὁ ὁποῖος ὑπέστη τὰ πάνδεινα διὰ νὰ προστατεύῃ, νὰ διαφωτίζῃ καὶ νὰ ἐλευθερώνῃ τοὺς χριστιανούς, ὄχι μόνον
σωματικῶς, ἀλλά, κυρίως πνευματικῶς ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ ἀντικειμένου ἡμῶν διαβόλου,
ἀναφωνών:
Α) «Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροις, σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί·» (Ρωμ. Α΄, 14).
Β) «τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ;
τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι;…»
(Κορινθ. Β’ 11, 27 - 33).
Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἄνθρωπος
λίαν δυναμικός, μὲ μεγάλη διορατικότητα, ὑπῆρξε συνεχιστὴς τῶν διωκτῶν κατὰ τῶν
χριστιανῶν, ὅπως οἱ Ρωμαῖοι Αὐτοκράτορες, βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνες κατὰ τοὺς
πρώτους μετὰ Χριστὸν αἰῶνας!!!...
Ὅμως
καὶ αὐτὸς ἦτο ἀγαθοπροαίρετος. Ὅταν εἶδε τὴν 28ην Ὀκτωβρίου 312 μ. Χ. πρὸ τῆς γεφύρας Μουλβίας πλησίον τῆς Ρώμης
εἰς τὸν Οὐρανὸν τὸν Τίμιον Σταυρὸν μὲ τὶς λέξεις: «Ἐν Τούτῳ Νίκα», ὄχι μόνο ἔπαυσε νά διώκῃ τοὺς
χριστιανούς, ἀλλά, ἀπεναντίας, υἱοθέτησε τό «Ἐν Τούτῳ Νίκα» καὶ ἐνίκησε τὸν Μαξέντιον εἰς τὴν μάχην τῆς γεφύρας
Μουλβίας.
5. Τὴν 13ην Ἰουνίου 313 μ. Χ. ἐξέδωκε τὸ Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων, κηρύττων
ἁπανταχοῦ ἀνεξιθρησκίαν. Ἔτσι ἐσταμάτησε ὀλίγον κατ’ ὀλίγον ὁ
διωγμὸς τῶν Χριστιανῶν. Καὶ ἐνδιαμέσως ἐξέδιδε διατάγματα ὑπὲρ τῶν Χριστιανῶν!!!...
6. Οἱ μέχρι τὴν ἔκδοσιν τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων Χριστιανοὶ
μάρτυρες, κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν διακυβερνήσεων ἀπὸ τοὺς ρωμαίους αὐτοκράτορας,
ἐπάρχους, περιφερειάρχες τῶν πρώτων τριῶν μετὰ Χριστὸν αἰώνων, κατὰ τὸν μέγαν
ἀντικειμενικὸν ἱστορικὸν Κωνσταντῖνον Παπαρρηγόπουλον, ὑπερβαίνουν τὰ
11.000.000. Πολλοὶ ἐξ αὐτῶν ἐδιώχθησαν καὶ ἐπὶ τῆς αὐτοκρατορίας τοῦ
Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ὅπως καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, τοιουτοτρόπως καὶ ὁ Μέγας
Κωνσταντῖνος, ἦτο μέγας ὁραματιστής!!!...
Ὅλοι
οἱ μεγάλοι ἀγαθοπροαίρετοι ὁραματιστές, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, ἠμποροῦν νὰ
πράξουν μεγάλα θαύματα!!!...
7.
Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ δωροδότου Θεοῦ, ὁ μεγάλος αὐτὸς ὁραματιστὴς ἐγκατέλειψε τὴν
Δύσιν, μετέφερε τὴν πρωτεύουσαν τῆς Αὐτοκρατορίας του εἰς τὴν Νέαν Ρώμην, τὴν
βασίλισσαν τῶν πόλεων Κωνσταντινούπολιν καὶ ἵδρυσε τὴν Ἀνατολικὴν
Αὐτοκρατορίαν, θέσας γερὰ θεμέλια διὰ τὴν Βυζαντικὴν Αὐτοκρατορίαν, ἡ ὁποία
διήρκεσε ἄνω τῶν 1100 ἐτῶν!!!...
8. Διεῖδε τοὺς μεγίστους κινδύνους, τοὺς ἀλληλοσπαραγμοὺς ἐκ τῶν
αἱρέσεων καὶ πρὸς τοῦτο συνεκάλεσε εἰς τὴν Νίκαιαν τῆς Βιθυνίας τὸ 325 μ.Χ.
τοὺς 318 Θεοφόρους Πατέρας πρὸς συγκρότησιν τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ
ὁποία ἐθεσμοθέτησε τί ὀφείλει νὰ πιστεύῃ ὁ κάθε Ὀρθόδοξος Χριστιανός. Ὡριοθέτησε τὴν ὀρθὴν πίστιν, διὰ νὰ
ἀποφεύγωνται οἱ ἀλληλοσπαραγμοὶ ἐκ τῶν αἱρέσεων, πρᾶγμα ποὺ εἶναι δόγμα τοῦ
διαβόλου, τό «διαίρει καὶ βασίλευε»!!!...
Ἀργότερα
παρεσύρθη ἀπὸ τοὺς ἀρειανούς, ἐξώρισε τὸν Μέγα Ἀθανάσιον καὶ ἐδίωκε ὀρθοφρονοῦντας. Ὅμως ἀσκήτευε
καὶ προσηύχετο ὡς μοναχός, ὅπως καὶ ἡ
μητέρα του, ἡ Ἁγία καὶ Ἰσαπόστολος Ἑλένη, ἡ ὁποία ἠρεύνησε καὶ ἀνεῦρε τὸν Πανάγιον
Τάφον καὶ τὸν Σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ τὸ 326 μ. Χ.
9. Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἐβαπτίσθη καὶ ἐγένετο
χριστιανὸς ὀλίγον πρὸ τοῦ θανάτου του. Κατὰ δὲ τὸ Ὀρθόδοξον δόγμα, διὰ τοῦ
ἐνσυνειδήτου βαπτίσματος ἀναγεννᾶται ὁ ἄνθρωπος καὶ τοῦ συγχωροῦνται ὅλες οἱ
προηγούμενες ἁμαρτίες. Διὰ τοῦτο πολὺ ὀρθῶς ἡ Ἐκκλησία τὸν ἀνεκήρυξε ὡς
Ἰσαπόστολον καὶ Ἅγιον. Κατὰ συνέπειαν, οὐδόλως εὐσταθοῦν αἱ ἐπικρίσεις
πολλῶν ἱστορικῶν, κυρίως τῆς Δύσεως, ἀλλὰ καὶ συγχρόνων μαρξιστῶν,
ψευδοδιανοουμένων, ἀνιστορήτων «ἱστορικῶν», μασωνικῶν καὶ σιωνιστικῶν
ἀντιλήψεων, οἱ ὁποῖοι διὰ νὰ κτυποῦν τὸν Χριστιανισμόν, χαρακτηρίζουν
παραδείγματος χάριν τὸν Ἰσαπόστολον Μέγαν Κωνσταντῖνον καὶ διαφόρους ἄλλους
ἐνσυνείδητους Χριστιανούς, λαϊκοὺς καὶ κληρικούς, ὡς ἐγκληματίας καὶ διώκτας
ἐθνικῶν – εἰδωλολατρῶν, αἱρετικῶν καὶ σιωνιστῶν!!!...
Διότι, ὅπως προείπομε, ὁ Θεὸς τῆς
ἀγάπης, τοῦ ἐλέους καὶ τῶν οἰκτιρμῶν συγχωρεῖ ὅλους μας, ὅσοι δείξωμε εἰλικρινῆ
μετάνοιαν. Μὴ λησμονῶμε ὅτι ὁ πρῶτος
κάτοικος τοῦ Παραδείσου εἶναι ὁ συσταυρωθεὶς ἅγιος ληστής, ὁ ὁποῖος μὲ
συντριβὴν καρδίας ἐστηλίτευσε τὸν ἕτερον συσταυρωθέντα ληστήν, ὁμολογῶν: «καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως· ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν· οὗτος δὲ
οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξεν» (Λουκ. 23, 41)!!!...
Καὶ ἐπρόλαβε καὶ
παρεκάλεσε τὸν ἀδίκως πάσχοντα δι’ ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα Θεάνθρωπον: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν
ἔλθῃς ἐν τῇ
βασιλείᾳ σου», γεγονός, τὸ ὁποῖον ἐπεβεβαίωσε
εἰς αὐτὸν ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος: «Ἀµὴν
λέγω σοι, σήµερον µετ’ ἐµοῦ ἔση ἐν τῷ παραδείσῳ» (Λουκ. 23, 40-43).
10.
Δυστυχῶς
ὅμως οἱ διάδοχοί του δέν ἠκολούθησαν
ὅλοι τὴν πολιτικὴν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ἐνεπλάκησαν εἰς αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες ἐξησθένησαν ἀκόμη καὶ αὐτὴν τὴν
μεγάλην Βυζαντινὴν Αὐτοκρατορίαν, γεγονὸς τὸ ὁποῖον ἐξεμεταλλεύοντο οἱ
πέριξ βαρβάροι λαοί: Πέρσες, Ἄραβες, Σκύθες,
Μογγόλοι καὶ λοιποί ...
Ἀπὸ
τὴν μεγάλην χλιδὴν καὶ διαφθορὰν τῆς τότε ὑπερκαταναλωτικῆς κοινωνίας,
εὐημερίας καὶ ἀκολασίας, ὄχι μόνον τοῦ λαοῦ ἀλλά, δυστυχῶς, καὶ τῶν ἀρχόντων
καὶ κληρικῶν καὶ προπαντὸς ἀπὸ τὰ ὄργια τῶν Σταυροφοριῶν, οἱ ὁποῖες κατήντησαν φρίκη καὶ συμφορὰ γιὰ
τὶς Ὀρθόδοξες περιοχὲς καὶ χῶρες τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, τὶς ὁποῖες
ὑπεδούλωναν, κατελήστευαν καὶ ὠργίαζαν, ἠσθένησε ἡ Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία μέχρι
τοιούτου βαθμοῦ, ὥστε τὸ συνεχῶς μειούμενον χριστεπώνυμον πλήρωμα ἠναγκάσθη νὰ
βροντοφωνῇ: «Καλλίτερα
μὲ τὴν τουρκιὰ παρὰ μὲ τὴν φραγκιά. Καλλίτερο τὸ φέσι τοῦ Τούρκου ἀπὸ τὴν τιάρα
τοῦ πάπα. Καλλίτερα μὲ τὴν μπότα τῶν ἀντιχρίστων ἀράβων, μογγόλων καὶ λοιπῶν
εἰσβολέων παρὰ μὲ τὴν παντόφλα τοῦ πάπα»!!!...
Κάκιστον το συμπέρασμά των γιὰ
πολλοὺς σήμερα ἀλλὰ αὐτὰ ἦταν τὰ ἀληθῆ γεγονότα.
…………………………………………………………………………………
(ἡ συνέχεια στὸ
πόνημα)
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΛ. 2103254321
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου