Και τη θρησκεία;

Με πρόσχημα την αναθεώρηση του Συντάγματος, βάζουν στο μάτι και την Ορθοδοξία
Από τον
Κώστα Κατσαφάδο*
Είτε το θέλει ο κ. Τσίπρας είτε όχι, η Εκκλησία της Ελλάδας και η Ορθοδοξία ήταν από τους πυλώνες δημιουργίας αυτού του κράτους. Και μπορεί στο πέρασμά τους αυτά τα τριάμισι χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιπές δυνάμεις που τον απαρτίζουν να διέλυσαν κάθε αξιακό κώδικα που είχε απομείνει όρθιος από τη λαίλαπα των Μνημονίων, φαίνεται όμως ότι αποφάσισαν πλέον να στοχοποιήσουν κάθε ταυτοτικό στοιχείο των Ελλήνων. Μετά την Παιδεία, που έχει παραδοθεί στους κάθε λογής μπαχαλάκηδες και καταληψίες, με πρόσχημα την απαραίτητη αναθεώρηση του Συντάγματος βάζουν στο μάτι και την Ορθοδοξία.

Στην αγωνία τους να ντύσουν ιδεολογικά την αναθεώρηση, μια και στην οικονομία απεδείχθησαν πιο υπάκουοι από κάθε άλλη κυβέρνηση στα κελεύσματα των «θεσμών», προσπαθούν να δημιουργήσουν νέους διχασμούς στον ελληνικό λαό. Από τη μια, οι «τάχα μου» προοδευτικοί, που θέλουν να ανατρέψουν τα πάντα, και, από την άλλη, οι... κακοί συντηρητικοί, που πιστεύουν ακόμη σε γλώσσα, πατρίδα και Ορθοδοξία.
Στο πλαίσιο, αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε και τη θρησκευτική ουδετερότητα (!) με στόχο να καταργηθεί ο θρησκευτικός όρκος, να κατέβουν οι εικόνες από τα δημόσια κτίρια, να αποκοπούν οι νέες γενιές από τα χαρακτηριστικά τα οποία τους ταυτοποιούν με καθετί ελληνικό. Ο κ. Τσίπρας άργησε λίγο να θυμηθεί ότι ήταν κάποτε κνίτης.
Αλλά του υπενθυμίζουμε ότι, ακόμη και εκεί όπου επιβλήθηκε ο υπαρκτός σοσιαλισμός και κυνηγήθηκε όσο ποτέ η Ορθοδοξία, η πίστη των ανθρώπων θέριεψε και, όταν έπεσε η δικτατορία του προλεταριάτου, ο χριστιανισμός έδειξε ότι έχει βαθιές ρίζες. Μια και προγραμματίζει συντόμως επίσκεψη στη Μόσχα, θα διαπιστώσει εκ του σύνεγγυς την ιστορική αλήθεια των παραπάνω. Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός και το κόμμα του κατρακυλούν ακόμη ένα σκαλοπάτι στην απέλπιδα προσπάθειά τους να βρουν σωσίβιο στην εκλογική κατηφόρα τους.

Ευτελίζουν και τη διαδικασία της αναθεώρησης, όπως έπραξαν για μια σειρά από θεσμούς. Στην πραγματικότητα, ο κ. Τσίπρας, όπως και με τις περισσότερες από τις προτάσεις που κατέθεσε, αποδεικνύει ότι δεν θέλει καμιά συνταγματική αναθεώρηση, αλλά παίζει επικοινωνιακά παιχνίδια σε μια προσπάθεια να αλλάξει την επώδυνη για εκείνον ατζέντα της καθημερινότητας.
Ξέρει ότι το Σύνταγμα απαιτεί ευρύτερες συναινέσεις και πως χωρίς αυτές δεν μπορεί να ολοκληρωθεί καμιά αναθεώρηση. Οχι μόνο δεν τις επιδιώκει, αλλά σπεύδει να τις ναρκοθετήσει πριν καταθέσει τις προτάσεις του. Διότι ποια είναι, εν τέλει, η πρότασή του; Να κριθούν αναθεωρητέα μόνο τα άρθρα που προτείνει ο ίδιος; Μπορεί έτσι να υπάρξει συναίνεση; Μπορεί έτσι να ολοκληρωθεί μια συνταγματική αναθεώρηση; Η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική του. Το ξαναλέμε: Αν τολμά μια πραγματικά γενναία συνταγματική αναθεώρηση, ιδού η Ρόδος ιδού και οι εκλογές για τον κ. Τσίπρα. Για να αποφασίσουν οι πολίτες ποιον καταστατικό χάρτη θέλουν για τη νέα Ελλάδα.


*Βουλευτής της Ν.Δ. στην Α΄ Πειραιώς και Νήσων