Αλέξανδρος ο Άγιος Μάρτυς ήτο Επίσκοπος
και επειδή δια της διδασκαλίας του ωδήγει εις την πίστιν του Χριστού πολλούς
Έλληνας και τους εβάπτιζεν, εκρατήθη από τον ηγεμόνα, από τον οποίον πολλάς
τιμωρίας υπομείνας κατεξεσχίσθη και ηναγκάζετο να θυσιάση εις τα είδωλα, αλλά
δεν επείσθη. Όθεν βλέπων την γενναιότητα και υπομονήν του ο στρατιώτης
Ηράκλειος επίστευσεν εις τον Χριστόν· δια τούτο και αυτός σφόδρα τιμωρηθείς
πρότερον, τελευταίον απεκεφαλίσθη και έλαβεν ο αοίδιμος του Μαρτυρίου τον
στέφανον.
Επειδή δε ο Άγιος Αλέξανδρος εποίησεν εν θαύμα και προς τούτοις επειδή εφυλάχθη υγιής εκ των πληγών με την του Κυρίου Χάριν και βοήθειαν, τούτων ένεκα είλκυσεν εις την πίστιν του Χριστού τέσσαρας γυναίκας, Θεοδότην και Γλυκερίαν, Άνναν και Ελισάβετ, αι οποίαι ήλεγξαν την πλάνην των ειδώλων και δια τούτο απεκεφαλίσθησαν. Ύστερον δε από όλους και ο Αλέξανδρος, κτυπηθείς δια μαζαίρας, ετελειώθη και εξεδήμησε προς Κύριον, λαβών παρ’ Αυτού της νίκης τον στέφανον.
Επειδή δε ο Άγιος Αλέξανδρος εποίησεν εν θαύμα και προς τούτοις επειδή εφυλάχθη υγιής εκ των πληγών με την του Κυρίου Χάριν και βοήθειαν, τούτων ένεκα είλκυσεν εις την πίστιν του Χριστού τέσσαρας γυναίκας, Θεοδότην και Γλυκερίαν, Άνναν και Ελισάβετ, αι οποίαι ήλεγξαν την πλάνην των ειδώλων και δια τούτο απεκεφαλίσθησαν. Ύστερον δε από όλους και ο Αλέξανδρος, κτυπηθείς δια μαζαίρας, ετελειώθη και εξεδήμησε προς Κύριον, λαβών παρ’ Αυτού της νίκης τον στέφανον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου