Να στείλωμεν εις την Βουλήν «Καντιώτες»

Του κ. Σπήλιου Παναγιωτοπούλου

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διακαώς επιθυμούσε να βρη τρόπο να ανέβη σ’ ένα ψηλό βουνό κι από εκεί να βροντοφωνάζη στους ανθρώπους κάτω λόγια του Ευαγγελίου!
Εμείς όμως οι Χριστιανοί σήμερα, που υπάρχει ο τρόπος να μας ακούν και να μας βλέπουν οι πάντες έως των περάτων της Γης, από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων, να κατατροπώνουμε τις άθλιες κοσμικές αντιλήψεις των αθέων βουλευτών, να ελέγχουμε τις παραλείψεις τους, να καταδικάζουμε τα ανήθικα νομοθετήματά τους και αντί αυτών να προτείνουμε όλα τα σωστά, δεν μπορούμε ως αδιάφοροι ούτε το 3% των ψηφοφόρων να επηρεάσουμε, για να στείλουμε στη Βουλή «άνδρας… μαρτυρουμένους… πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας» (Πραξ. στ΄. 3) να στείλουμε δηλαδή «Καντιώτες», «Μεταλληνούς», «Σάκκους» και «Σωτηρόπουλους», για να τρέμουν οι άθεοι και οι νεοειδωλολάτρες τον λόγο τους, που σίγουρα θα είναι και «λόγος του Θεού τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον» (Εβρ. 4,12) που λύνει και όλα τα προβλήματα της ζωής.

Και αντί αυτών, «φλομώνουμε» χρόνια τώρα από «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» των μικρών της Βουλής, που εκφωνούν με ύφος αυθεντίας και το.. χέρι στην τσέπη- σαν μόρτες- όλα αυτά που έφεραν την Ελλάδα στα πρόθυρα της καταστροφής…
Και αντί να είναι «μία η καρδία και η ψυχή μας» (Πραξ. δ΄ 3) ώστε να ομονοούμε, ενώπιον τόσων κινδύνων της Χώρας, προκειμένου να υπάρχη μονίμως στην Βουλή και η «του Κυρίου Παράταξις», ομονοούν δυστυχώς και τα… «βρίσκουν» κατά το «οι άρχοντας συνήχθησαν επί το αυτό κατά του Κυρίου και κατά του Χριστού αυτού» όλοι αυτοί που δηλώνουν χωρίς να ντρέπωνται ότι «και με το… διάβολο ακόμη θα συμμαχήσουν, για να σώσουν την Χώρα!».
Αν όμως είχαν έστω και λίγο μυαλό οι πολιτικοί μας, αντί να αποβλέπουν για την ανάπτυξη της Χώρας στην… «βαρειά βιομηχανία του… πορνοτουρισμού, ένεκα του οποίου «πέφτει φωτιά και μας καίει» θα αντιμετώπιζαν τις οικονομικές του κράτους υποχρεώσεις με σχέδια για αύξησι της ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, μειώσι της ΑΣΤΥΦΙΛΙΑΣ και κυρίως δίδοντες προσοχή στα θεόπνευστα λόγια ότι «έστι πορισμός μέγας η ευσέβεια μετά αυταρκείας», δηλαδή η ευσέβεια είναι πηγή μεγάλου πλούτου, «όταν συνοδεύεται από ολιγάρκεια».
Αλλά τώρα που έχουμε δώσει την εξουσία σε αθέους και πάντως αναξίους που τους έχει παραδώσει ο Θεός εις αδόκιμον νουν ποιείν τα μη καθήκοντα, τι καλό να περιμένουμε;
Για να βρισκόμαστε όμως, αδελφοί, ακόμη στη ζωή σημαίνει ότι ο Κύριος εν τούτοις και παρά ταυ­τα περιμένει την μετάνοιά μας- ακόμη και των βασανιστών μας- για να ανακάμψουμε ως ελληνικό κράτος και για να θεωρούμεθα τότε και μόνον τότε «γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός εις περιποίησιν».

"O.T"