Η ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Τοῦ κ. Ἀλεξάνδρου Μυγδανάλευρου, Θεολόγου – Οἰκονομολόγου – Ἱεροκήρυκος

Ὁ Ὀρθόδοξος Ἑλληνικός λαός καί κάθε ὀρθόδοξος Χριστιανική ψυχή μέσα στόν κόσμο τῆς ἀποστασίας ἑορτάζει μέ λαμπρότητα, σύνεση καί κατάνυξη τή Θεία Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ μας. Ἡ πρώτη Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἔγινε μέ τήν ἐνανθρώπισή Tου «…μορφήν δούλου λαβών ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος καί σχήματι εὑρεθείς, ὡς ἄνθρωπος…» (Φιλ. 2: 5-8). Ἄν ἡ Θεία γέννηση τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ μᾶς φανερώνει τήν κένωση ἐκ τῆς Θείας Του Δόξας. Ἄν τά ἑκούσια πάθη καί ἡ Σταύρωσή Του μᾶς διδάσκουν την ἄκρα ταπείνωση καί τήν ἀγάπη για τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἄν ἡ Ἀνάσταση διατρανώνει καί διακηρύττει τήν Θεία Δύναμή Του, ἡ Μεταμόρφωσή Του –πού ἑορτάζεται στίς 6 Αὐγούστου κάθε χρόνο– μᾶς ἀποκαλύπτει τήν ἀνέκφραστον, ἀπερινόητον Δόξα τοῦ Θείου Προσώπου Του.

Οἱ τρεῖς μαθητές του, πού βρίσκονται κοντά του, Πέτρος, Ἰάκωβος καί Ἰωάννης, γίνονται «ἐπόπται τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος». Ἀξιώνονται νά ἀποκτήσουν γνῶσιν τῆς «μεγαλοπρεποῦς δόξης». Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση καί ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐκ τῶν κορυφαίων θαυμάτων, πού πραγματοποίησε ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός στο ἴδιο τό θεανδρικό Αὐτοῦ Σῶμα. Στή Μεταμόρφωση ἐπιτρέπει ὁ Κύριος νά φανερωθεῖ ἐνώπιον τῶν τριῶν Αὐτοῦ μαθητῶν τό Θεῖο Μεγαλεῖο τῆς Θεότητός Του: «Τί ἐστι, μετεμορφώθη» ἀναρωτιέται ὁ θεῖoς Χρυσόστομος καί ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος γιά τό θεῖο γεγονός: «Παρήνοιξεν ὀλίγον τῆς Θεότητος και ἔδειξεν αὐτοῖς τόν ἐνοικοῦντα Θεόν». Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ἐξηγεῖ θεολογικά καί ἀναφέρει: «Οὐδέποτε τό Ἅγιο σῶμα Του ὑπῆρξε ἀμέτοχο τῆς Θείας δόξας. Ἀπό τή στιγμή τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως τῶν δύο φύσεων, τῆς θείας καί τῆς ἀνθρωπίνης, το σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν δόξαν τῆς ἀοράτου θεότητος πεπλούτηκε». Τό σῶμα ὁρατό, ἡ δόξα τοῦ σώματός Του ἦταν ἀφανής, ἀπρόσιτος στούς μή ἀναγεννημένους στο νοῦ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου.

Σκοπὸς τῆς Μεταμορφώσεως                                                                                                                          Ὁ σκοπός τῆς Μεταμορφώσεως ἦταν νὰ καταδειχθεῖ, ὅπως αὐτό λέγει πάλι ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦταν καί εἶναι καί θά εἶναι «ὁ Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης Κύριος». Στο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἐπαληθεύονται ὅλες οἱ προφητεῖες τῶν Ἁγίων Γραφῶν, οἱ τύποι καί τά σύμβολα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Τό Ὄρος Σινᾶ τώρα γίνεται Θαβώρ καί γιά τόν Θεόπτη Μωϋσῆ ἔχουμε πλέον τόν Ἰησοῦν Χριστόν. Ἀντί τό Θεῖο γνόφο πού σκέπασε τόν Μωϋσῆ, ἔχουμε τό θαυμαστό, τό καταπληκτικό, τό ὑπερυφές, «ἔκπλαγο» φῶς τῆς Θείας δόξας, πού ἔλαμψε ὡς τό φῶς τοῦ ἡλίου καί ἀκτινοβόλησε ὁ μεταμορφωθείς Ἰησοῦς Χριστός μας. Ἡ μεταμόρφωση ἔμπροσθεν τῶν μαθητῶν Του, Πέτρου, Ἰωάννη και Ἰακώβου καί τοῦ Δικαίου Μωϋσῆ καί προφήτου Ἠλιοῦ, συλλαλοῦντες μέ τόν Χριστό μας, δηλώνει ὅτι εἶναι Θεός καί Κύριος ζώντων καί κεκοιμημένων. Ἐπίσης ὅτι στήν Παλαιά καί Καινή Διαθήκη εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ἡ Παλαιά Διαθήκη δίνει πληροφορίες γιά το Θεό, ἐνῶ ἡ Καινή Διαθήκη παρουσιάζει τόν ἴδιο τό Θεό στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Στή Θεία Μεταμόρφωση ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Χριστός, ὡς Υἱός τοῦ Θεοῦ κατέχει τήν ἴδια Δόξα μέ τόν Πατέρα. Ἡ «ἐκ τῆς νεφέλης» ἀκουσθεῖσα φωνή τοῦ Θεοῦ Πατέρα «Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα, αὐτοῦ ἀκούετε», ἐπιβεβαιώνει τό ἀληθές. Ἡ πρό τοῦ ἑκουσίου πάθους καί τοῦ Σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ μας Μεταμόρφωση σκοπό ἔχει καί την ἐνίσχυση τῆς πίστεως τῶν μαθητῶν, «ἵνα θεωρήσαντες τά θαυμάσιά σου, μή δειλιάσωσι τά παθήματά σου» ψάλλει ὁ τῆς ἑορτῆς ὑμνογράφος, Ἁγιος Κοσμᾶς.

Πορεία Σωτηρίας καί Δόξης                                                                                                                                                                                         Τά θεοπρεπῆ καί παράδοξα τῆς ἑορτῆς αὐτῆς εἶναι «εἰκών καί προτύπωσις τῆς μελλούσης καταστάσεως τῶν δικαίων». «Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψωσιν, ὡς ὁ Ἥλιος» (Ματθ. 13: 43). Εἶναι ἡ ἐγγύηση καί τῆς δικῆς μας μεταμόρφωσης. Ἐδῶ ἀποκαλύπτεται τό βαθύτερο νόημα, τό ἐλπιδοφόρο μήνυμα τῆς σωτηρίας καί ὁ δοξασμός τοῦ ὅλου ἀνθρώπου, σώματος καί ψυχῆς. Ὁ Χριστός μας εἶναι «ἡ ἐλπίς τῆς Δόξης» (Ἀπ. Παῦλος Κολ. Ι: 27). Ποιά εἶναι ὅμως ἡ σωστή πορεία, πού θά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο στη σωτηρία καί στή δόξα τοῦ Θεοῦ; Μᾶς τήν διδάσκει αὐτή ἡ ἴδια ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ, στό ὑψηλό Ὄρος τοῦ Θαβώρ. Ὁ Κύριος μεταμορφώθηκε κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς, λέγει ὁ ὑπερασπιστής τοῦ ἀκτίστου φωτός Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: «Ἵνα δείξῃ πρόξενον οὖσαν τήν προσευχήν τῆς μακαρίας ἐκείνης Θέας», ἀλλά καί οἱ στίς ἀρετές διαπρέψαντες Χριστιανοί θά καταστοῦν μέτοχοι τῆς θείας δόξης. «Οἱ τῷ ὕψει τῶν ἀρετῶν διαπρέψαντες και τῆς ἐνθέου δόξης ἀξιωθήσονται». Ἡ ἀρετή εἶναι πού μᾶς ἀνεβάζει, μᾶς ἀνυψώνει πάνω ἀπό τά κοσμικά, τά γήϊνα καί φθαρτά. Μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό τήν κυριαρχία τῶν παθῶν, τό ἡδονιστικό καί ὑλιστικό πνεῦμα τοῦ κόσμου. Για τούς Ὀρθόδοξους πιστούς Χριστιανούς ἀρετή σημαίνει τήν ἀπαρασάλευτη τήρηση τῶν ζωοπαρόχων ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, την βίωση τῶν Ἁγίων Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἐφαρμογή τῶν λόγων τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Εἴθε ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός να μᾶς βοηθήσει νά μεταμορφωθοῦμε κιʼ ἐμεῖς ψυχοσωματικά και νά γίνουμε κοινωνοί τῆς τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Θείας Αὐτοῦ Δόξας. «Κύριε λάμψον και ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τό φῶς σου τό ἀΐδιον». Ἀμήν.