Οσοι υποβαθμίζουν την επέτειο του ΟΧΙ υπονομεύουν τη συνείδηση της διαχρονικής πορείας του Εθνους
Δύο ενδιαφέροντα άρθρα μάς ενημέρωσαν προσφάτως για την προσπάθεια των ψευδοπροοδευτικών να αποδομήσουν την εθνική και την παιδαγωγική σημασία της 28ης Οκτωβρίου. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στα άρθρα του καθηγητή Αγγελου Συρίγου στην «Καθημερινή της Κυριακής» (29/10/2017) και του καθηγητή Αθανασίου Γκότοβου στο ιστολόγιο του περιοδικού «ΑΡΔΗΝ».
Το επιχείρημα των γνωστών αποδομητών της Ιστορίας μας είναι το εξής: «Οι άλλοι λαοί εορτάζουν το τέλος του Πολέμου, ενώ εμείς εορτάζουμε την αρχή του. Πρέπει να καθιερωθεί ως Εθνική Επέτειος η 12η Οκτωβρίου 1944, ημέρα της Απελευθερώσεως της Αθήνας, και να υποβαθμισθεί η 28η Οκτωβρίου 1940».
Στα πολλά και σωστά που έγραψαν οι προαναφερθέντες αρθρογράφοι κρίνω σκόπιμο να προσθέσω ορισμένες σκέψεις μου.
1. Δεν είμαστε ο μόνος λαός που τιμά την έναρξη ενός πολέμου. Οι ΗΠΑ στις 4 Ιουλίου (Ημέρα Ανεξαρτησίας) εορτάζουν την έναρξη και όχι τη λήξη του πολέμου κατά των Βρετανών.
2. Η απελευθέρωση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έγινε την ίδια ημέρα για όλη την Ελλάδα. Η 12η Οκτωβρίου αφορά μόνο την Αθήνα και καλώς την τιμά ο Δήμος Αθηναίων. Η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε έπειτα από δύο εβδομάδες. Η Κρήτη έμεινε υπό γερμανικό ζυγό έως τον Μάιο του 1945. Ενώ η 28η Οκτωβρίου αφορά όλους τους Ελληνες.
3. Τα γεγονότα της Απελευθερώσεως συνδέονται με αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων. Πώς να εορτάσουμε ως Πανεθνική Επέτειο τη 12η Οκτωβρίου, όταν τον πρωθυπουργό της Απελευθερώσεως, τον Γεώργιο Παπανδρέου, έπειτα από μόλις δύο μήνες επιχείρησε να τον ανατρέψει ο ένοπλος βραχίων της Αριστεράς; Το 1944 είναι χρονιά διχασμού, ενώ η 28η Οκτωβρίου εκπέμπει μήνυμα ενότητας και νίκης.
4. Το ΟΧΙ είναι μία λέξη-σύμβολο για κάθε Ελληνα. Εκφράζει τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Συνδέει τις νεότερες γενιές με το «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα, με το ΟΧΙ του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, με την άρνηση των Μεσολογγιτών να παραδοθούν το 1826. Oσοι υποβαθμίζουν την επέτειο του ΟΧΙ υπονομεύουν τη συνείδηση της διαχρονικής πορείας του έθνους.
Δεν είναι μόνο η 28η Οκτωβρίου που αμφισβητείται. Εχουμε δει αντίστοιχη απόπειρα αμφισβητήσεως και της 25ης Μαρτίου. Με ατεκμηρίωτα και ανιστόρητα επιχειρήματα αμφισβητούν αυτό που καταγράφουν δεκάδες πρωταγωνιστές της Επαναστάσεως στα απομνημονεύματά τους: ότι την ημερομηνία του Ευαγγελισμού την είχε ορίσει η Φιλική Εταιρεία ως ημέρα του ξεσηκωμού. Οι πρόγονοί μας ήθελαν συνειδητά να ταυτίσουν την πατρίδα με την Ορθοδοξία, την Παναγία με την ελευθερία. Αυτή η σύνδεση ενοχλεί τους δήθεν προοδευτικούς. Και λέω «δήθεν», διότι η πραγματική πρόοδος δεν είναι η άρνηση της ιστορικής αλήθειας, αλλά η άντληση δυνάμεων και παραδειγμάτων από το παρελθόν για ένα καλύτερο μέλλον. Εις πείσμα των αρνητών εμείς θα εορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου.
Κωνσταντίνος Χολέβας
*Πολιτικός επιστήμων
Δύο ενδιαφέροντα άρθρα μάς ενημέρωσαν προσφάτως για την προσπάθεια των ψευδοπροοδευτικών να αποδομήσουν την εθνική και την παιδαγωγική σημασία της 28ης Οκτωβρίου. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στα άρθρα του καθηγητή Αγγελου Συρίγου στην «Καθημερινή της Κυριακής» (29/10/2017) και του καθηγητή Αθανασίου Γκότοβου στο ιστολόγιο του περιοδικού «ΑΡΔΗΝ».
Το επιχείρημα των γνωστών αποδομητών της Ιστορίας μας είναι το εξής: «Οι άλλοι λαοί εορτάζουν το τέλος του Πολέμου, ενώ εμείς εορτάζουμε την αρχή του. Πρέπει να καθιερωθεί ως Εθνική Επέτειος η 12η Οκτωβρίου 1944, ημέρα της Απελευθερώσεως της Αθήνας, και να υποβαθμισθεί η 28η Οκτωβρίου 1940».
Στα πολλά και σωστά που έγραψαν οι προαναφερθέντες αρθρογράφοι κρίνω σκόπιμο να προσθέσω ορισμένες σκέψεις μου.
1. Δεν είμαστε ο μόνος λαός που τιμά την έναρξη ενός πολέμου. Οι ΗΠΑ στις 4 Ιουλίου (Ημέρα Ανεξαρτησίας) εορτάζουν την έναρξη και όχι τη λήξη του πολέμου κατά των Βρετανών.
2. Η απελευθέρωση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έγινε την ίδια ημέρα για όλη την Ελλάδα. Η 12η Οκτωβρίου αφορά μόνο την Αθήνα και καλώς την τιμά ο Δήμος Αθηναίων. Η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε έπειτα από δύο εβδομάδες. Η Κρήτη έμεινε υπό γερμανικό ζυγό έως τον Μάιο του 1945. Ενώ η 28η Οκτωβρίου αφορά όλους τους Ελληνες.
3. Τα γεγονότα της Απελευθερώσεως συνδέονται με αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων. Πώς να εορτάσουμε ως Πανεθνική Επέτειο τη 12η Οκτωβρίου, όταν τον πρωθυπουργό της Απελευθερώσεως, τον Γεώργιο Παπανδρέου, έπειτα από μόλις δύο μήνες επιχείρησε να τον ανατρέψει ο ένοπλος βραχίων της Αριστεράς; Το 1944 είναι χρονιά διχασμού, ενώ η 28η Οκτωβρίου εκπέμπει μήνυμα ενότητας και νίκης.
4. Το ΟΧΙ είναι μία λέξη-σύμβολο για κάθε Ελληνα. Εκφράζει τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Συνδέει τις νεότερες γενιές με το «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα, με το ΟΧΙ του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, με την άρνηση των Μεσολογγιτών να παραδοθούν το 1826. Oσοι υποβαθμίζουν την επέτειο του ΟΧΙ υπονομεύουν τη συνείδηση της διαχρονικής πορείας του έθνους.
Δεν είναι μόνο η 28η Οκτωβρίου που αμφισβητείται. Εχουμε δει αντίστοιχη απόπειρα αμφισβητήσεως και της 25ης Μαρτίου. Με ατεκμηρίωτα και ανιστόρητα επιχειρήματα αμφισβητούν αυτό που καταγράφουν δεκάδες πρωταγωνιστές της Επαναστάσεως στα απομνημονεύματά τους: ότι την ημερομηνία του Ευαγγελισμού την είχε ορίσει η Φιλική Εταιρεία ως ημέρα του ξεσηκωμού. Οι πρόγονοί μας ήθελαν συνειδητά να ταυτίσουν την πατρίδα με την Ορθοδοξία, την Παναγία με την ελευθερία. Αυτή η σύνδεση ενοχλεί τους δήθεν προοδευτικούς. Και λέω «δήθεν», διότι η πραγματική πρόοδος δεν είναι η άρνηση της ιστορικής αλήθειας, αλλά η άντληση δυνάμεων και παραδειγμάτων από το παρελθόν για ένα καλύτερο μέλλον. Εις πείσμα των αρνητών εμείς θα εορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου.
Κωνσταντίνος Χολέβας
*Πολιτικός επιστήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου