Η Μικτή Μονή του Έσσεξ Αγγλίας. -- Toυ Αγίου Νικοδήμου :

Ότι ο Αρχιερεύς και πάντες οι ασκούντες παρθενίαν, πρέπει να φεύγωσι τας συνομιλίας των γυναικών.

Δια τούτο πρόσεχε. Ναι, παρακαλώ θερμώς, πρόσεχε, φίλτατε και φυλάττου καλώς από του να εντρυφώσιν οι οφθαλμοί σου, δια της περιέργου θεωρίας των ωραίων προσώπων· μήποτε νικήση σε κάλλους επιθυμία· πληροφορήθητι τοίνυν, ότι εις κίνδυνον μέγαν ευρίσκεσαι, και μάλιστα εάν είσαι νέος ή Αρχιερεύς ή όλως του ιερού κλήρου· και δεν είναι τρόπος να μη απαντήσης τοιαύτα πρόσωπα, τα οποία ρίπτουσιν εις την καρδίαν, και μακρόθεν θεωρούμενα, τα βέλη της ηδονής.
Αλλ΄ ει δυνατόν εστι, μηδέποτε θελήσης τοις τοιούτοις προσώποις να απαντήσης και εις λόγους όλως να έλθης και συνομιλίας, καν και η συνομιλία είναι περί εξομολογήσεως, ως και τούτο οι θείοι Πατέρες διαγορεύουσιν. Ενθυμούμαι γαρ, ότι η αγία και οικουμενική εβδόμη σύνοδος, λέγει εις τον δέκατον όγδοον κανόνα, ότι, όταν Αρχιερεύς ευρεθή έξω εις προάστειον τι, ευρίσκονται δε εκεί και γυναίκες, ας αναχωρώσιν εκείναι εκείθεν ανυπερθέτως έως ου ευρίσκεται παρών ο Αρχιερεύς. «Εί τις δούλην, ή ελευθέραν εν τω επισκοπείω κτώμενος φωραθείη, ή εν μοναστηρίω, προς εγχείρησιν διακονίας τινός, επιτιμάσθω· επιμένων δε καθαιρείσθω. Ει δέ και τύχοι εν προαστείοις γυναίκας είναι, και θελήσει ο επίσκοπος ή ο ηγούμενος πορείαν εν τοις εκείσαι ποιήσασθαι, παρόντος επισκόπου ή ηγουμένου, μηδόλως εγχείρησιν διακονίας ποιείσθω κατ΄ εκείνον τον καιρόν γυνή· αλλ΄ ιδιαζέτω εν ετέρω τόπω, έως αν την αναχώρησιν ποιήσηται ο επίσκοπος, δια το ανεπίληπτον».