Του Παναγιώτη Π. Νούνη
Έγκυρες πληροφορίες μας αναφέρουσι ότι ο σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Ιασσίου και Μητροπολίτης της Μολδαβίας και Βουκοβίνης κ. Θεοφάνης εξαπολύει σφοδρώτατον διωγμό έναντι Κλήρου και Λαού ευσεβών προσκυνητών πιστών και μελών της ιεράς Σκήτης Ορασένι νομού Μποτοσάνι της Ρουμανίας.
Ακριβώς πρίν ένα μήνα (26/4/2017) το ομολογιακό και μαχητικόν Ιστολόγιον «ΚΑΤΑΝΥΞΗ» εδημοσίευσε την αποκαλυπτικήν είδηση ότι ο εν λόγω Αρχιεπίσκοπος Ιασσίου και Μητροπολίτης Μολδαβίας αναγνωρίζει απόλυτα τις κακόδοξες αποφάσεις της Ληστρικής Συνόδου της Κρήτης. [Δείτε ΕΔΩ]
Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το γεγονός, ότι ο σεβασμιώτατος κ. Θεοφάνης είναι φεφανατισμένος υπερμάχος της «Πανορθόδοξης Συνόδου», όπως πλείστοι άλλοι ομοφρώνες του, με το φαιδρό αποτέλεσμα να πιστεύει, ανοήτως, ότι όσοι πολεμούμε τις αιρετικές αποφάσεις της Συνόδου των Αρχιοικουμενιστών αποστατών Κληρικών είμεθα δήθεν «εχθροί της Εκκλησίας». Βέβαια αν δεν το πιστεύει αυτό, να υποθέσουμε ότι είναι λοίδωρος, πανούργος και συκοφάντης των Ορθοδόξων αντιΟικουμενιστών;
Οι Χριστιανοί πρέπει να γίνουμε, αν δεν εγίναμε ακόμη, και να μεταβληθώμεν ως αδυσώπητοι και ανελέητοι κατά όσων ψευδεπισκόπων Μητροπολιτών υπερασπίζονται μετά εωσφορικής μανίας την Σύνοδον της Κρήτης. Οι αποφάσεις της νεοπαγούς Ληστρικής Συνόδου της Κρήτης είναι πλέον αδιαμφησβήτητο ιστορικόν γεγονός ότι πρόκειται για δυσσεβή κακοδοξήματα και αιρετικά φλυαρήματα τινών πανούργων και επαμφοτεριζόντων ψευδεπισκόπων και σατανοκίνητων νόων.
Να σημειωθεί, ότι η αντιαιρετική πολεμική των ορθοδόξων Χριστιανών εστιάζει απόλυτα στις κακόδοξες ενέργειες και αποφάσεις των Αρχιοικουμενιστών και ορκισμένων Οικουμενιστών, και όχι βέβαια έναντι των ιερών τους προσώπων. Προτρέπουμε τον κύριον Θεοφάνη να μελετήσει και πάλιν (ετούτην την φορά από ορθόδοξην και πατερικήν οπτικήν) το «ιερό» Κοράνιον (ούπς! το ιερόν Ευαγγέλιον) ήθελα να πώ.
Συνεπώς, ο Αρχιεπίσκοπος Ιασσίου, αντί να (καθ)ίσταται ως καλός ποιμήν, κατήντησεν, ως γνήσιος ψευδοπροφήτης και λυκοποιμήν, διώκτης των Ορθοδόξων Ρουμάνων αδελφών μας, εξ αιτίας της πανούργας και πιθηκίστικης αναγνωρίσεως των ληστρικών αποφασισθέντων του Κολυμπαρίου.
Να υπενθυμίσουμε, ότι ο εν λόγω Αρχιοικουμενιστής της Μολδαβίας κ. Θεοφάνης βρισκόταν πρόσφατα καλεσμένος, στην Κύπρο, υπό του Αρχιοικουμενιστού και μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου. Τον υποδέχθηκε τότε στο αεροδρόμιον, ο «έτερος Καππαδόκης» και ορκισμένος οικουμενιστής ο θεοφιλέστατος Χωρεπίσκοπος Μεσσαορίας κ. Γρηγόριος. [Δείτε εδώ: Ιστοσελίδα «ΡΟΜΟΦΑΙΑ», Ο Μητροπολίτης Μολδαβίας και Μπουκοβίνας στην Κύπρο, http://www.romfea.gr/ekklisia-kyprou/13587-o-mitropolitis-moldabias-kai-mpoukobinas-stin-kupro ]
Ο σεβασμιώτατος των Οικουμενιστών κ. Θεοφάνης, έχει ιδιαίτερη συμπάθεια εξ όσων πληροφορούμε για τον Ιερομάρτυρα και Ομολογητήν Αρχιεπίσκοπον Κύπρου Κυπριανόν.
Βέβαια, καθότι γίνεται πλέον φανερόν, εκ των φιλοΟικουμενιστικών ενεργειών αμφοτέρων των σύγχρονων αρχιεπισκόπων, ούτε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος αλλά ούτε κάν και ο θαυμαστής αυτού του Ιερομάρτυρος ο Αρχιεπίσκοπος εκ της Μολδαβίας κ. Θεοφάνης, δεν ακολουθώσι το ορθόδοξον Πατερικό πνεύμα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας. Όπου ο Ιερομάρτυρας και νέος Ομολογητής της Εκκλησίας του Χριστού ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός έχυσε μαρτυρικώς το αίμα του υπό της Ισλαμικής μάχαιρας και Μωαμεθανικής αγχόνης.
Ο ίδιος ο άγιος Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, κατά την περίοδον του 1821 εξέδωσε μίαν τινά ιστορικήν Αρχιεπισκοπικήν Εγκύκλιον κατά των εωσφοριστών Φραγμασσωνιστών και Συγκρητιστών της Κύπρου. Εκαταδίκαζεν δηλαδή τον Μασσωνισμόν ελέω του πεπλανημένου διαθρησκειακού συγκρητισμού. Οι σημερινοί όμως Αρχιοικουμενιστές, Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι, προπαγανδίζωσι συστηματικώς, τον Διαθρησκειακόν Οικουμενισμόν, ταυτόσημη σατανική ιδεολογία εκπορευόμενη αναντίρρητα από της Μασσωνικές και Θεοσοφικές Στοές του Σατανά, ενώ από την άλλη οι ομότιμοι στην αρχιερωσύνη του Ιερομάρτυρος, δειλιούσιν, όπως καταδικάσωσι εκ νέου τον πολύ-αιρετικόν Μασσωνισμό.
Ο εν λόγω φανατικός οπαδός του Οικουμενισμού, ο ψευδοπροφήτης κ. Θεοφάνης, φαίνεται να έχει ιδιαίτερες φιλίες και σχέσεις με τους σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμον και Λεμεσού κ. Αθανάσιον καθώς και με τον Ηγούμενο της ιεράς μεγίστης Βα(λ)πεδίου, όπου η τελευταία δια του γ. Εφραίμ, κατέστην ισχυρώτατον όργανον αλγεινής εσωτερικής και εξωτερικής μικρο-ποιμαντικής προπαγάνδας υπέρ των κακοδόξων ενεργειών και υπέρ των νεοΦαναριώτικων οικουμενιστικών σχεδιασμών υπέρ της αντιΧρίστου Πανθρησκείας.
Βέβαια, ο Ηγούμενος Εφραίμ, μόλις επληροφωρήθημεν, ότι επροσπαθούσε καιρό τώρα δια μέσω μεσολαβητών του, να επιβάλλει την πολυσχιδήν προσωπικότητά του στην Ιερά Μονή του Σταυροβουνίου. Προσπαθούσε δυστυχώς, να επιβάλλει (!) ο ίδιος την ώρα της φιλοξενίας του στην όντως φιλόξενη και Μοναστική Πολιτεία της εν Κύπρω Ακροπόλεως της Ορθοδοξίας.
Απαιτούσεν, ο τω όντι αθεόφοβος οπαδός και ορκισμένος προπαγανδιστής του κακοδόξου Κολυμβαρισμού, να φιλοξενηθεί, υπό των Σταυροβουνιωτών πατέρων, κατά τις δύσκολες μεσημεριανές ώρες όπου το Ιερόν Κοινόβιον είναι κλειστό για άπαντες, σχεδόν για ένα δίωρον, καθότι οι Μοναχοί ξεκουράζονται ελέω των πολυποίκιλων διακονημάτων και του δύσκολου προγράμματος των ακολουθιών.
Οι πατέρες του Σταυροβουνίου βέβαια του έστειλαν το ξεκάθαρον μήνυμα, ότι θα τον υποδεχθούσι, μετά το μεσημέρι όπου ανοίγωσι οι πύλες του Μοναστηρίου για όλους τους ταπεινούς προσκυνητές… ο πολύς όμως Ηγούμενος Εφραίμ, φαίνεται ότι επικράνθην και γάρ επροσβλήθην, μάλλον, διότι εμμέσως πλην σαφώς αντιλήφθηκεν, κάλλιο αργά παρά ποτέ, ότι ήτο άκρως ανεπιθύμητος να φιλοξενηθεί σύμφωνα με τις ιδικές του παράλογες ιδοτροπίες, το ιδικόν του θέλημα, και τις θρασύτατες απαιτήσεις, αλλά και ότι οι Σταυροβουνιώτες πατέρες δεν θα του εχαρίζωντο κατά την διάρκεια της φιλοξενίας για όσα ανόητα και δουλικά μασκαραλίκια διαπράττει υπέρ των Αρχιοικουμενιστών και κατά των Ορθοδόξων αντιΟικουμενιστών.
Μη ξεχνάτε, ότι έχει γίνει βούκινο στην οικουμένη, ότι ο Ηγούμενος του Βα(λ)τοπεδίου κ. Εφραίμ, διεξάγει συντονισμένους και ανεπίσημους διωγμούς στο Άγιον Όρος κατά των συμμοναστών του Αγιορειτών Πατέρων.
Το ηχηρόν ράπισμα, εν τέλει, το έφαγε με το γάντι από την Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, τούτο ας γίνει αντιληπτόν για κάθε κατεργάρη Οικουμενιστή ή φιλοΟικουμενιστή που προσπαθεί να παρουσιάσει στην οικουμένη τον εαυτόν του ως γνήσια παραδοσιακόν και ορθόδοξον.
Ο μέν Αλεξανδρουπόλεως, ως γνωστόν, είναι κατεγνωσμένος λυκοποιμήν της Αλεξανδρούπολης, ταυτόσημων φρονημάτων με εκείνα των Αρχιοικουμενιστών του Φαναρίου και της Θεσσαλονίκης, διό και το βρωντοφωνάζουσι μέχρι και οι πέτρες του Θερμαϊκού αλλά και του ποταμού Έβρου, αφού κατά την Μεγάλη Εβδομάδα μέχρι και την Διακαινήσιμο Εβδομάδα του Πάσχα κατάφερε, άκουσον-άκουσον, αυτός ο ανελέητος τύρρανος, να φυλακίσει, με ένα ανυπόστατο κατηγορητήριον και με δικαστικόν διωγμό, έναν αντιΟικουμενιστή Αρχιμανδρίτη του.
Ο δε σεβ. Λεμεσού, τι να πώ και τι να λαλήσω περί αυτού;
Μπορεί να εφημολογήθει, καλώς ή κακώς, ότι δεν υπέγραψε το ένα κακόδοξον κείμενο στη Κρήτη, αλλά, μερικοί Επίσκοποι εκατάντησαν ως «τζάμπα Ομολογητές». Διότι, ως γνωστόν, όσοι υπαγώμεθα κάτω από την εκκλησιαστική εποπτεία του, έδωσε την παράδοξη ευλογία(;!), να διαβαστεί, εντός της Θεοσώστου επαρχίας μας μία νέα Ληστρική Αρχιεπισκοπική «Κατηχητική» Εγκύκλιος, όπου ανεγνώριζε (!), τις αιρετικές αποφάσεις της Συνόδου των Κολυμπαριστών οπαδών του Οικουμενισμού, και όπου εμμέσως πλήν σαφώς εδιοχετεύθην έτσι το φοβερόν δηλητήριον του Συγκρητισμού στο Χριστεπώνυμον πλήρωμα της πόλεως Λεμεσού. Το γεγονός, ότι δεν υπέγραψε ένα από τα κακόδοξα κείμενα, αλλά υπέγραψεν όλα τα άλλα, δεν γίνεται αυτομάτως ομολογητής, διότι και τά υπόλοιπα εμπεριέχωσι κακοδοξίες ολκής. Ούτε είναι ομολογητής-Επίσκοπος, όταν εγκωμιάζει δημοσίως τον αιρεσιάρχην Πατριάρχην κ. Βαρθολομαίον ενώ από την άλλη λοιδωρεί και συκοφαντεί τους αντιΟικουμενιστές. Ήδη, ας το μάθετε και αυτό, ο Λεμεσού, εμπράκτως αναγνωρίζει τινές αποφάσεις της Ληστρικής Συνόδου, επευλογώντας με ληστρική «Ποιμαντική Οικονομία», την εξάπαντος αντιΚανονική ιεροτελεστία των Μεικτών Γάμων, ορθοδόξων μετά των αιρετικών.
Στην γενέτηρά του μητροπολίτου Λεμεσού, εις το χωριόν Επισκοπήν-Κουρίου, λίαν προσεχώς, ο ταπεινός παπάς του χωριού, θα ιερουργήσει λ.χ. το «Μυστήριον του Γάμου» μίας ορθόδοξης γυναικός μετά του αγαπητικού της ανδρός όπου είναι ετερόδοξος-αιρετικός (Φραγκοπαπικός) με τις «ευλογίες» του σεβ. κυρίου Αθανασίου. Ο Λαϊκός Οικουμενισμός αλώνει τα χωριά και τις πόλεις μας, δια μέσω των συγκρητιστικών τελετουργιών, εξ αιτίας της άγνοιας των παπάδων, θεολόγων και επισκόπων μας.
Τέτοια παράδοξα πράγματα, άνομες μείξεις, και παιγνίδια του Διαβόλου, εδιενεργούσαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας;
Πάμε να δούμε τώρα τι έγινε στη Μολδαβία.
Στις 5 του Μαΐου 2017 το Βασίλειον Ιεράτευμα των αντιΟικουμενιστών και ιερώς Αποτειχισθέντων Κληρικών και Λαϊκών της Μολδαβίας, αντιστάθηκε ρωμαλέα, κατά των «εκκλησιαστικών» διωκτικών ενεργειών του λυκοποιμένος κ. Θεοφάνη.
Το εκπληκτικόν και ωραίον παράδοξον του Ομολογιακού και ηρωϊκού αγώνος, αυτών, των Ρουμάνων αντιΟικουμενιστών αδελφών μας, είναι που άπαντες οι ενορίτες είναι συνεννωμένοι και ομοθυμαδόν απόλυτα σύμφωνοι με τον παπά τους, διό και συμφωνούσι με μία καρδιά και μία ψυχή, στην Διακοπή του Μνημοσύνου, εξάπαντος του αιρετίζωντος Αρχιεπισκόπου Ιασσίου κ. Θεοφάνους. Στην Ελλαδική και Κυπριακή επικράτεια, κάποιοι ακόμη ξύνονται και άλλοι ίσως προβληματίζονται, ενώ οι Βαλκανικές και Σλαβικές χώρες μας διδάσκωσι την ορθόδοξη Πατερική Θεολογία και Ορθοπραξία δια της διακοπής κοινωνίας και επικοινωνίας με τους κακοδόξους αρχιεπισκόπους πατριάρχες και επισκόπους των.
Έν τέλει, έχει γίνει ο φόβος και ο τρόμος, τόσον των σκληροπυρηνικών Αρχιοικουμενιστών όσον και μερικών «βελούδινων αντιΟικουμενιστών» ο εν λόγω ΙΕ΄ Ιερός Κανών. Αυτό που ανησυχεί, και προφανώς καίγει πολλών τας συνειδήσεις, ενώ απασχολεί τους μορφωμένους σχολαστικώς, είτε από ημιμάθεια είτε από αμάθεια, αμφότερες τις αντιμαχόμενες παρατάξεις, είναι η Διακοπή ή καί η μη Διακοπή του Μνημοσύνου του οικείου Επισκόπου, Μητροπολίτου ή και Πατριάρχου αυτών.
Το μέγα ζητούμενον βέβαια, και το κέντρον βάρους, κατά την προσωπικήν μας εκτίμηση, που πρέπει να απασχολεί τον κάθε νόρμαλ Ορθόδοξον και πολεμίον του πανθρησκειακού Οικουμενισμού, δεν είναι η διακοπή ή η μή διακοπή της κοινωνίας με τον Επίσκοπον ή Μητροπολίτην ή και Πατριάρχην, ούτε κάν η Διακοπή του Μνημοσύνου αυτών, αλλά το κύριον είναι η μη διακοπή της Κοινωνίας μας μετα της θείας καί Θεανθρωπίνης Φύσεως του Χριστού μας.
Η Καθολική ιερά Παράδοση των Ορθοδόξων, προσφέρει το δυνητικό δικαίωμα, και την αναντίρρητη υποχρέωση, σε όσους έχωσι ξεκάθαρα τα ζητήματα Πίστεως, εξάπαντος καλυπτώμενοι βάσει των Ιερών Κανόνων και της Αγίας Γραφής, δια της ιεράς Αποτειχίσεως, να προχωρούσι στη Διακοπή του Μνημοσύνου κατά τινών αδιαμφισβήτητων αιρετιζόντων Επισκόπων ή Μητροπολιτών ή Πατριαρχών. Αλλά ως εκεί! Πρόκειται δηλαδή για το έσχατον σημείον αντίστασης, και το πυρηνικόν υπερόπλον στο οπλοστάσιον του κάθε Χριστιανού (Κληρικού, Μοναχού και Λαϊκού) έναντι της οιασδήποτε Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Αρχής.
Καθότι σημειώνει και μας εντέλλει ευαγγελικώς ο Απόστολος Πέτρος:
«ἵνα διά τούτων γέννησθε κοινωνοί θείας φύσεως ἀποφυγόντες τῆς ἐν κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς».
Δεν λέγει όμως, αξιότιμοι αδελφοί και πατέρες: «γέννησθε κοινωνοί ανθρωπίνης φύσεως», όπως π.χ. το Λειτουργικό και Κοινωνικό μνημόσυνον του Μητροπολίτου και Πατριάρχου, αλλά τονίζει ο θεηγόρος Απόστολος του Χριστού, να γίνουμεν Κοινωνοί της θείας, και εννοεί προφανώς, της Θεανθρωπίνης Φύσεως, και να αποφεύγουμεν την σατανική (δια)φθορά του εκκοσμικευμένου πνεύματος, καθώς και τις αιρέσεις, που λαγκοδέρνωσι τους ταλαίπωρους εκκλησιαστικούς ψευδεπισκόπους μας.
Δεν είναι φαιδρόν το κατάντημα των αιρετιζόντων Οικουμενιστών που πασχίζωσι, να επιβάλλωσι, δια πολυποίκιλων ραδιουργιών και τεχνασμάτων, ενίοτε δια της βίας, των μνημόσυνον του ονόματός τους;
Άραγε, από πού προήλθεν τέτοια σαθρή, φαύλη, δυσσεβής, ανίερη, ιεροκρατική και κληρικαλιστική νοοτροποία τινας (εξ)αναγκαστικής Επισκοπομονιστικής και εξάπαντος ανθρωποκεντρικής Εκκλησιολογίας; Γιατί σώνει και καλά να εμένουμε και νά πιθηκίζουμε πάν ότι κακόν και σαθρόν εκ των ετεροδόξων Λουθηροκαλβίνων και Φραγκοπαπικών; Γιατί σεβασμιώτατε μητροπολίτα Περγάμου κ. Ιωάννη, διαστράψατε ριζηδόν την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία μας σε, Φιλοσοφίζουσα και κακόδοξη Εκκλησιολογία; Γιατί άραγε;
Του Παναγιώτη Π. Νούνη
Ορθόδοξος Θεολογών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου