ΑΝΟΗΤΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΑΡΚΕΤΕΣ Μητροπόλεις ἐκδίδουν περιοδικά, πού ἀναφέρονται κυρίως στίς δραστηριότητες τῶν Ποιμεναρχῶν τους. Πολλά εἶναι ἀξιόλογα καί ψυχωφελῆ. Δέν λείπουν ὅμως και οἱ ἀξιοκρατικές ὑπερβολές, πού δέν ταιριάζουν σέ ἐκκλησιαστικά ἔντυπα. Δέν θέλω νά κατηγορήσω κανέναν οὔτε καί νά γενικεύσω. Θέλω ὅμως νά ἀφυπνίσω αὐτούς, πού κυριαρχοῦνται ἀπό το φοβερό καί ἀνόητο πάθος τῆς προβολῆς, γιατί ἐκτός ἀπό τό γεγονός ὅτι οἱ ἴδιοι βαδίζουν τήν ὁδό τῆς ἀπωλείας, προκαλοῦν σκανδαλισμό καί σέ πολλούς καλοπροαίρετους ἀνθρώπους. Τά περιοδικά αὐτά εἶναι ἔγχρωμα, πολυσέλιδα, πολυτελῆ και ὑπηρετοῦν ἕνα καί μόνο σκοπό: τήν προβολή τοῦ οἰκείου Μητροπολίτη. Δημοσιεύονται δεκάδες φωτογραφίες του. Ἄλλοτε να προΐσταται σέ κάποια ἀκολουθία, ἄλλοτε νά λειτουργεῖ, ἄλλοτε να ταξιδεύει καί ἄλλοτε νά κόβει μέ τούς ἄρχοντες τοῦ κόσμου κορδέλλες ἐγκαινίων. Ὅλα αὐτά προβάλλονται ὡς πολυσχιδές ἔργο τῆς Μητροπόλεώς του! Νοοτροπία πού δέν εἶναι σύμφωνη οὔτε μέ τήν τακτική τῶν κοσμικῶν! Εἶναι νά ἀπορεῖ κανείς μέ τή ρηχή σκέψη αὐτῶν τῶν Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι μέ τίς πολλές φωτογραφίες, πού δημοσιεύουν ἐπιτελοῦν θεοφιλές ἔργο!

Ἀλήθεια, σέ τί ὠφελεῖ να βλέπεις τό ἐπιμελές τῆς κόμης καί τῆς γενειάδος τοῦ Μητροπολίτη, τά βαρύτιμα ἄμφια πού φορεῖ, τά περιποιημένα ράσα καί τά πολύχρωμα ζωστικά (μαῦρα, ὑπόλευκα, μπλέ, πορφυρά κ.λπ.), τίς περιοδεῖες του ἀνά τήν Ἑλλάδα καί ὄχι μόνο, τά φαγοπότια, τίς ἀνέσεις καί τίς ἐκδηλώσεις τιμῆς γιά τό πρόσωπό του;Ὅλα αὐτά εἶναι ἀποκαλυπτικά τῆς πνευματικῆς του πτωχείας. Πρέπει οἱ συγκεκριμένοι αὐτοί Μητροπολίτες νά ἀναθεωρήσουν τίς ἐπιλογές τους καί νά ἀκολουθήσουν τόν ταπεινό δρόμο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀνησυχῶ δέ ἰδιαίτερα, γιατί βλέπω ὅτι αὐτοί οἱ φιλόδοξοι Μητροπολίτες ὀρέγονται καί ἀρχιεπισκοπικοῦ θρόνου! Τήν ἀφορμή γιά τοῦτο τό ἄρθρο, μοῦ τήν ἔδωσε ἕνα περιοδικό, πού ἔτυχε νά βρεθεῖ στά χέρια μου. Ἔχει 88 σελίδες, ὅπου δημοσιεύονται 180 φωτογραφίες τοῦ οἰκείου Μητροπολίτη. Δέν ὑπερβάλλω. Ναί, 180 φωτογραφίες! Ἴσως κάποιος ἰσχυριστεῖ ὅτι «μια φωτογραφία εἶναι χίλιες λέξεις» καί γι᾽ αὐτό πρέπει νά δημοσιεύονται οἱ φωτογραφίες. Ἔχω τίς ἐπιφυλάξεις μου γιά τήν ὀρθότητα τοῦ ἰσχυρισμοῦ. Στήν ἐποχή τῆς προηγμένης τεχνολογίας, οἱ φωτογραφίες δέχονται ἐπεξεργασία καί συχνά δείχνουν ὡς

πραγματικό αὐτό πού δέν ὑπάρχει. Στήν περίπτωση δέ πού ἀναφέρομαι, ἰσχύει χωρίς καμιά ἐπιφύλαξη τό ἀκριβῶς ἀντίθετο: 180 φωτογραφίες εἶναι μιά λέξη: Μητροπολίτης. Εἶναι σπουδαῖο πράγμα σέ μιά Μητρόπολη νά γίνονται πολλά και ὁ Μητροπολίτης νά μή ἐπιτρέπει τήν προβολή του. Αὐτό βέβαια προϋποθέτει πνευματικότητα. Προσωπικά εἶμαι κατά τῶν φωτογραφιῶ τῆς ἐξωτερικῆς ὑποκριτικῆς παρουσίας. Δέν βοηθοῦν σε τίποτα. Εἶναι μιά χαμένη ἱστορία, πού δέν ἔχει καμία σχέση μέ την ἐσωτερική πραγματικότητα τῶν προσώπων.