Η διαφορά της Ορθοδοξίας με τον Παπισμόν αποτελεί σφάλμα να εντοπίζεται μόνον εις τα δόγματα, άτινα ενόθευσεν. Η διαφορά επεκτείνεται εις αυτήν την νοοτροπίαν, ήτις τον κατεκρήμνισεν εις ηθικόν χάος.

Και αν—πράγματι φύσει αδύνατον—απέρριπτε τα σαθρά δόγματα που συνεσώρευσε, και πάλιν θα ήτο προβληματική η μεθ’ ημών πνευματική κοινωνία, αν προηγουμένως δεν διήρχετο από κάποιο «καθαρτήριον πυρ», που θα έστελλε, προς εξαγνισμόν και αναβάπτισιν εις το πνεύμα του Χριστιανισμού, αυτός ο Θεός. Ας μη πλανώμεθα. Με τον Παπισμόν συνεκράθησαν στοιχεία δαιμονικά. Πρέπει να μη διατελώμεν εν γνώσει της καθαρότητος της Ορθοδοξίας, δια να νομίζωμεν ότι υπάρχει περίπτωσις ενώσεως ή συνεργασίας. Το λέγομεν με αληθή οδύνην αυτό. Αλλά δεν δυνάμεθα να αποσιωπήσωμεν την πραγματικότητα. Δεν είμεθα υπερβολικοί. Αν αυτός ο Παπισμός, ο εις τόσους βοθύνους εμπεσών, ο τόσον διαστρέψας την θείαν διδασκαλίαν της Εκκλησίας και υπό τόσων ατίμων ηθικών παθών διαστραφείς, μόλις καταδέχεται να αναγνωρίση εις την άσπιλον δογματικώς και ηθικώς—κατά την διδασκαλίαν—Ορθοδοξίαν μας ύπαρξιν ιχνών αληθείας, διατί να μη ενίδωμεν ημείς εις τούτον δαιμονικάς ενεργείας, εν είδος δαιμονοληψίας ή επηρείας υπό πνευμάτων ακαθάρτων;  

A.α.