Πίστεως
θησαυρίσματα
“Εφανέρωσά σου το όνομα τοις
ανθρώποις ους δέδωκάς μοι εκ του κόσμου”.
Για αιώνες ολόκληρους οι άνθρωποι τελούσαν
υπό πλήρη άγνοια για τον αληθινό Θεό. Στην προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν
εσωτερικές αναζητήσεις, στρέφονταν στη λατρεία των ειδώλων, η οποία
χαρακτηριζόταν σαφώς από την ματαιότητα. Κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να δώσει
πληροφορίες για τον αληθινό Θεό. Όπως άλλωστε μάς πληροφορεί ο Ευαγγελιστής
Ιωάννης “Θεόν ουδείς εώρακεν πώποτε”. Έτσι ο αληθινός Θεός γίνεται άνθρωπος για
να δώσει τη δυνατότητα της Θεογνωσίας.
Ο Υιός και Λόγος του Θεού που σαρκώθηκε,
στην αρχιερατική Του προσευχή, που έγινε όπως είναι γνωστό λίγο πριν από το
Πάθος, αναφέρθηκε και στο έργο Του για την αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους.
Είπε χαρακτηριστικά: “Πάτερ, εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις”. Εδώ
φαίνεται πως στο πρόσωπο του Χριστού αποκαλύπτεται ο Θεός και δίνει τη
δυνατότητα στον άνθρωπο να τον πλησιάσει και να ενωθεί μαζί Του.
Οι
Απόστολοι
Ο Κύριος κατά την επί γης παρουσία Του όταν
κήρυττε και θαυματουργούσε, είχε πάντοτε μαζί Του τους μαθητές και αποστόλους
Του. Εκείνοι όταν κλήθηκαν από τον Ιησού “αφέντες άπαντα ηκολούθησαν Αυτώ”.
Τους δόθηκε έτσι ευκαιρία να μυηθούν στο βάθος της διδασκαλίας και του έργου
Του. Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις, όπως φανερώνει η γραφίδα των Ευαγγελιστών,
έγιναν δέκτες μεγάλων αποκαλύψεων. Με αυτό τον τρόπο κατέστησαν ικανοί να
κηρύξουν το Ευαγγέλιο και την αλήθεια του εις πάντα τα Έθνη. Με αυτό τον τρόπο
έγιναν συνεργοί του Θεού στην αναγγελία του θελήματός Του, μεταβαίνοντας
μάλιστα από τόπο σε τόπο και φθάνοντας στα πέρατα της οικουμένης. Ως εφόδια
είχαν την στερεά πίστη τους, η οποία γινόταν μέσο για να διαδοθεί και να
μεταλαμπαδευτεί το αναστάσιμο μήνυμα σε όλο τον κόσμο. Με τον τρόπο αυτό η
αλήθεια κρατήθηκε ανόθευτη από τις πλάνες και τις επιδράσεις των αιρετικών διδασκαλιών.
Οι
Πατέρες
Για τη διάδοση του σημαντικού αυτού
μηνύματος που τόσο ανόθευτα πρόσφεραν οι απόστολοι στον τότε κουρασμένο κόσμο,
τη σκυτάλη πήραν αργότερα οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες, οι οποίοι αφού με τη
ζωή και το έργο τους άφησαν τον εαυτό τους να γίνει δοχείο της Θείας Χάριτος,
διατράνωσαν με τους πολύμοχθους αγώνες τους το θαρραλέο αναστάσιμο μήνυμα του
Ευαγγελίου και το διαφύλαξαν από τις πλάνες των αιρέσεων. Έτσι η Εκκλησία μας
σήμερα “εβδόμη Κυριακή από του Πάσχα, την εν Νικαία Πρώτην Οικουμενικήν Σύνοδον
εορτάζει των τριακοσίων δέκα και οκτώ θεοφόρων Πατέρων”.
Ήταν τότε που ο Άρειος με τις πλάνες του
επεχείρησε να κτυπήσει την Εκκλησία, αμφισβητώντας τη Θεότητα του Κυρίου μας
και επομένως τη δυνατότητα του ανθρώπου να σωθεί. Οι 318 Πατέρες που τιμά
σήμερα η Εκκλησία μας, πρωτοστάτησαν σε ένα αγώνα που κορυφώθηκε με τη σύγκληση
της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου στην Νίκαια της Βυθηνίας, προκειμένου η Ορθοδοξία
μας να λάμπει σήμερα και να μας προσφέρει τις αστείρευτες πηγές της αλήθειας
Της.
Αγαπητοί αδελφοί, η πίστη που μας παρέδωσε
ο Κύριός μας αλλά και οι απόστολοι και οι πατέρες της Εκκλησίας μας, είναι ό,τι
πιο πολύτιμο μπορούμε να έχουμε σαν πυξίδα στη ζωή μας. Έχουμε λοιπόν χρέος να
ακολουθήσουμε τις δικές τους φωτεινές πυξίδες, οι οποίες μας φωτίζουν το δρόμο
προς τις ευλογημένες κορυφογραμμές, όπου ο άνθρωπος μπορεί να γεύεται των
αιωνίων καρπών της Θεογνωσίας.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου