«Γνησίους δούλους τοῦ Χριστοῦ» ὀνομάζει τούς ἀληθινούς Χριστιανούς ὁ Ἅγ. Ἐφραίμ ὁ Σύρος

καί λέγει ὅτι ἀφοῦ «ἐπίστευσαν σέ ὅλες τίς ὑπέρ λόγον φρικτές ἀλήθειες, ὅπως εἶναι ἡ κληρονομία τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, ἡ αἰώνιος καί ἀτελεύτητη ἀπόλαυσή της, ὁ ἁγιασμός τῆς καρδιᾶς καί ἡ τέλεια κάθαρσις τῆς ψυχῆς διά τοῦ Ἁγ. Πνεύματος, ὀφείλουν νά ἐμπιστευθοῦν στόν Θεόν καί ὅλην τήν φροντίδα τοῦ σώματος. Καί ἐπί πλέον, ὀφείλουν νά θεωροῦν τήν πενίαν ὡς πλοῦτον, τήν κακουχίαν ὡς ἀνάπαυσιν, τήν καταισχύνην ὡς τιμήν καί τήν ὕβριν καί τήν περιφρόνησιν ὡς δόξαν. Αὐτά ὅλα εἶναι γνωρίσματα τῶν γνησίων δούλων τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πραγματικῶς πιστεύσει στά λόγια του».