Πάντοτε είχε το πλήρωμα της χάριτος η Παρθένος, και προ της συλλήψεως, και εν τη συλλήψει, και μετά την σύλληψιν.

Είχε το πλήρωμα της χάριτος προ της συλλήψεως· διότι αν ο Πρόδρομος Ιωάννης εχαριτώθη έτι εκ κοιλίας Μητρός του, κατά τον λόγον του Αγγέλου, ον είπε «Και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται (ο Ιωάννης δηλ.) έτι εκ κοιλίας Μητρός αυτού» (Λουκ. α: 15)· πόσω μάλλον ήτον χαριτωμένη η Θεοτόκος η μέλλουσα γεννήσαι Αυτόν τον Υιόν του Θεού; διο και εν τω εις τα Εισόδια Τροπαρίω της Θεοτόκου γέγραπται «Τα ουράνια πάντα εξέστησαν ορώντα το Πνεύμα το Άγιον εν σοι σκηνώσαν». Όθεν και ο Γαβριήλ ευαγγελίσας αυτήν, κεχαριτωμένην ωνόμασεν, ειπών· «Χαίρε κεχαριτωμένη»· τούτον δε τον λόγον είπε προ του να συλλάβη η Παρθένος τον Κύριον.