Του Αγιορ. μοναχού Νικολάου
Μετά από εκατό και πλέον χρόνια, εξαπλώσεως
και ωριμάνσεως της μάστιγος της παναιρέσεως του επαράτου οικουμενισμού, κρίθηκε
αναγκαίο εφέτος να περάση πανηγυρικά και δια πύλης «Μ. Συνόδου». Για το κλίμα
των ημερών αυτών το προ και μετά την «Σύνοδο» αυτή έχω να πω τα εξής:
Ενώ ορισμένες δυνάμεις θα μπορούσαν να
σταματήσουν τον κατήφορο της οικουμενιστικής λαίλαπας με το αγωνιστικό τους
φρόνημα ως ταγμένοι με την αφιέρωσή τους στην Εκκλησία του Χριστού, δεν το
κάνουν ή το κάνουν με υποκριτικό φρόνημα.
Ενώ πριν την «Σύνοδο» έδειχναν ότι είναι
προβληματιζόμενοι και έκαναν ένα αγώνα διαμαρτυρίας γενικά δια τα θέματα και
την λειτουργία της «Συνόδου», μετά από αυτήν (ίσως λόγω αμνησίας) την
επικροτούν ή τηρούν σιγήν ιχθύος ή γράφουν κείμενα γρηφώδη και διπλωματικά.
Επάνω σε αυτό το υποκριτικό είδος αγώνος έχω να πω τα εξής:
Εάν η κορωνίδα όλων
των αγίων αρετών είναι η ευλογημένη ταπείνωση, που κατέβασε από τους ουρανούς
τον Λυτρωτήν του γένους των ανθρώπων, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, όπου με
την αγιαστική του θυσία ανέστησε τον πεπτωκότα άνθρωπο και τον αποκατέστησε
όπου ην το πρότερον, από την αντίπερα όχθη τώρα την κορωνίδα όλων των κακών στο
ανθρώπινο γένος την κατέχει η φαρμακερή οχιά της υποκρισίας που μας κάνει
υπολόγους σήμερα για την γενική αποστασία μας. Όλα τα παράνομα που πέρασαν και
περνούν σήμερα στη ζωή μας και στο χώρο της Εκκλησίας και στο χώρο της
πολιτείας πέρασαν φορώντας της υποκρισίας το ένδυμα.
Δεν μπορεί πριν την «Σύνοδο» να επισημαίνουμε
προβληματιζόμενοι τα τρωτά σημεία της «Συνόδου» και μετά απ’ αυτήν, ενώ δεν
ελήφθησαν υπ’ όψιν τα σημεία αυτά να χρησιμοποιούμε διπλωματική γλώσσα και να
κτυπούμε αλύπητα το σαμάρι του ζώου, προς μεγάλη χαρά των οικουμενιστών!
Η διπλωματία δεν αρμόζει στο σχήμα των
ρασοφόρων, διότι η αθώα τάχα διπλωματία έχει μητέρα την υποκρισία, έχει μητέρα
την υπερηφάνεια, ο δε γεννήτωρ της υπερηφανείας είναι ο ανθρωποκτόνος διάβολος.
Βλέπουμε εδώ καθαρά ότι ο παππούς της αθώας τάχα διπλωματίας είναι ο
ανθρωποκτόνος διάβολος. Γέγραπται γαρ εν τω αγίω Ευαγγελίω «Έστω δε ο λόγος
υμών ναι ναι, ου ου. Το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστι». Η «Σύνοδος»
της Κρήτης αντί να καταδικάση την μάστιγα της παναιρέσεως του οικουμενισμού,
έκανε πράξη αυτά που πιστεύουν και διακηρύττουν χρόνια οι οικουμενιστές, δηλαδή
την αναγνώριση των αιρετικών εκκλησιών και έτσι με την Βούλα πλέον της
«Συνόδου» θα συνεχίσουν τον παράνομο αγώνα τους.
Τα εύσημα για την «Σύνοδο» της Κρήτης
εξέφρασε και ο μέγας αιρεσιάρχης Πάπας, δηλώσας ότι έγινε ένα βήμα προς τα
εμπρός και όποιος δηλώνει τα όμοια γράφεται το όνομά του πίσω από τον Πάπα. Τα
προηγούμενα χρόνια δεν ευδόκησε ο Θεός να συνέλθη Μ. Σύνοδος, έτσι και τώρα έδειξε
σημείο, για τη μη σύγκληση Συνόδου, με τη μη προσέλευση τεσσάρων Πατριαρχείων.
Πολλοί μοναχοί εδώ στο Άγιον Όρος βλέποντες
την παρουσία αιρετικών στην «Σύνοδο» και την λειτουργικότητα και θεματολογία
της «Συνόδου» αναρωτιούνται για ποιό λόγο συνήλθε «Σύνοδος»;!
Για τις δυνάμεις που μπορούν να βάλουν φρένο
σε αυτό τον κατήφορο των οικουμενιστών και δεν το κάνουν και τηρούν σιγή ιχθύος
έχω να πω τα εξής. Σεις μόνοι κατοικήτε εν Ιερουσαλήμ και ουκ οίδατε τα
γενόμενα;!
Αν στο εξής δεν υπάρξη συντονισμένος αγώνας
κατά των παρανόμων ενεργειών των οικουμενιστών, το μεγάλο δώρο που πήραν οι
οικουμενιστές από την ψευδοσύνοδο της Κρήτης θα μας οδηγήση πολύ σύντομα σε
ασυγκρίτως μεγαλύτερο σχίσμα από το Μεταξάκειο ημερολογιακό σχίσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου