Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου κινδυνεύει να ξεριζωθεί
από τις πανάρχαιες εστίες του
O Ελληνισμός είναι ενιαίος στον χώρο και τον χρόνο. Η συμπλήρωση 150 ετών από την Κρητική Επανάσταση του 1866 και την ανατίναξη των πολιορκημένων στο Αρκάδι μάς δίδουν μια θαυμάσια ευκαιρία να θυμηθούμε τις μάχες που έδωσαν οι Ελληνες με συνείδηση ενότητος, με την Εκκλησία επικεφαλής, μακριά από τοπικισμούς και ανιστόρητες ερμηνείες. Οταν ξεσηκώθηκε η Κρήτη το 1866 για να διώξει τους Τούρκους και να ενωθεί με την Ελλάδα, έσπευσαν στο νησί εθελοντές Μανιάτες υπό τον Πετροπουλάκη. Βοήθησαν επίσης εθελοντικά δύο αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού, ο Κορωναίος και ο Δημακόπουλος.
Ο ηγούμενος Γαβριήλ της Μονής Αρκαδίου μαζί με τους μοναχούς φιλοξένησαν περισσότερες από 900 ψυχές και αγωνίστηκαν ηρωικά υπέρ πίστεως και πατρίδος. Ο ορθόδοξος μοναχισμός αγωνίζεται όχι μόνο για τη σωτηρία της ψυχής, αλλά και για τη σωτηρία της πατρίδος. Το απέδειξαν οι μοναχοί επί Τουρκοκρατίας και στον Αγώνα του 1821, όπως είδαμε και στη νικηφόρο μάχη του Μεγάλου Σπηλαίου κατά του Ιμπραήμ.
Εκκλησία, εθελοντές και εντόπιοι πολεμιστές έδωσαν τη μάχη της Κρήτης το 1866-1869. Η θυσία του Γαβριήλ, του Δημακόπουλου και των συμμαχητών τους και η ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης από τον λεβέντη Γιαμπουδάκη έχουν γραφεί με ανεξίτηλα γράμματα στη μνήμη του Εθνους και τιμώνται εφέτος πανηγυρικά. Στην επέτειο των 150 χρόνων από τη μάχη και το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου (8-9 Νοεμβρίου 1866) ας προσευχηθούμε για την ανάπαυση των ψυχών όλων εκείνων, πολεμιστών και αμάχων, που θυσιάστηκαν για την ελευθερία.
Ενώ οι λεβέντες Κρητικοί αγωνίστηκαν για την ένωση με την Ελλάδα, οι εξισλαμισμένοι του νησιού, οι Τουρκοκρητικοί, πήραν το μέρος των κατακτητών και έσφαζαν τους Ελληνες στο Αρκάδι. Αν και είχαν ελληνική καταγωγή, η αλλαγή θρησκείας επέφερε και την αλλαγή εθνικής συνειδήσεως. Δεν εξισλαμίστηκαν απλώς, αλλά τούρκεψαν. Εγιναν φανατικοί διώκτες της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Η ελληνορθόδοξη κληρονομιά μας εδιώχθη και διώκεται όχι μόνον από εξωτερικούς εισβολείς, αλλά και από τους πάσης φύσεως αλλαξοπιστήσαντες. Οι Τουρκοκρητικοί μιλούσαν ελληνικά, όμως το 1866 πήραν ξεκάθαρα το μέρος των σφαγέων Τούρκων.
Στις ημέρες μας ο ενιαίος Ελληνισμός δοκιμάζεται στη Χειμάρρα της Βορείου Ηπείρου. Οι αλβανικές Αρχές συνεχίζουν με ύπουλο τρόπο την προσπάθεια αφελληνισμού που εφήρμοσε το κομμουνιστικό καθεστώς των Χότζα και Αλία. Κατεδαφίζουν τα σπίτια των Ελλήνων στην ιστορική αυτή περιοχή, την οποία ο Κωστής Παλαμάς ύμνησε ως «Χειμάρρα ολόρθη». Παραλλήλως, οι Αλβανοί ανακινούν το τσάμικο ζήτημα διεκδικώντας ελληνικά εδάφη.
Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου κινδυνεύει να ξεριζωθεί από τις πανάρχαιες εστίες του. Να απαντήσουμε αυστηρά θέτοντας, συν τοις άλλοις, και το αίτημα για αυτονομία της Βορείου Ηπείρου εντός αλβανικών συνόρων.
Κωνσταντίνος Χολέβας
O Ελληνισμός είναι ενιαίος στον χώρο και τον χρόνο. Η συμπλήρωση 150 ετών από την Κρητική Επανάσταση του 1866 και την ανατίναξη των πολιορκημένων στο Αρκάδι μάς δίδουν μια θαυμάσια ευκαιρία να θυμηθούμε τις μάχες που έδωσαν οι Ελληνες με συνείδηση ενότητος, με την Εκκλησία επικεφαλής, μακριά από τοπικισμούς και ανιστόρητες ερμηνείες. Οταν ξεσηκώθηκε η Κρήτη το 1866 για να διώξει τους Τούρκους και να ενωθεί με την Ελλάδα, έσπευσαν στο νησί εθελοντές Μανιάτες υπό τον Πετροπουλάκη. Βοήθησαν επίσης εθελοντικά δύο αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού, ο Κορωναίος και ο Δημακόπουλος.
Ο ηγούμενος Γαβριήλ της Μονής Αρκαδίου μαζί με τους μοναχούς φιλοξένησαν περισσότερες από 900 ψυχές και αγωνίστηκαν ηρωικά υπέρ πίστεως και πατρίδος. Ο ορθόδοξος μοναχισμός αγωνίζεται όχι μόνο για τη σωτηρία της ψυχής, αλλά και για τη σωτηρία της πατρίδος. Το απέδειξαν οι μοναχοί επί Τουρκοκρατίας και στον Αγώνα του 1821, όπως είδαμε και στη νικηφόρο μάχη του Μεγάλου Σπηλαίου κατά του Ιμπραήμ.
Εκκλησία, εθελοντές και εντόπιοι πολεμιστές έδωσαν τη μάχη της Κρήτης το 1866-1869. Η θυσία του Γαβριήλ, του Δημακόπουλου και των συμμαχητών τους και η ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης από τον λεβέντη Γιαμπουδάκη έχουν γραφεί με ανεξίτηλα γράμματα στη μνήμη του Εθνους και τιμώνται εφέτος πανηγυρικά. Στην επέτειο των 150 χρόνων από τη μάχη και το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου (8-9 Νοεμβρίου 1866) ας προσευχηθούμε για την ανάπαυση των ψυχών όλων εκείνων, πολεμιστών και αμάχων, που θυσιάστηκαν για την ελευθερία.
Ενώ οι λεβέντες Κρητικοί αγωνίστηκαν για την ένωση με την Ελλάδα, οι εξισλαμισμένοι του νησιού, οι Τουρκοκρητικοί, πήραν το μέρος των κατακτητών και έσφαζαν τους Ελληνες στο Αρκάδι. Αν και είχαν ελληνική καταγωγή, η αλλαγή θρησκείας επέφερε και την αλλαγή εθνικής συνειδήσεως. Δεν εξισλαμίστηκαν απλώς, αλλά τούρκεψαν. Εγιναν φανατικοί διώκτες της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Η ελληνορθόδοξη κληρονομιά μας εδιώχθη και διώκεται όχι μόνον από εξωτερικούς εισβολείς, αλλά και από τους πάσης φύσεως αλλαξοπιστήσαντες. Οι Τουρκοκρητικοί μιλούσαν ελληνικά, όμως το 1866 πήραν ξεκάθαρα το μέρος των σφαγέων Τούρκων.
Στις ημέρες μας ο ενιαίος Ελληνισμός δοκιμάζεται στη Χειμάρρα της Βορείου Ηπείρου. Οι αλβανικές Αρχές συνεχίζουν με ύπουλο τρόπο την προσπάθεια αφελληνισμού που εφήρμοσε το κομμουνιστικό καθεστώς των Χότζα και Αλία. Κατεδαφίζουν τα σπίτια των Ελλήνων στην ιστορική αυτή περιοχή, την οποία ο Κωστής Παλαμάς ύμνησε ως «Χειμάρρα ολόρθη». Παραλλήλως, οι Αλβανοί ανακινούν το τσάμικο ζήτημα διεκδικώντας ελληνικά εδάφη.
Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου κινδυνεύει να ξεριζωθεί από τις πανάρχαιες εστίες του. Να απαντήσουμε αυστηρά θέτοντας, συν τοις άλλοις, και το αίτημα για αυτονομία της Βορείου Ηπείρου εντός αλβανικών συνόρων.
Κωνσταντίνος Χολέβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου